“Zeehonden moet je met rust laten en mag je zeker niet verstoren”.
Dit zal een zeehondenwachter je vertellen als je te dichtbij een gestrand dier staat.
Hoe paradoxaal is het dat je vervolgens die zelfde zeehondenwachter het dier voorzichtig ziet benaderen.
De zeehondenwachter is de enige die zich direct met de zeehond mag bemoeien, ze mag aanraken (met handschoenen) en zelfs mag vangen en evt. vervoeren.
Hij/zij maakt foto’s en probeert vaak om ook een filmpje te maken van de gestrande zeehond.
Een zeehondenwachter beoordeelt de situatie en de conditie van het dier en gebruikt het gemaakte beeld materiaal om te overleggen met het opvangcentrum.
Niet alle dieren die stranden hebben immers hulp nodig!
Naast eerste hulp bieden is voorlichting en educatie een belangrijke taak van een zeehondenwachter.
Hoe meer men weet over deze wilde dieren, hoe meer het publiek met respect met de zeehond omgaat.
Hoe mooi is het dat ze af en toe nog op onze stranden liggen te rusten!
