Papa en mama Gaaiduiker

Alltijd een uitdaging om op basis van uiterlijk het geslacht te bepalen van een vogel, zeker als vrouw en man vrijwel identiek zijn. Bij de Papegaaiduiker is het voor het menselijk oog onmogelijk. Of het op de afbeelding om een paartje of een koppeltje gaat is niet te ontdekken.

Buiten de broedtijd verdwijnen de felle kleuren. De kop is dan grijs, poten en snavel zijn nauwelijks nog gekleurd. Maximale camouflage voor het maanden durende verblijf op zee. De donkere bovenkant op het grauwe water maakt de vogel moeilijk zichtbaar voor rovers uit de lucht, door de witte onderkant valt de vogel “weg” tegen de lichte lucht voor aanvallers vanuit de diepte.

Waarom dan al die kleurtjes in het voorjaar als het niet bijdraagt in het onderscheid tussen de geslachten en wel het risico verhoogt op aanvallen? Het spectrum aan kleuren dat vogels waarnemen is anders dan dat wij het zien. Mogelijk zit daar de verklaring in, zijn mannetjes en vrouwtjes in hun waarneming niet identiek en is er een onderscheidende aantrekkelijkheid die ons ontgaat.

Maar voor onze ansichtkaarten hebben we te maken met een leuk gekleurd unisex modelletje, wel makkelijk bij het fotograferen.