“Mijnheer, mijn kinderen en ik zijn vuil aan het verzamelen op het strand van de Kwade Hoek.”
“Nu hebben we zojuist een dode zeehonden pup gevonden!
“Ik zal u de locatie toe sturen.”
Nadat we ook op strand Rockanje een dode pup hadden opgehaald, zijn we weer naar de Kwade Hoek gereden.
Ook dit dier was snel gevonden en hebben we kunnen bergen.
Rond haf 11 kwam de eerste melding binnen.
Geert, een oude bekende belde vanaf de Kwade Hoek.
Een witte zeehond was door hem en zijn vrouw aangetroffen op het strand.
Omdat het dier nauwelijks reageerde zijn we snel naar de Kwade Hoek gereden.
Bij aankomst troffen we een forse pup van de grijze zeehond.
Lekker dik, witte vacht en met een zwarte snoet,
Aan het gele kleurmerk konden we zien dat we het beest al eerder hadden geobserveerd.
Een flinke wond in de hals en een snee op de neus waren de reden om te overleggen met medisch personeel van Aseal.
Omdat we zo min mogelijk dieren willen opvangen, werd besloten dat het dier op het strand nader zou worden onderzocht.
Een ritje terug naar de P plaats en Vincent, hoofd van de zorg kon instappen om naar de plek van de stranding te gaan.
Al snel bleek dat de wond ernstiger was dan gedacht en besloten werd het dier ter observatie mee te nemen.
De afgelopen weken zijn er in onze regio een aantal grijze zeehonden geboren.
Als wollig “Witje” komen ze ter wereld en verblijven dan het grootste deel van de tijd op het droge.
Moeder komt haar pup diverse malen per dag melk geven.
Als de witjes een flink gewicht hebben bereikt, laat moeder ze alleen en moeten ze zelfstandig de wereld verder gaan ontdekken.
Ze verharen dan en liggen de eerste dagen veel te slapen.
In dit stadium zijn er afgelopen 2 dagen diverse pups op onze stranden aangetroffen.
De locatie waar ze worden gevonden is helaas niet altijd erg handig.
Zeker niet als het er erg druk is en de mensen hun honden niet onder appel hebben!
In die gevallen hebben we de jonge zeehonden voorzichtig verplaatst naar een rustiger locatie.
Ook worden ze voorzien van een kleurmerk, wat handig is als ze weer gemeld worden.
Wij houden deze dieren zo lang het nodig is in de gaten.
EHBZ is in deze hectische tijd een “vrijwillige” dagtaak, maar zeker ook fantastisch om te kunnen doen.
Op 26 december zijn we met 2 auto’s naar Maasvlakte gereden.
De eerste melding betrof een gestrande zeehond in de Edison Baai en de andere betrof een stranding kleine zeehond bij blokkendam thv. P6.
Het beestje op strand Edison Baai was behoorlijk benauwd en had bloed rond de bek.
Na overleg meegenomen naar Aseal. (foto van Art Quack)
Bij de andere zeehond stond een grote groep mensen die het beestje geen enkele rust gunden en het dier het water in hadden gejaagd.
Publiek uitgelegd waarom het beter was als ze op afstand gingen staan.
We hebben nog een half uur gewacht, maat de zeehond heeft zich niet meer laten zien.
Boswachter Jan de Roon van Natuurmonumenten meldde een gewonde zeekoet bij de bunkers op strand Rockanje.
Omdat we nu dagelijks de kust afzoeken om mogelijke pups van de grijze zeehond te beschermen, waren we al op het strand.
Gezien de drukte met wandelaars en honden was er de noodzaak om het dier zo snel mogelijk te helpen.
Bij aankomst troffen we een nog behoorlijk felle zeekoet aan, met een gewonde vleugel en flink wat bloed op de veren.
Mogelijk had een hond of een grote mantelmeeuw zich al met het gewonde beestje bezig gehouden.
Vogel voorzichtig gevangen en in krat vervoerd.
Direct gebeld met dierenambulance in Rotterdam, die snel in Oostvoorne waren.
Zij hebben het onfortuinlijke dier naar opvangcentrum Karel Schot gebracht.
