Rotsen op het strand..
Ons land kent voornamelijk stranden, slikken, dijken en dammen als overgang naar de zee.
Bij ons zien we vooral strand, een kale en zanderige vlakte waar maar weinig soorten dieren en planten zich thuis voelen.
De slikken vormen natuurlijk een heel ander verhaal met volop voedsel voor veel dieren en planten.
En dan hebben we nog onze, door de mens gemaakte bescherming tegen het opkomende water, gemaakt van asfalt, beton en steen.
Eigenlijk kun je hier spreken over rotsen en kliffen aan de kust.
Zo ook in de buurt van P6 op de Maasvlakte waar het strand overgaat in een dam met grote blokken.
Met laag water een spannend gebied om van dichterbij te bekijken.
Het ziet er niet zo natuurlijk uit en mist de zachtheid van het zand, maar er leven wel degelijk veel soorten.
Een verrassing naast het kale en voedselarme zand!
De bescherming tegen de golven en het ruwe oppervlak van de golfbrekers biedt kansen voor dieren en planten die zich kunnen hechten aan een ondergrond.
Wieren, anemonen, zeesterren, klitten, zeepokken, oesters en mossels maken gebruik van de stevige ondergrond. Vaak in grote groepen: “Samen zijn we sterk!”
De kleine poeltjes, die achterblijven als het weer eb wordt, vormen een paradijs voor kleine visjes, garnalen en krabbetjes.
Onze zoektocht leverde bovenstaande plaatjes op én het verlangen om binnenkort weer op ontdekkingstocht te gaan langs onze eigen Nederlandse rotskust.