Tag grijze zeehond met jong aan de vloedlijn

De jeugd van een Grijze zeehond lijkt vrij overzichtelijk. Zo’n drie weken liggen en vet worden, daarna vervellen en zelf je zwemdiploma halen, dat is het dan. Geen interactie met soortgenoten in de wei, geen gestoei met pups uit hetzelfde nest. Niets daarvan. En ook tijdens het liggen op het strand maar beperkt contact met moederlief. Om de paar uur gevoed worden en wat aandacht, daarna is ze weer verdwenen.

Dit jong had na zijn voeding even een momentje met ma dat voor hem duidelijk te saai werd ingevuld. Ogenschijnlijk had het dier geen slaap en lag zich te vervelen. Leuk tafereeltje dat we weer menselijk gaan inkleuren. Maar goed, ook ik liep me te vervelen en dan ga je overal op letten.

Gewoon dagelijks te zien bij een strandwandeling. En dan te bedenken dat de Grijze zeehond pas sinds het begin van dit millennium weer voorkomt in het deltagebied.

In de middeleeuwen inheems, maar door bejaging voor lange tijd uit ons land verdwenen. Totdat eind vorige eeuw weer een kolonie werd opgebouwd in de Waddenzee en later voor de Zeeuwse kust. Geëmigreerd uit Engeland en Schotland. De populatie neemt sindsdien sterk toe, groeit sneller dan die van de Gewone zeehond.

Voor de natuurliefhebber valt er steeds meer te genieten. Ondanks de drukte op de stranden is een ontmoeting met een zeehond met jong geen uitzondering meer.