Oog in oog met de Papegaaiduiker

Het droomvogeltje van menig kustwandelaar: de Papegaaiduiker. Zelden in Nederland te zien en vrijwel nooit in zijn mooie broedkleed met de sterk gekleurde snavel, kop en poten. Vind je een dood exemplaar aangespoeld op het strand, dan is de kans groot dat de kop er door een trofeeënjager is afgesneden.

Deze opname zou op de blokkendam van de Maasvlakte gemaakt kunnen zijn, maar de eerlijkheid gebied te zeggen dat de locatie Handa Island is in het noordwesten van Schotland. Een paradijs met meer dan 100.000 broedvogels, vnl Alken, Zeekoeten (gewone en zwarte), Noordse stormvogels en Jagers (grote en kleine). Hiertussen bevinden zich dan naar schatting 250 broedparen Papegaaiduikers. Speldjes in een hooiberg die door hun kleur nog vindbaar zijn. Toch lukte het ons maar een beperkt aantal te zien.

Maar dan nog vast leggen. De steile kliffen zijn voor de Alken, Zeekoeten en Noordse stormvogels, iets meer helling wordt vaak geprefereerd door de meeuwen. En de Papegaaiduikers hebben tussen de rotsen hellingen met grond nodig waarin ze een hol kunnen graven om te broeden.

Voor de mooiste prentjes zijn IJsland en Noorwegen te prefereren waar de aantallen groter zijn en gewoon tussen de vogels gewandeld kan worden. Hier was het een kwestie van goed zoeken en de kans om nog enigszins op schootsafstand te komen zorgvuldig berekenen. Voor de meest fotogenieke momenten moet je een paar weken later zijn wanneer de jongen gevoed worden en pa en ma af en aan vliegen met visjes in de bek. Hele kaartindustrieën en lokale VVV’s draaien hierop.

Maar zie het als een aardige aftrap van een aantal indrukken van de Schotse kust die we de komende dagen zullen plaatsen.