We treffen dit soort vondsten bijna dagelijks aan.
Als we kunnen nemen we de visnetten mee.
Zie gelukkig ook vaak dat wandelaars ze bergen en boven de vloedlijn neer leggen.
We gaan nog eens proberen de feiten, onderzoeken en afspraken op een rijtje te zetten.
Mogelijk kunnen we dit probleem weer eens op de kaart zetten en over oplossingen nadenken.
De tijd staat stil.
Al enige tijd, zo te zien.
Echte diamantjes…, een duur exemplaar?
Ik besluit om het horloge mee te nemen.
Wat me vooral nieuwsgierig maakt, wat is er gebeurd om 4 minuten voor 8?
Een drama met een haai?
Een verloren schat, of gewoon vergeten na het zwemmen?
Ik maak mijn eigen verhaal en steek het horloge in mijn zak.
Vanmorgen vroeg op de uiterste punt van de Kwade Hoek deze vrome zilvermeeuw, ogen gesloten, poten naar de hemel gericht. Kwade Hoek deed echter zijn naam eer aan. Geslagen door de slechtvalk, of andere carnivoor. De hals lijkt in ieder geval lekker te zijn!
Na een schitterende zomer begint nu het echte herfstweer met wind en regen. Heerlijk om aan het strand uit te waaien en gewoon genieten van wat er al zo te vinden is. Een gewone krabbenpoot wordt een geweldige trofee die meegenomen wordt naar de verzameling thuis ( als de geur te dragen is).
Op het hogere gedeelte van het strand op de Maasvlakte, vonden we deze gevederde restanten.
De geel/bruine kleur en het ronde kopje kwam ons bekend voor.
Toen we eenmaal het snaveltje en de klauwen hadden ontdekt was het niet moeilijk meer.
Een gesneuvelde VELDUIL!
Aangespoeld, ziek geworden of gepakt door een roofvogel?
We zullen het nooit weten.
In leven een gracieuze verschijning en tijdens de trek soms te zien in het open veld.
Een van de mooiste natuurgebieden van onze kust, ruig en dynamisch: de Kwade Hoek. Veel banken voorde kust, verraderlijke stromingen en bijna altijd veel wind. Talloze schepen hebben hier schipbreukgeleden, menig zeeman heeft hier zijn graf gevonden.
Vanmorgen , in de branding, een oud stuk hout. Met de restanten van houten penverbindingen zichtbaar. Getuigenis van een ramp van ver voor onze tijd? Wie zal het zeggen, maar de gedachte dringt zich wel op.
Tussen al het geweld van de kadavers nu even een plaatje om de fantasie te prikkelen.
Spannend blijft altijd: Waar komt het vandaan, hoe oud is het en wat is het voor soort boom geweest?
Op deze manier worden strandvondsten nog leuker!
Wat aanvankelijk was gemeld als zeedier, bleek een grijze, glimmende en goedgevulde “vuilnisvis”.
Toch maar behoedzaam benaderen en even vastleggen ter lering en vermaak.
Natuurlijk mee genomen en opgeruimd!
Een oplettende strandganger en vogelaar ontdekte de restanten en herkende de staart.
Gezien de lengte een pas geboren bruinvis.
Hoewel het bijna vergane lijfje omwikkeld was met visnet, blijft de doodsoorzaak ongewis.
Netjes geborgen.
Omdat het springtij is geweest, in combinatie met noordwestenwind, was de vloed extra hoog en lagen er veel aanspoelsels op de vloedlijn.
Deze klassieke vondst is gedaan door Monique, tijdens een strandwandeling op de Maasvlakte.
Een fles, met brief en afgesloten met behulp van was.
Vermoedelijk een moderne versie van de vroegere “flessenpost”.
Onze nieuwsgierigheid is groot en het verlangen, de fles te openen natuurlijk ook.
Om dit spannende gevoel nog even te koesteren en een mogelijk opwindend verhaal in stand te houden, hebben we de fles nog steeds niet geopend…
Ook een beetje vrees voor een desillusie.
Misschien laten we hem wel dicht.
