Archives december 2019

Vrolijke kustbewoners

Vooral in de wintermaanden zien we ze veelvuldig aan de kust: drieteentjes, officieel drieteenstrandlopers. Overwinteraars uit Groenland. De aantallen in october zijn nog veel groter, een deel trekt nog verder door naar zuidelijker stranden. Maar deze vier zijn hier gebleven. Wanneer je langs de vloedlijn wandelt dan lopen ze altijd voor je uit, vliegen op en landen weer even verder. Tot je weer te dicht bij komt en dit proces zich herhaalt. Wanneer leren ze eens dat het slimmer is om achter de wandelaar te landen……..


Mr green eyes

Heerlijk in de najaarszon, deze aalscholvers in winterkleed . Een adult met twee onvolwassen soortgenoten. De laatsten gekenmerkt door hun bruine kleed met witte borst. Let op de fraaie groene ogen van de adult die mooi afsteken bij het donkere kleed en het geel aan de kop. En dan te bedenken dat dit nog maar een schijntje is van het prachtkleed dat we over een paar maanden weer mogen verwachten. Voor nu moeten we het doen met het meer ingetogen winterkleed.


Gewonde/zieke zeehond #Maasvlakte

Zaterdag overdag kreeg ik een foto toegestuurd van een spoor, gemaakt door een zeehond.

Het beestje was al enige tijd ervoor weer terug gebobbert naar zee.

Het spoor leek gemaakt door een nog jonge gewone zeehond.

Wellicht niets aan de hand, maar toch de volgende ochtend heel vroeg even gaan kijken, je weet maar nooit!

In het donker bij de vloedlijn lag inderdaad een kleine zeehond.

Benauwd en behoorlijk veel bloed om de bek.

Na overleg met de opvang hebben we besloten om het verzwakte dier te vangen.

Na wat sluipwerk en tactische manoeuvres het dier uiteindelijk naar Aseal kunnen transporteren.


Verbaasd en nieuwsgierig

Eerste dag van december , een mooie zondagmiddag. Heerlijk weer voor een strandwandeling. Vlak bij het strand duikt deze grijze zeehond op. Met een verbaasde blik wordt even contact gezocht, maar dat is weer een te menselijke interpretatie. Ik houd het op een vrouwtje. Nieuwsgierig is ze wel, zwemt 800 meter met me mee en duikt telkens weer op, dan is het spelletje over.


Een echte bonte piet

Deze bonte piet, ook wel scholekster genoemd, doet zijn naam eer aan. Geringd met twee ringen aan beide poten, sjokt hij voort langs de waterkant, als een bonte harlekijn. Kan het niet een ringetje minder?? Waarschijnlijk een makkelijk te vangen exemplaar, 4 keer reeds was hij het haasje. Hoe meer , hoe zwaarder, hoe logger en hoe makkelijker te vangen. Maar dat is een te simpel gedacht. De vier ringen zijn tegelijkertijd aangebracht en geven samen de noodzakelijke informatie waar, wanneer en door wie het ringen is geschied. Kleur- en lettercode zijn makkelijk met een kijker af te lezen, op deze foto echter net niet volledig. Nog drie keer terug gegaan om de informatie compleet te krijgen: Piet niet meer gezien . Blijft over “Brouwersdam 6 november 4.42 PM……”.