Bultrug in de bek gekeken
Afgelopen najaar lukte het mee te gaan op een zoektocht naar bultruggen. Deze walvissoort wordt kort na het begin van deze eeuw weer regelmatig waargenomen in de Noordzee. Sinds 1775 waren ze hier niet meer gezien. Na urenlang varen zonder succes stonden we op het punt onverrichterzake terug te keren. De kapitein besloot er echter nog een aantal mijlen tegen aan te gooien en dat was niet tevergeefs. Na eerst op grote afstand twee exemplaren vaag te hebben waargenomen was het raak. Een groep van 9 walvissen doemde op. Het lukte tot dichtbij te naderen. Het grauwe najaarsweer, de grijze zee die naadloos aansloot bij de lucht, het vrijwel ontbreken van kleur behalve grijsgroen en zwart maakten het effect van het openen van de bek spectaculair. In dit monochrome landschap verscheen ineens het oud-roze kleurvlak van het gehemelte tussen de hangende baleinen.
Wereldwijd is de soort sinds de beperking van de walvisjacht weer hersteld en ook af en toe in de Noordzee weer te zien. Zo werden er twee jaar geleden twee exemplaren voor de kust van Scheveningen gespot. In 2012 en 2016 zijn er spectaculaire opnames gemaakt bij de Maasmond, om maar wat incidenten te noemen. Op internet kan men een overzicht van waarnemingen en strandingen vinden.
De bobbels op het lijf zijn geen pokken of wratten maar bevatten tastharen die bewegingen in het water kunnen detecteren. De bek kan wijd worden geopend zoals ook bij het linker exemplaar te zien is. Bij het rechter exemplaar kijken we tegen de bovenkaak aan. Ze waren bezig voedsel in te nemen, kril of een school vissen, die ze middels een luchtbellenbaan of bewegingen met hun staart of flippers weten te centreren aan de oppervlakte om ze daarna op te slokken.
De opname is niet gemaakt op de Noordzee, maar voor de oostkust van Noord-Amerika. De zee bij Nantucket dat vroeger het centrum van de walvisjacht was. De expeditie was gewoon een toeristentochtje waarbij wel alle moeite werd gedaan waar te bieden en niet gekeken werd op een uurtje. Op de Noordzee een bultrug zien is een enorme gelukstreffer. Maar ze komen hier voor en we blijven hopen. In de Maasmond al een paar maal waargenomen en dat is toch ook ons “werkgebied” . De wens blijft de vader van de gedachte.
We plaatsen dit berichtje met veel plezier voor onze trouwe Amerikaanse lezers, expats die zo de Nederlandse natuur blijven volgen en dan nu een walvisje van eigen zee krijgen.