Een lang, dun dingetje..

Het was een mooie middag en de wind was gaan liggen.

Even een stukje wandelen langs de waterlijn, Marjolein?

Wie weet valt er nog iets te jutten!

Een half uur later liepen we al speurend langs de vloedlijn bij P5, op het strand van de Maasvlakte.

Altijd spannend…, je weet tenslotte nooit wat je zoal tegenkomt.

Onderdelen van krabben, eikapsels, bijzondere schelpen, soms een stukje fossiel botfragment en heel veel aangespoelde mosdiertjes.

Plotseling boog Marjolein zich voorover en haalde een lang dun slangetje van de vloedlijn.

Geen schubben, geel van kleur en met het kopje van een zeepaardje.

Al snel werd duidelijk dat het hier een aangespoelde en overleden zeenaald betrof, maar welke?

De tekening op het lijf leek op de kleine zeenaald maar de lengte hoorde meer bij de grote zeenaald.

Thuisgekomen in de boeken gedoken en al snel kwamen we er achter dat het om een niet veel voorkomende soort zeenaald ging: De Adderzeenaald.

Later is deze conclusie bevestigd door waarneming.nl

Zo zie je maar.., een beetje speuren en lezen en je kunt zelf al veel vragen beantwoorden.