Moegestreden
Het is niet altijd leuk op het strand. Soms zijn er dode dieren te vinden. Grote kadavers moeten in voor het publiek toegankelijke gebieden worden geruimd, daar dragen wij ons steentje aan bij.
Op het strand gaat het veelal om aangespoelde kadavers van zeehonden, gestorven door een natuurlijke oorzaak dan wel ongeluk. In het merendeel is het een kwestie van neus dicht, handschoenen aan en aanpakken. Verslagje maken van de doodsoorzaak en dan weer over tot de orde van de dag. Maar soms grijpt het meer aan en blijft het in je hoofd hangen.
Op een verlaten deel van de Maasvlakte ontwaarden we van verre deze Gewone zeehond. Sereen liggend op het door het water gladgestreken zand. Vermoedelijk overleden, dood aangespoeld. Verrekijker erop en het lugubere beeld kwam op ons netvlies. Het beest was moegestreden en dood. Uitpuilende ogen en opgezwollen tong, tekenen van een verstikkingsdood.
Eenmaal dichtbij werd alles duidelijk. Sporen van een net in de hals en nek. Vrijwel zeker verstrikt geraakt in een visnet onderwater en daar gestikt. Het is tenslotte een zoogdier dat moet kunnen ademen, zonder kieuwen gaat dat niet onder water.
Bij het ophalen van het net vermoedelijk door de visser over boord gezet. Door de zee meegenomen om op het eb strand nog eenmaal indruk te kunnen maken. R.I.P.