Stille getuige van de storm van de laatste dagen in october, schoonheid neergelegd door de zee op het schoongespoelde strand nog onbetreden door wandelaars. Sereen tegen de achtergrond van een nieuw naderende depressie. Het is een volwassen Jan van Gent, de grootste zeevogel van de Noordzee. Veel aangetroffen op het strand , maar dan altijd dood. Hij leeft voornamelijk op zee en broedt op de engelse rotskust en op rotseilandjes. Het duurt zo’n vier jaar voordat de Jan van Gent zijn volwassen kleed heeft, wit met zwarte vleugelpunten en een fraaie gele tint bij de kop, schitterende snavel, blauwe ogen. De jaren ervoor overwegend een bruin kleed. Onduidelijk waaraan deze Jan bezweken is, geen sporen van een vislijn, net of olie. Misschien gewoon uitputting of ouderdom, je kan als vogel nog steeds natuurlijk sterven. Een paar dagen erna troffen we hem weer aan, zonder kop, afgesneden door een verzamelaar die de mooie snavel niet kon weerstaan.