Category Nieuws

Vorige week werden we al vroeg gebeld door een mevrouw die vertelde dat een loslopende hond een zeehondenpup het water in had gejaagd.

Het vermoeide, jonge dier probeerde nu opnieuw om op het strand te komen.

Snelheid was gewenst en binnen 10 minuten waren we ter plaatse.

De melder en enkele andere toeschouwers stonden gelukkig op gepaste afstand en de pup lag op de waterlijn bij te komen van de stress.

De hond had inmiddels met zijn baas het strand verlaten.

Nadat we hadden geconstateerd dat er geen zichtbare verwondingen waren toegebracht zijn we gaan overleggen met de veterinaire dienst van de opvang.

Besloten is toen om het gestreste dier te verplaatsen naar een rustiger omgeving.

Hier heeft de zeehond de rest van dag ongestoord kunnen slapen en bleek de pup de volgende ochtend weer naar zee.

het dier heeft van ons wel een kleurmerk op de rug gekregen om herkenning te vergemakkelijken.

Een kleine gele stip!

Wat schets onze verbazing toen we afglopen weekend via een collega een terugmelding kregen.

Onze vriend bleek 3 dagen geleden te zijn gefotografeerd terwijl hij/zij heerlijk lag te relaxen op het strand van Duinkerke, in Frankrijk!

Op vakantie in het buitenland dus 😉

Duidelijk een ondernemend type.

Om enige structuur in mijn fotoarchief aan te brengen heb ik deze pup maar gecodeerd als “Joep de Zeehond”. Joep de Zeehond lag al een kleine drie weken op deze plek, vermoedelijk daar ook geboren. Op moment van de opname zo’n beetje aan het eind van de zoogperiode en maximaal op gewicht. Het zou me niets verbazen als dit rond 40 kilo was. Aan de kop te zien was het verharen op gang gekomen. De witte vacht gaat plaats maken voor een gladdere donkergrijze. Hier kan beter mee gezwommen worden (en vis gevangen). Let op de nagels aan de poten, scherp en lang. De tanden mogen er ook zijn, afstand houden dus. De beesten zijn goed in staat om van zich af te bijten.

Het zou kunnen, maar aannemelijk is het niet. Het noorden van IJsland is zo’n beetje de grens voor deze dieren. De wens om aan de reeks van bijzondere waarnemingen zoals Potvis en Walrus ook een IJsbeer te kunnen toevoegen was even de “vader van de gedachte”.

Het gaat gewoon om een witje, de pup van de Grijze zeehond met zijn fraaie witte pelsje. Altijd welkome waarneming in deze maanden. Ze worden geboren in november tot februari. Dit exemplaar begint te verharen en zal drie weken oud zijn. De komende dagen zullen we een aantal plaatjes van het beestje laten zien. Toegegeven, zijn knuffelgehalte beïnvloedt ook ons en zorgt voor een “overexposure” op onze site. Zie het maar als eentje in de categorie Panda, Papegaaiduiker, Olifant: goed voor de kijkcijfers.

Een Boerengans tussen Grauwe ganzen op de kust van Voorne. De laatste vallen nauwelijks op in de begroeiing, menigeen zal ze niet eens waarnemen. Maar door de aanwezigheid van de verwilderde Boerengans wordt de gehele groep uit de de dekking getrokken.

Door de telelens valt het oog op een vogel op een paal verder achter dit tafereel: een volwassen Havik. De gans vormt zo het bruggetje naar deze imposante roofvogel die vermoedelijk zijn dagprooi zit te verteren. Ook kleinere ganzen kunnen op zijn menu staan.

Een dubbele melding zondagmiddag. Bultrug waargenomen in de Maasmond en een Gestreepte dolfijn voor de kust van Hoek van Holland. Geen keuze dus, direct naar de kop van de Maasvlakte. Helaas tevergeefs, te laat. De Bultrug was al een half uur niet meer waargenomen, de dolfijn zwom boven de Noorderpier bij Hoek van Holland ver uit het zicht. Om het er nog maar eens fijntjes in te wrijven werd me een fraaie opname van de Bultrug getoond door een natuurliefhebber die iets alerter was geweest.

Maar een vliegende kraai vangt altijd wat. In de fraaie winterzon waren een 50 tal Jan-van-Genten aan het jagen in de monding van de Maas. Schitterende vogels die gedreven door de wind de kust van Nederland opzochten. Op bovenstaande foto een “derde winter” exemplaar herkenbaar aan de zwarte stippen op het kleed. En om het te situeren nog een volwassen vogel met op de achtergrond Hoek van Holland. De Jannen komen naar ons toe, scheelt weer een trip naar Schotland.

Ze zijn snel en beweeglijk, alleen in de herfst en de winter te zien. Een klein aantal overwinteraars in ons land, maar dan wel op de stranden. Betekent dat je aan de kust van Voorne en Goeree goed zit. En dat klopt ook, al weken zijn ze waar te nemen in groepjes bij de embryonale duintjes. We hebben het over Sneeuwgorzen. Mooi in winterkleed, subliem in zomerkleed. Maar dan moet je wel naar IJsland of Noorwegen om ze te bewonderen.

Dit exemplaar liet zich verrassen door de tijgerende fotograaf, nog iets overgehouden van de dienstplicht. Zaadje in de bek tussen het biestarwegras en helm.

Nadat de pups van de grijze zeehond 3 a 4 weken zijn gezoogd en zo,n 15 kg zijn aangekomen, laat moeder ze los.

Wel doorvoed en moe van alle nieuwe indrukken liggen ze soms te slapen op het strand.

Dit dier is nog maar een paar weken oud en flink aan het verharen.

Zijn verwachtingen voor de komende maanden zullen niet veel afwijken van de onze voor het aanstaande nieuwe jaar.

Wij wensen deze jonge kegelrob én onze lezers een gelukkig en gezond nieuw jaar!

In december en januari worden bij ons de jonge grijze zeehonden geboren.

Deze pups zijn ook wel bekend als een “witje” of een huiler.

De laatste dagen zijn er al diverse pups aangetroffen op onze stranden.

Moeder laat de pup dan even rusten om zelf op jacht te kunnen gaan en komt een aantal keren per dag terug om haar jong te zogen.

De jonge dieren liggen dan vaak te slapen op het strand in afwachting van de terugkomst van het moederdier.

Na een melding proberen we altijd om de omgeving van de pup veilig te stellen.

Gelukkig hebben steeds meer strandgangers het respect om op afstand te blijven.

Helaas zijn er de loslopende honden en/of de nieuwsgierige wandelaars die het slapende diertje toch verstoren.

In dat geval durft moeder haar pup niet langer meer te benaderen en bij herhaalde verstoringen blijft het witje zonder moeder dier achter op het strand.

Mocht u een pup tegenkomen, blijf dan op grote afstand genieten en verstoor het tafereel niet.

Een blijk van respect, lijkt me.

Na de kerstdagen zullen de meesten van ons met een bevredigend gevoel terugdenken aan het feestmaal.

Een maal om je een volgende keer weer op te verheugen.

Ook vossen houden van een goede maaltijd, maar winkelen anders dan wij doen.

Ze kennen geen ruilhandel. maar voeden zich met wat voor hen bereikbaar is.

Omdat sommige mensen het makkelijker vinden om wat vergiftigd voedsel neer te leggen dan hun kippen beter te beschermen, heeft dit soms fatale gevolgen voor Rein.

Deze dode vos lag verkrampt en met schuim op de bek, op het strand

Een strandvondst die gemengde gevoelens oproept.

Het kan duiden op tekenen van vergiftiging.

Op het oog niet met zekerheid te zeggen, maar toch….

Op dit moment worden de jonge grijze zeehonden geboren.

Omdat ze dan een volledig witte vacht hebben als camouflage in de winter noemen we ze ook wel een “witje”.

Juist op dit moment heeft een pup besloten om op ons strand te verharen.

Hoewel de pup het grootste gedeelte van de witte vacht inmiddels is kwijtgeraakt is het staartje nog bedekt met een kerstkleed.

Toch nog een staartje witte kerst!

Alle vrijwilligers van de stichting Strand in Zicht wensen onze lezers fijne kerstdagen en een gelukkig en gezond 2023.