Mooie meeuwen, rauwe werkelijkheid

Bij de nog onstuimige zee zaten deze twee Zilvermeeuwen te wachten. Op het strand liepen een paar wandelaars en dat zinde ze niet. Daar lag hun bron van voedsel, een dode zeehond.

Aangespoeld na een paar dagen met stevige wind. Een gewone zeehond, herkenbaar aan het gebit. Rond het aangevroten hoofd de pootafdrukken van meeuwen. De zachte delen worden het eerst weggepikt, ogen en wangen. Macaber gezicht. De vacht doet vermoeden dat het een mooi beest is geweest. Voorbestemd tot voedsel te dienen op het strand van de Maasvlakte.

Grote, dode zoogdieren moeten echter worden geruimd, zo ook deze. Handschoenen aan, neus in de wind en het kadaver in de zak laten glijden. Verderop zaten de zilvermeeuwen nog steeds te wachten, tevergeefs….