Tag dierenleed

Tenminste, dat was mijn eerste reactie toen ik bij de gestrande Jan van Gent arriveerde.

Even ervoor had ik een melding gekregen van boswachter Jan de Roon, werkzaam bij Natuurmonumenten.

Er zou een dode Jan van Gent zijn aangespoeld op het strand van Rockanje.

Verstrikt in vistuig en wellicht de moeite waard om even te gaan kijken.

Op de vloedlijn lag inderdaad een volwassen Jan van Gent, die met beide poten vast zat aan een paar gemene vishaken.

Wat een ellendige dood moet dit zijn geweest!

Zo zie je maar, sportvissen heeft ook een keerzijde…

Ik schat dat we alleen al op Voorne en de Maasvlakte een tiental verstrikkingen van zeevogels in hengeldraad tegenkomen, elk jaar opnieuw.

En dan heb ik het nog niet over visnetten en plastic.

Laat dit een les zijn.

Regelmatig treffen we vogels op het strand die verstrikt zijn geraakt in hengeldraad.

Of men het nu achteloos weggooit of het kwijtraakt tijdens het vissen, we vinden bosjes verward draad vaak op de vloedlijn.

Een paar dagen geleden troffen we de zeehond die slachtoffer was geworden en gisteren werd er door Mieke een verstrikte zilvermeeuw gemeld.

Nadat we de meeuw hadden gevangen bleek het dier nog een vishaak in de bek te hebben en flinke snijwonden aan de vleugel en de rechter poot.

Hier moet het slachtoffer al enige tijd mee hebben rondgelopen.

Het is zeehondenwachter Marjolein uiteindelijk gelukt om de venijnige haak uit de bek te verwijderen.

We hebben het dier uiteindelijk mee genomen en via de dierenambulance van de dierenbescherming is de meeuw naar vogelopvang Karel Schot gegaan.

Nu maar hopen dat er nog herstel mogelijk is.

Met dank aan Mieke die als bewaker en teller van de strandbroeders de meeuw heeft ontdekt en adequaat heeft gereageerd.

5 Jaar geleden is deze gewone zeehond vrijgelaten na een succesvolle revalidatie bij een opvangcentrum.

Al die tijd is het blijkbaar goed gegaan…., totdat het onfortuinlijke dier verstrikt raakte in de vislijn van een zeevisser.

Toen we na de melding bij het slachtoffer aankwamen bleek hij nog maar net te zijn overleden.

Een troosteloos gezicht, dit prachtige dier, liggend op de zij en uit de bek nog een gedeelte van het vistuig.

Weer een voorbeeld van dierenleed veroorzaakt door mensen!

“Collateral damage” zullen we maar zeggen.

We hebben het dier geborgen en na overleg, naar het opvangcentrum gebracht voor verder onderzoek.

Gisteravond kreeg ik een berichtje van Sabine.

Ze had van de zeehonden in de spuisluis, op de Brouwersdam staan genieten en wat foto’s gemaakt.

Eenmaal thuis was het haar opgevallen dat een van de volwassen kegelrobben wondjes had op de snuit en op de rug.

Voor de zekerheid stuurde ze mij de foto met de vraag of dit verontrustend was.

Mooi toch hoe sommige mensen hun hart laten spreken bij het zien van mogelijk dierenleed.

De jonge grijze zeehonden worden nu geboren en de paar tijd komt er aan.

Reden genoeg voor schermutselingen of iets te heftige vrijpartijen.

Lichte en oppervlakkige beschadigingen komen dan vaak voor, maar in het zilte water geneest deze gebruiksschade meestal snel.

Ook in dit geval zien we wat kleine en oppervlakkige schade.

Geen enkele reden tot ongerustheid.

Dank voor je foto en je oplettendheid, Sabine Mechielsen!