Onweerstaanbaar.
Er zijn al veel woorden besteed aan de discussie of de mens keuzes maakt uit vrije wil of dat we keuzes maken op basis van instincten en ons geheugen.
Je kunt het ook nieuwsgierigheid noemen, maar feit is dat we gisteren naar een voorwerp op het strand werden “gedwongen” om te gaan kijken.
We hadden zojuist een dode zeehond geborgen en wilden snel omdraaien omdat het strand vrij onbetrouwbaar was om over heen te rijden.
Maar ja…, het voorwerp van onze nieuwsgierigheid trok harder aan ons dan ons verstand ons voorhield.
Opvallend van vorm, donker en dreigend van kleur en zo schril afwijkend van de omgeving.
Bijna een indringer die het vlakke landschap door zijn aanwezigheid lelijk verstoorde.
Omdat onze rede bleef aandringen hebben we besloten om de auto te laten waar hij stond en de rest van de afstand te voet af te leggen.
Geen gevoel van opwinding bij aankomst…, geen zeemijn uit WO2…,gewoon een losgeslagen boei of verloren stootwil.
Behoefte bevredigd, onze verwachting niet.