Category Nieuws

5 meter boven het water met een mooi uitzicht over de spuisluis zat een kraai rustig om zich heen te kijken. Niets bijzonders, wel mooi om te zien. De serene rust die het tafereeltje uitstraalde deed denken aan Otis Redding, ” Sittin’ on the Dock of the Bay” , maar dat voor de ouderen onder ons. Thuis op het scherm valt iets op: geen enkele teen van de vogel is gespannen, ze raken zelfs de paal niet. De kraai steunt dus alleen op het centrale deel van de poot. Was het een mens dan zou je een steunzooltje overwegen.

Geduldig legde de melder uit waar hij de zeehond had aangetroffen.

“300 Meter naar links als u vanaf de reddingsbrigade het strand op komt”.

“Het beestje heeft wat bloed om de snuit en is weinig alert!”

“Ik loop wel even terug en ga in de buurt van het dier staan wachten op u”.

Omdat het bijna donker was een fijn gebaar.

Van ver zagen we de melder al staan bij de waterlijn en op enige afstand inderdaad een kleine zeehond.

Het dier was door al de aandacht toch wat meer alert geworden en bobberde een stukje richting het water.

Dit vereiste enige tactiek en met wat afleiding en kruip en sluip werk, konden we het dier net voor het in het water vluchtte, vangen.

De foto zegt genoeg.

Deze kleine gewone zeehond hebben we met spoed naar opvangcentrum gebracht.

Melder Brian, dank voor je adequaat optreden!

We waren net het strand opgereden toen we het dier al zagen liggen.

Een jonge grijze zeehond, net verhaard en blijkbaar moe van alle inspanningen.

Een onhandige locatie tussen alle wandelaars en honden.

Na overleg is besloten het dier te verplaatsen naar een rustiger omgeving.

Daar kon het zeehondje de rest van de dag ongestoord verder slapen.

De eigenaar van de Smikkel-Inn bij de maasmond belde dat er een kleine zeehond was gestrand op de zeewering vlak bij zijn zaak.

Het dier was niet alert en leek vermoeid.

Eenmaal ter plaatse zagen we een jonge grijze zeehond die inderdaad een vermoeide indruk maakte.

Er waren geen uiterlijke kenmerken van ziekte of verwondingen te zien, maar het dier had wel een zeer onhandige plek gekozen.

Na overleg met de zorg van opvangcentrum is besloten het dier naar een rustiger locatie over te brengen.

Een geel kleurmerk is gebruikt om de zeehond te kunnen herkennen, mocht het dier weer gemeld worden.

Niet alle gestrande dieren mankeren iets.

Soms liggen ze gewoon op een onhandige plek omdat ze vermoeid zijn.

Onderaan een strandopgang, op een boulevard of op een hondenuitlaat plek.

Deze gewone zeehond hebben we om die reden meegenomen en verplaatst.

Een kleurtje op de vacht, zodat we het dier kunnen herkennen en weer vrijgelaten op rustiger locatie.

Dit keer bij de punt op strand Rockanje.

Het ga je goed!

Bijna elke dag komen we ze tegen.

Visnetten in diverse kleuren en omvang.

Fijn, grof, groot en compleet of aan flarden.

Feit is dat we regelmatig zeezoogdieren en vogels aantreffen die verstrikt zijn geraakt.

Bij elke inzet proberen we dan ook wat rotzooi mee terug te nemen.

Dat is toch wel het minste wat we kunnen doen.

Met het eerste licht draaide ik het strand van Rockanje op.

De motor gromde toen de auto door het mulle zand ploegde.

Op weg naar de locatie waar we de grijze zeehond van gisteren hadden neergelegd.

In dit soort gevallen controleren we toch altijd even of het dier inmiddels naar zee is of nog niet.

Onverwacht dook het silhouet van een rustende zeehond op, in de ochtend schemer.

Maar… kleiner, magerder en duidelijk een ander koppie!

Een jonge gewone zeehond was op dezelfde locatie gestrand.

Bloed aan de bek, weinig alert en benauwd.

Na overleg meegenomen.

Van de gezonde grijze zeehond geen spoor.

“De zeehond gaat het water niet in en het lijkt niet goed te gaan met het dier!”.

Binnen 8 minuten waren we ter plaatse.

Een groepje dames had zich over het dier ontfermd en stond rond de kleine zeehond.

Het dier had duidelijk een afwerende houding en leek behoorlijk alert.

Na observatie bleek het een jonge grijze zeehond, zo gezond als een vis.

Net verhaard en op ontdekkingstocht in de grote wijde wereld.

Alleen was de locatie helaas niet erg handig.

Dier gevangen, een kleurmerk gegeven en op een rustigere locatie vrij gelaten.

We noemen haar Debby en wensen haar alleen maar goeds….

Als er weer is, is het nieuws.

De mensen hebben er vaak een mening over en zelden is iedereen tevreden.

Vandaag was het écht weer…, geniet weer!

Pablo Guebey is vaak op het strand van de Maasvlakte te vinden om foto’s te maken.

Na een aantal meldingen van zieke en gewonde dieren begint hij zo langzamerhand een bekende te worden.

Ook vandaag ontdekte hij weer een dier in nood.

Zie onder “eerste hulp”.

Omdat er ook veel te genieten was, stuurde hij deze foto:

Een prachtige sfeer en volop weer!!

Thnx Pablo

We reden nog in de buurt van Ouddorp toen we een melding kregen over een stranding op de Maasvlakte.

Na 3 kwartier draaiden we het strand op bij P6, Maasvlakte 2.

Was toch nog even zoeken voor we het dier tegen de duinen zagen liggen.

Het dier bleek weinig alert en had diverse wonden.

Na overleg besloten deze jonge grijze zeehond te vangen en naar Aseal te transporteren.