Kleuren van de lente II

Kuifeend, dat is toch zo’n zwart-witte met een kuifje? Ruwweg klopt het. Een parmantig uitziende eend, veelvuldig te zien op meren, stadsgrachten maar ook op zee, op het water bij de Brouwersdam vlak onder de kust. Een betere waarnemer valt het felle gele oog op. Maar laten we hem eens onder de loupe nemen , of beter gezegd laten we de telescoop er eens opzetten. Dan wordt het subtiele donkerpaarse kopje met een lichtblauwe snavel zichtbaar als contrast bij het okergele oog, althans bij het mannetje. Het vrouwtje is ingetogen zwart-bruin. Een modeontwerper zou het zo kunnen overnemen. Beauty voor wie het wil zien en een gemis voor wie te oppervlakkig kijkt.

De kuifeend is een duikeend die met ca 20.000 paren verspreid over vrijwel geheel Nederland broedt. In de wintermaanden komen hier de Scandinavische en Oost-Europese exemplaren overwinteren.Onze broedvogels zakken voor een deel naar het zuiden, per saldo kunnen we dan van zo’n 220.000 exemplaren genieten, al is hun kleed dan minder uitgesproken. Voedsel op de meren bestaat voor een belangrijk deel uit driehoeksmossels, een zoetwatermossel. Kuifeendjes kunnen tot wel 8 meter diep duiken om deze mossels te pakken. Met hun sterke maagwand worden de schelpdieren vermalen. Calorierijk voedsel, maar ook wel nodig als je het zware vermalingsproces en de 500 duiken per dag in koud water meerekent. Maar weer opgedoken met de felle zon op de veren is het goed opwarmen en voor de toeschouwer genieten van deze fraai gekleurde eend met de kristalheldere waterdruppels nog op zijn veren. Hoezo een saaie zwart-witte eend??