Archives mei 2020

Een plant of toch een dier?

Een Zeedahlia, Weduweroosje, Zeeroos of Zeeanjelier… als we het over deze ‘bloemdieren’ hebben, gaat het over zeeanemonen. Dit zijn holtedieren, waarvan er langs onze kust zo’n 11 verschillende soorten leven.

Een paar korte weetjes:

  • Zeeanemonen zijn (holte)dieren
  • Net als kwallen hebben ze tentakels vol netelcellen
  • Schieten giftige pijltjes af, verlammend voor prooien 
  • De mond is óók de anus!
  • Ze lusten graag vissen, kreeftachtigen, zeedruiven
  • Vijanden zijn: kabeljauw, schol, zeespin, zeenaaktslak
  • zeeanemonen kunnen een kopie van zichzelf maken
  • leven in zout- en brakwater
  • hechten zich aan harde ondergrond, zoals rotsen, basaltblokken, schelpen, zeewrakken

Korte registratie van de Zeeroos (Paardeanemoon) in laag water.

Op het Maasvlaktestrand vonden we bij eb de Rode paardenanemoon (ook wel Zeeroos) en de Zeeanjelier. Twee soorten die in een getijdengebied kunnen leven en bij laag water als een klein bolletje of hoopje ‘snot’ blijven liggen of drijven. Zo troffen we ze ook aan, tot ze in ‘ruimer sop’ kwamen.

Zeeanemonen planten zich ongeslachtelijk voort door dwarsdeling, afscheuren of knopvorming. Het gesplitste deel vormt dus weer een nieuw anemoontje! Bij een zeeanemoon kan een beschadigd lichaamsdeel zich dus ook weer compleet herstellen.

De Paardeanemoon
Door de rode kleur en doosnede van ongeveer 4 centimeter een opvallend, kleurrijke verschijning. Deze anemoon heeft een glad lichaam met korte, dikke tentakels. Net onder deze tentakels heeft deze anemoon opvallende blauwe knopjes gevuld met gif. Bij aanraking schiet het gif naar buiten, maar schrik niet: dit is niet gevaarlijk voor mensen.
Ze hechten zich meestal aan de zijkant of onderkant van stenen, zodat de kans op uitdroging bij eb zo klein mogelijk is. 

De Zeeanjelier

Met zachte kleuren als lichtroze, oranje, bruin of beige, ook melkwit te zien in getijde-gebied en dieper op zee. Over het algemeen zijn ze tot 3 keer langer dan breed. Wij vonden een klein exemplaar van slechts een 2 cm, wat ook prima past bij de vindplaats (getijdenzone met minder stroming en lager zoutgehalte). De grootte is nl. afhankelijk van omstandigheden: bij veel stroming en voedsel kunnen ze vanaf de voet (waarmee ze zich vasthechten en verplaatsen) tot wel 20 cm lang worden met een ‘bloem tot 10 cm diameter! De zeeanjelier eet vooral plankton.

Al kruipend laat deze anemoon kleine stukjes van de voet achter, die weer volgroeien tot nieuwe anemootjes! Zo vind je van dit soort vaak honderden bij elkaar in dezelfde kleur, allemaal kopietjes!

Bronnen: De vleet, zee- & kustencyclopedie. Stichting Anemoon, Waddenzeeschool


Stranding volwassen bruinvis

Ondanks de maatregelen rond de uitbraak van het corona virus bleek het druk op het strand van de Maasvlakte. Veel mensen zijn het binnenblijven beu.

Veel wandelaars betekent ook dat een gestrand kadaver vrij snel wordt gemeld. Ook in dit geval.

“Bij de achterste rode palen ligt ie op de vloedlijn! Zojuist aangespoeld”. Het gestrande dier was dus snel gevonden.

Uit onderzoek bleek het te gaan om een adulte man bruinvis met een lengte van 1.70 m. Niet zo kakel vers meer en gedeeltelijk beschadigd.

We hebben het dier netjes in lijkzak geborgen en afgevoerd.


Verlaten strand ingenomen

Geholpen door de afsluiting van de parkeerplaatsen, het regenachtige begin van de dag en de harde wind lag het strand tussen Oostvoorne en Rockanje er afgelopen woensdag volledig verlaten bij. Door mensen verlaten, beter gezegd. De ontstane ruimte werd direct gevuld door deze scholeksters. Normaal voornamelijk langs de waterlijn, nu ook midden op het badstrand. De voorste twee nemen het afstand houden serieus, voor nummer drie en vier zou een corrigerende opmerking van de boa op zijn plaats zijn.


Wie meldt die gestrande zeehondjes toch?

“Ben er weer een tegengekomen, Ad!”

Een dergelijk appje krijg ik wel vaker. Ze zijn dan van mensen die regelmatig op het strand zijn en al eerder een zeehondje hebben gemeld. Het betreft dan meest hondenbezitters of mensen die op zoek zijn naar fossielen.

Zo ook nu weer! Een berichtje van Renate, die toevallig enkele weken terug ook al een stranding van een kleine zeehond heeft gemeld.

Een actieve dame die vaak op de #Maasvlakte te vinden is, op zoek naar fossielen ed.

Mede door haar hulp en oplettendheid hebben we opnieuw een verzwakte, jonge kegelrob kunnen vangen en naar de opvang kunnen transporteren.

Het sterk vermagerde dier was al eerder gestrand bij Noordwijk, heeft toen een kleurmerk gekregen en is daar een tijdje geobserveerd en verplaatst naar een rustiger omgeving.

Nu was er geen twijfel meer over de conditie van dit onfortuinlijke dier. Na overleg naar de opvang, dus.

Opnieuw dank, Renate.