Category strandvondsten

Men zegt wel eens dat je geluk moet hebben om in Nederland een walvis te spotten.

Maar geluk kun je ook afdwingen.

Strandwachter Joyce Oudwater is daarom vaak te vinden op plekken waar de kans groot is om een foto te kunnen maken van vogels of zeezoogdieren.

Ze neemt dan de moeite vroeg op te staan om daarna snel te vertrekken naar een dergelijke locatie.

Op dit moment zitten er behoorlijk veel bruinvissen voor onze kust en uit ervaring weet Joyce dat de kans om ze te zien vrij groot is bij de Maasmond.

Woensdagochtend stond ze dan ook al heel vroeg te turen over de zee voor de Maasvlakte.

Ook deze keer was het raak!

Diverse bruinvissen passeerden de Maasmond en lieten regelmatig hun vin zien boven de golven.

Een bruinvis maakte zelfs een klein sprongetje…

Joyce ook!

Zie ook: https://www.facebook.com/joyce.oorschot.5

Als je de mogelijkheid hebt om deze foto wat uit te vergroten zul je zien dat de krab niet zo eenzaam is als hij er in eerste instantie uit ziet.

Deze nog levende Noordzeekrab blijkt een hele biotoop op zich.

Vooral op de linker schaar van de krab (op de foto rechts) zie je dat er zich nog wat kleinere soortgenoten bevinden.

Een zelfs met de scharen dreigend uitgestoken, mogelijk als reactie op onze interventie.

Ook enkele soorten wier, zeepokken en een muiltje hebben de krab gebruikt als substraat om zich vast te hechten.

De meest opvallende meelifter is natuurlijk de slibannemoon die zich pontificaal op de rug van onze krab heeft gevestigd.

Hier lijkt sprake van een verbond, zolang elke soort op zich er voordeel van heeft.

Dit soort “bontjes” zie je eigenlijk ook in het gedrag van die ander soort, de homo sapiens!

Gisteren heb ik het op radio Rijnmond gehad over de duinstinkzwam.

Hoe vliegen de stinkende paddenstoel bezoeken en op deze manier de sporen verspreiden.

Je kunt deze imposante zwam nu aan de voet van de duinen vinden.

De paddenstoel is eigenlijk de vrucht van de schimmel die met een lichaam van draden onder het zand zit.

Voor de zwam er staat zit hij, al helemaal aangelegd in een ei vlak onder het zand.

Dit noemen we een heksenei of een duivelsei.

Zodra het vochtig is vullen de cellen in het ei zich met water en zwelt de inhoud op tot een aandacht vragende paddenstoel.

Op de foto hieronder is het restant van het ei nog goed te zien.

Morgen mogen we weer nieuws brengen vanaf de vloedlijn op Radio Rijnmond.

Rond 13.40 een telefonisch interview met Eric Lemmers over leuke of bijzondere zaken rondom de vloedlijn op het strand.

Vorige keer ging het over een gestrande pinguïn, die veel aandacht trok.

Het bleek uiteindelijk om een vermoeide zeekoet te gaan.

Deze keer gaat het over een verrassend herfst tafereel op het strand.

Terwijl we onze ogen probeerden te beschermen tegen het stuivende zand, werden we plotseling verrast door een ontmoeting met een rustende grijze zeehond in de duinen.

Ook dit nog jonge dier leek beschutting te hebben gezocht tegen het stuivende, scherpe zand.

De zeehond was alert en zag er prima uit, dus zijn we snel doorgelopen om geen verstoring te veroorzaken.

Wel nog even een video gemaakt van het aanstormende strand.

Je hebt kakelvers.., dagvers.., zeevers en ook ovenvers.

Vers betekend meestal dat het nog in dezelfde staat verkeerd dan wanneer het geoogst werd, gevangen werd of uit de oven kwam.

Deze strandvondst beloofde een kraakvers broodje, maar eenmaal uitgepakt bleek het een natte en weke substantie.

Grote kans dat dit broodje ten prooi is gevallen aan het opkomende water of domweg overboord is gegooid.

Gezien de taal op de verpakking lijkt me een verre reis uitgesloten.

Het is de tijd van de grote trek.

Duizenden vogels passeren dagelijks ons land, op weg naar het zuiden.

Het loont dan vaak de moeite om eens een paadje door de duinen te volgen op zoek naar…

Bijna alles kan.

Een rustende velduil, beflijsters, tapuiten, overtrekkende sijsen…. etc.

Deze keer troffen we naast een opvliegende kerkuil ook deze forse knaap.

Vers uit het ei en smekend om aandacht: “de duinstinkzwam”.

Het eivormig vruchtlichaam, waarin de paddenstoel al als een volgroeide foetus in zit verborgen, noemen we een “duivelsei”.

Natuurlijk hebben we even een foto gemaakt en hebben daarna onze blik weer op vogelstand gezet.

Een van de mensen die zeer betrokken is bij onze stichting, gaf me dit stuk bot.

Hij trof het aan op de vloedlijn van het Maasvlaktestrand.

Gezien de kleur, de grootte en de vindplaats, een mogelijk interessante vondst.

Vaak plaatsen we onze vondsten op de website van de Oervondstenchecker: https://www.oervondstchecker.nl/

Al vrij snel krijg je dan een determinatie en een geschatte leeftijd.

Volgens een van hun experts zou het hier kunnen gaan om een fragment van het bekken van een Mammoet.

Inmiddels hebben we al veel onderdelen van dit uitgestorven dier.

Altijd weer leuk om deze “oervondsten” te laten zien tijdens de lessen over het ontstaan van de Noordzee.

Deze paddenstoel heet een morielje en kan overal opduiken waar kalk in de bodem zit.

Onze duinen zijn dan ook een ideale plek voor de schimmel die deze paddenstoel oplevert.

Rauw zijn ze giftig, maar goed klaargemaakt: een lekkernij.

Deze ligt er wel een beetje slapjes bij en heeft zijn hoogtepunt inmiddels al beleefd.

Eenmaal per jaar organiseren IVN en ZHL een dag waarop een route is uitgezet met allerlei activiteiten voor bezoekers.

Op de route staan diverse stands waar je informatie kunt krijgen en activiteiten mag ondernemen over een bepaald onderwerp dat met de duinen heeft te maken.

Denk hierbij aan vogels, bijen, planten, waterdiertjes, fretten, paddenstoelen ed.

Ook onze stichting was gevraagd om mee te doen en we waren er bij met een uitgebreide presentatie over de vloedlijn en het leven in de Noordzee.

Zowel onze vrijwilligers, als de vele bezoekers hebben veel plezier beleefd aan deze dag.

Zeker voor herhaling vatbaar!

De bovenstaande compilatie is gemaakt door Joyce Oudwater.