All posts by Ad van den Berge

Collega zeehondenwachters Kees en Rinus hadden het afgelopen weekend weer behoorlijk druk.

Zij zorgen er voor dat gestrande zeehonden en walvissen hulp krijgen of dat het strandingsgebied wordt veilig gesteld.

Hun basis is Noordwijk, maar hun werkterrein bestrijkt een groot gedeelte van de stranden van Zuid Holland.

In dit geval werden ze bij een jonge grijze zeehond geroepen, die op het strand lag uit te rusten.

Als tijdens hoog water de zandplaten onder water staan, zijn er weinig andere mogelijkheden voor de jonge, vermoeide dieren om een plek te vinden om uit te rusten.

Waarom het dier door hen is verplaatst naar een rustiger omgeving lijkt me duidelijk.

Nogmaals: “Hou afstand bij aantreffen van een rustende zeehond en bel 144 als u de conditie niet vertrouwd.”

Op een mooie dag als vandaag lopen weer veel mensen langs de vloedlijn.

Als je geluk hebt verschijnt er soms een zeehondenkop boven water.

Klein en rond of soms wat groter en langwerpiger.

De gewone zeehond lijkt het meest op een katten kopje en de grotere grijze zeehond meer op een hondenkop.

Bovenstaande tekening is iets aangezet maar laat de verschillen duidelijk zien.

Goed opletten dus…..

In samenwerking met de Natuurstad in Rotterdam hebben we 16 lessen verzorgd op locaties in Rozenburg en Hoogvliet.

Waar we normaal op het strand zijn te vinden, stonden we afgelopen maanden regelmatig voor de klas.

Kinderen uit de bovenbouw van diverse lagere scholen hebben op deze manier kennis gemaakt met voorkomende walvissen, zeehonden en de walrus.

Je staat er van te kijken hoeveel soorten je kunt aantreffen voor onze kust. De walrus en de orka zijn daarvan wel de meest opvallende bezoekers, afgelopen jaar.

De informatie hebben we aangeboden met beelden, tastbare voorwerpen, verhalen en een verwerking d.m.v. diverse opdrachten.

Een leuke ervaring voor de vrijwilligers van onze stichting en enthousiaste reacties van de leerlingen.

Dit gaan we zeker herhalen.

Gisteren kregen we een melding over een zeehondje die verstrikt zat in een net.

Alle alarmbellen gingen direct af en snelle inzet is dan geboden.

De melder beloofde bij het dier te blijven en iedereen op afstand te houden.

Binnen 15 minuten waren we ter plaatse en konden we de zeehond voorzichtig benaderen.

Eerst foto’s maken voor overleg met opvang en dan beslissen hoe we dit gingen aanpakken.

Besloten werd om het dier te vangen, te onderzoeken en dan weer te overleggen.

Als het net zodanig is ingesnoerd dat er diepe wonden ontstaan bij het verwijderen, gaan we geen risico’s nemen. Dan gaat het dier naar de opvang.

Zo niet dan snijden we het net heel voorzichtig ter plaatse los.

Hieronder ziet u hoe het verhaal afliep.

Eind goed.., al goed!

Met dank aan het adequaat optreden van de melders, Martin en Renate.

Ook hebben we enkele foto’s van hen mogen gebruiken.

Deze pup van de grijze zeehond lag onderaan een strandovergang.

Het rustende dier werd al vroeg in de ochtend gemeld door een strandbezoeker,

was niet erg alert en had diverse wondjes aan kop en hals.

Omdat dit soort oppervlakkige verwondingen doorgaans uitstekend genezen in zout water en het dier niet was vermagerd, werd besloten om de pup 24 uur te observeren.

Helaas was zijn/haar keuze van de locatie om te gaan rusten niet geheel gelukkig gekozen.

Er werd die dag veel pubiek verwacht met de daarbij behorende loslopende honden…..

In goed overleg is dan ook besloten om de pup te verplaatsen naar een rustiger locatie en het dier daar 24 uur in de gaten te houden.

Dit bleek achteraf en juiste keuze.

Vorige week werden we al vroeg gebeld door een mevrouw die vertelde dat een loslopende hond een zeehondenpup het water in had gejaagd.

Het vermoeide, jonge dier probeerde nu opnieuw om op het strand te komen.

Snelheid was gewenst en binnen 10 minuten waren we ter plaatse.

De melder en enkele andere toeschouwers stonden gelukkig op gepaste afstand en de pup lag op de waterlijn bij te komen van de stress.

De hond had inmiddels met zijn baas het strand verlaten.

Nadat we hadden geconstateerd dat er geen zichtbare verwondingen waren toegebracht zijn we gaan overleggen met de veterinaire dienst van de opvang.

Besloten is toen om het gestreste dier te verplaatsen naar een rustiger omgeving.

Hier heeft de zeehond de rest van dag ongestoord kunnen slapen en bleek de pup de volgende ochtend weer naar zee.

het dier heeft van ons wel een kleurmerk op de rug gekregen om herkenning te vergemakkelijken.

Een kleine gele stip!

Wat schets onze verbazing toen we afglopen weekend via een collega een terugmelding kregen.

Onze vriend bleek 3 dagen geleden te zijn gefotografeerd terwijl hij/zij heerlijk lag te relaxen op het strand van Duinkerke, in Frankrijk!

Op vakantie in het buitenland dus 😉

Duidelijk een ondernemend type.

Nadat de pups van de grijze zeehond 3 a 4 weken zijn gezoogd en zo,n 15 kg zijn aangekomen, laat moeder ze los.

Wel doorvoed en moe van alle nieuwe indrukken liggen ze soms te slapen op het strand.

Dit dier is nog maar een paar weken oud en flink aan het verharen.

Zijn verwachtingen voor de komende maanden zullen niet veel afwijken van de onze voor het aanstaande nieuwe jaar.

Wij wensen deze jonge kegelrob én onze lezers een gelukkig en gezond nieuw jaar!

In december en januari worden bij ons de jonge grijze zeehonden geboren.

Deze pups zijn ook wel bekend als een “witje” of een huiler.

De laatste dagen zijn er al diverse pups aangetroffen op onze stranden.

Moeder laat de pup dan even rusten om zelf op jacht te kunnen gaan en komt een aantal keren per dag terug om haar jong te zogen.

De jonge dieren liggen dan vaak te slapen op het strand in afwachting van de terugkomst van het moederdier.

Na een melding proberen we altijd om de omgeving van de pup veilig te stellen.

Gelukkig hebben steeds meer strandgangers het respect om op afstand te blijven.

Helaas zijn er de loslopende honden en/of de nieuwsgierige wandelaars die het slapende diertje toch verstoren.

In dat geval durft moeder haar pup niet langer meer te benaderen en bij herhaalde verstoringen blijft het witje zonder moeder dier achter op het strand.

Mocht u een pup tegenkomen, blijf dan op grote afstand genieten en verstoor het tafereel niet.

Een blijk van respect, lijkt me.

Na de kerstdagen zullen de meesten van ons met een bevredigend gevoel terugdenken aan het feestmaal.

Een maal om je een volgende keer weer op te verheugen.

Ook vossen houden van een goede maaltijd, maar winkelen anders dan wij doen.

Ze kennen geen ruilhandel. maar voeden zich met wat voor hen bereikbaar is.

Omdat sommige mensen het makkelijker vinden om wat vergiftigd voedsel neer te leggen dan hun kippen beter te beschermen, heeft dit soms fatale gevolgen voor Rein.

Deze dode vos lag verkrampt en met schuim op de bek, op het strand

Een strandvondst die gemengde gevoelens oproept.

Het kan duiden op tekenen van vergiftiging.

Op het oog niet met zekerheid te zeggen, maar toch….

Op dit moment worden de jonge grijze zeehonden geboren.

Omdat ze dan een volledig witte vacht hebben als camouflage in de winter noemen we ze ook wel een “witje”.

Juist op dit moment heeft een pup besloten om op ons strand te verharen.

Hoewel de pup het grootste gedeelte van de witte vacht inmiddels is kwijtgeraakt is het staartje nog bedekt met een kerstkleed.

Toch nog een staartje witte kerst!

Alle vrijwilligers van de stichting Strand in Zicht wensen onze lezers fijne kerstdagen en een gelukkig en gezond 2023.