Archives november 2018

Vier voor acht….

De tijd staat stil.

Al enige tijd, zo te zien.

Echte diamantjes…, een duur exemplaar?

Ik besluit om het horloge mee te nemen.

Wat me vooral nieuwsgierig maakt,  wat is er gebeurd om 4 minuten voor 8?

Een drama met een haai?

Een verloren schat, of gewoon vergeten na het zwemmen?

Ik maak mijn eigen verhaal en steek het horloge in mijn zak.

 


Gewonde buizerd op de Maasvlakte deel 2

De buizerd liet zich makkelijk vangen, verstopt onder helmgras maar nog steeds op dezelfde plek was hij snel te vinden. Even laten afleiden door de ene persoon, zo  kon de ander het beestje eenvoudig van achteren benaderen en er zachtjes een vangnet overheen vleien.  Geen oppervlakkige beschadigingen te zien, de vleugel ogenschijnlijk niet gebroken.  Laten we hopen dat het beestje snel herstelt. Inmiddels is de buizerd afgevoerd door de dierenambulance naar vogelopvangcentrum Karel Schot in Rotterdam.


Gewonde buizerd op de Maasvlakte deel 1

Een van onze volgers, Pablo Guebey,  liep vanmorgen te struinen op de Maasvlakte en trof deze jonge buizerd aan, niet in staat om weg te vliegen. Zo op het eerste gezicht een probleem met de rechtervleugel. Mooi op de prent gezet en daarna Ad vd Berge gebeld. Pablo meldt geregeld vondsten van zeezoogdieren maar nu dan een buizerd. Binnen 20 minuten waren we ter plaatse en een paar minuten later hadden we het beestje te pakken.


Vanmorgen vroeg op de Kwade Hoek deel 2

De laatste maanden worden ze regelmatig gesignaleerd op Voorne: twee raven, een koppeltje. In het Kaapduin, bij het Breede Water, Strypse Wetering etc.

Vanmorgen zagen we een raaf zijn kans afwachten bij een plukkende blauwe kiekendief op de uiterste punt van de Kwade Hoek. Even later zagen we hem wegvliegen, herkenbaar aan zijn staart en het geluid, waarneming bevestigd!  Even later gevolgd door nummer twee. Het koppeltje compleet! Hemelsbreed is het allemaal dichtbij: Voorne en Goeree, daarnaast staan raven bekend om hun grote territorium.  We houden het erop dat het het bekende koppeltje is!

Toch nog een poging ondernomen om er een prentje van te maken, was lastig. Echter in combinatie met het geluid dat hij/zij  maakte, is het onomstotelijk de Raaf.

 


Vanmorgen vroeg op de Kwade Hoek deel 1

Vanmorgen vroeg op de Kwade Hoek twee groepjes sneeuwgorzen gespot.  De eerste groep van 28 stuks foeragerend op de grens van schorre en strand kon slechts op grote afstand worden waargenomen. De tweede groep van 7 exemplaren bleef onverstoorbaar doorgaan met foerageren aan de rand van een strandplasje. Toch leuk om dan even de telelens erop te zetten.  De sneeuwgorzen zijn vaste overwinteraars aan de kust van Goeree en Voorne, niet zeldzaam wel bijzonder. Daarnaast gewoon een mooi vogeltje, ook in winterkleed.


Stranding van een Griend.

Gisteren werd in eerste instantie opgewonden gereageerd op de meldingen van een Griend voor Camperduin.

Een van de grootste dolfijnachtigen , met een lengte van bijna 6 meter.

Het dier werd diverse malen gezien, maar bleek alleen rond te zwemmen.

Dit is een alarmerend gegeven!

Deze tandwalvissen leven in groepen en als ze alleen zijn duidt dit meestal op problemen.

Het was dus niet totaal onverwacht dat het onfortuinlijke dier uiteindelijk is gestrand.

Voor het strand van Egmond aan Zee, in de branding, is de Griend helaas overleden.

Specialisten van diverse organisaties, als SOS Dolfijn en Diergeneeskunde uit Utrecht en EHBZ waren al snel ter plaatse om het dier te bergen en af te voeren naar universiteit in Utrecht.

Hier wordt het dier van bijna 6 meter en met een gewicht van 2020kg, momenteel onderzocht.

 

 


Knuffel op een mooie zonnige zondagmiddag

Vanmiddag bij de spuisluis op de Brouwersdam deze twee knuffelende kegelrobben. Ogenschijnlijk in een tevreden bui. De bul had zojuist een platvis opgepeuzeld die in de vitrine bij de visboer niet zou misstaan, was helaas net te laat om dat vast te leggen. Op deze foto wel goed het gebit te zien van de kegelrob, de tanden staan verder uit elkaar dan bij de gewonde zeehond. Maakt het gebit nog effectiever bij grotere prooien.  De neusgaten staan bij de kegelrob verder uit elkaar dan bij de gewonde zeehond hetgeen bij het vrouwtje hier duidelijk te zien is.