Een apart kerstverhaal
Maasvlakte, guur winterweer, zuidwester windkracht 6. Wandeling met familie op het strand. Nog maar even onderweg en een van onze gasten bukt en raapt een zeepaardje op. Zeldzaam! Loop er zelf al lang naar te zoeken en dan wordt je afgetroefd door iemand die hier onbekend is en bij toeval een vondst doet die op mijn shortlist staat. Laten we het maar op beginnersgeluk houden.
Na de eerste opwinding beginnen we goed te kijken en zien dat het om een kortsnuit zeepaardje gaat. Er bestaan 49 soorten zeepaardjes waarvan er twee in de Noordzee voorkomen, de noordelijkste zee voor zeepaardjes. En dat zijn het langsnuit- en het kortsnuitzeepaardje. De laatste wordt het minst aangetroffen. Het blijft een bijzondere vondst. Nu wil het toeval dat in maart dit jaar Thessa de Boer ook een kortsnuitje, verdroogd, vond op de Maasvlakte en er ook een stukje aan wijdde op deze site (4 maart). Zo zie je maar hoe we bezig zijn op het strand. Terug naar ons zeepaardje. Bij nadere inspectie bleek het nog te leven. Zeepaardjes leven op de bodem van de zee tussen het wier waar ze zich met hun staartje aan vasthouden. In mijn hand krulde het staartje direct rond mijn vingers. Wat te doen??? We hebben het beestje teruggezet in de zee. Kleine kans op overleving maar op het strand zou het ten prooi vallen aan de meeuwen of verdrogen.
Misschien minder spectaculair dan de vondst van een potvis. Ook zal je er op verjaardagen niet lang de aandacht mee vasthouden, maar voor een stukje op de site op kerstmorgen toch wel aardig. Prettig kerstfeest!