Op de stenen van de strekdam bij de buitenhaven zou een dode zeehond liggen.
Na een korte zoektocht hebben we het onfortuinlijke dier inderdaad aangetroffen.
Het bleek een nog jonge kegelrob, die waarschijnlijk was gestikt in een net of fuik.
Uitpuilende ogen en nog wat vage afdrukken op het lichaam wezen in die richting.
Jammer weer…
Meer dan de exacte locatie geen info…, helaas.
Het kan om een adulte kegelrob gaan, of om een pup.
Verschil van meer dan 200kg!
Was in mijn eentje dus ik voelde een gepaste opluchting bij het zien van het kadaver.
Een onvolwassen gewone zeehond lag in verre staat van ontbinding op de vloedlijn.
Gezien de risico’s voor wandelaars en hun honden, was het zaak het kadaver zo snel mogelijk te ruimen.
Met de nodige veiligheid maatregelen het dier volgens protocol EHBZ afgevoerd.
“Het is een klein zeehondje en hij ligt boven de vloedlijn.”
“Wij proberen de wandelaars en honden uit de buurt te houden.”
De melder klonk wat ongerust en ik beloofde om er binnen een kwartier te zijn.
Terwijl ik de P-plaats op reed stond ze al te zwaaien.
“Fijn, dat u er bent, het dier ligt er nog!”
Na enige tijd observeren leek de jonge grijze zeehond gewoon te liggen rusten in het zonnetje.
Bananenhouding, zichzelf af en toe krabbend en geen verwondingen.
Na overleg is besloten dat ik het dier zou gaan verplaatsen naar een handiger plek, zonder nieuwsgierig publiek.
Hier bleek het jonge dier uitgeslapen en vertrok op zijn gemak naar zee.
Deze jonge kegelrob is gisteren 2 keer gemeld.
In eerste instantie geobserveerd en na overleg gemarkeerd met een gele kleurstof op de rug.
Op deze manier makkelijk te herkennen, mocht het dier weer stranden.
Toen hij laat in de middag weer op strand lag, het dier gevangen en onderzocht.
Bleek toch zodanig in de problemen te zijn dat we het jonge mannetje naar de opvang hebben overgebracht.
De afgelopen dagen zijn we diverse malen naar de stranden gereden voor een melding van een zeehond op het strand.
In alle gevallen betrof het een jonge grijze kegelrob, die meestal gewoon liggen te rusten na een vermoeiende dag vol indrukken.
Ze zijn tenslotte nog maar 2 maanden oud en moeten alles zelf leren!
In 2 gevallen is, na observatie en overleg besloten om het dier op te vangen.
Dit alarmerende bericht kwam binnen bij de receptie van Aseal.
“Bij P6 op de Maasvlakte ligt een zeehond op het strand, die verstrikt zit in een net!”
De familie Mol heeft direct opvangcentrum gebeld en probeerden nu het dier tegen te houden voordat het zou proberen weer naar zee te gaan.
Gezien het feit dat deze dieren flink kunnen bijten als ze in het nauw zitten, gingen we direct rijden om te gaan helpen.
Onderweg werden we gebeld dat het probleem zich inmiddels had opgelost.
Op de een of andere manier wist het dier zich gelukkig te bevrijden en kwam er zonder verdere verwondingen vanaf.
Dank dhr. en mevr. Mol voor jullie kordaat optreden.
Deze jonge grijze zeehond heb ik verplaatst na overleg.
Soms liggen ze op zeer onhandige plaatsen en komen ze in onverwachte problemen door de drukte op het strand.
Dit dier was wel wat verbaasd over zijn plotselinge “nieuwe” omgeving.
Toen ik wegreed was de zeehond al in het water.
