De fraaie Rietgors met zijn grauwe kleuren

Of hoe je met grauwe kleuren toch een hele mooie vogel maakt. Als je rietlandschap zegt, zeg je automatisch Rietzanger en Rietgors. De namen zijn niet voor niets zo gekozen. De eerste een mooi scherp getekend vogeltje, vaak luid zingend hoog in een rietstengel. De tweede minder talrijk, wat ronder en minder aanwezig met zijn zang. Het kleurenpatroon opgebouwd uit zwart, wit en bruin. De staalkaart van sober en somber. Maar in het veld levert het een verrassend chique combinatie op.

Je herkent de vogel van verre, op een struik of stengel iets uitstekend boven de verdere begroeiing. Zijn oog alleen zichtbaar als het licht er opvalt met zijn kleurloze kleuren die schitteren in de volle zon. 25 centimeter lager en je mist hem.