Tag strand Rockanje

Bek geopend. Zo af en toe maakte onze Rob geluid, schreeuwend om zijn moeder of moedermelk. In dit geval ging het echter gewoon om geeuwen. Zeelucht maakt slaperig zullen we maar denken. Maar schreeuwen kunnen deze witjes ook. Bij de Groene Punt op het strand van Rockanje, in de buurt van de bunkers, kun je in deze periode de jongen op de Hinderplaat voor de kust horen huilen.

Onder de witte wol lijkt zijn vacht al donkerder te worden hetgeen zou kunnen duiden op het begin van verharen. Zo ook mogelijk het gerol in het zand, zal wel met jeuk te maken hebben. Deze pup met hoog knuffelgehalte zal in tien jaar tijd 3 meter lang kunnen worden en meer dan 300 kg wegen. Het grootste roofdier van ons land.

Je zit thuis rustig te werken en dan gaat de telefoon: “kadaver zeehond aangespoeld, wil je helpen bij de berging?”. Kadavers van grote zoogdieren moeten worden geruimd, zeker als ze op het openbare strand aanspoelen.

Makkelijker gezegd dan gedaan. Het dode vrouwtje kegelrob, zo’n 150 kilogram, was in zekere staat van ontbinding. Te groot voor de landrover om naar de gemeentewerf te vervoeren. Na wat heen en weer bellen de werkafspraak gemaakt dat wij het kadaver van het strand zouden halen waarna een vrachtwagen van de gemeente het verdere werk zou doen. Bleef voor ons over slechts tweehonderd meter, maar wel de meest lastige! Kwartiertje gewacht op het wisselen van het tij, daarna het kadaver in een lijkzak getild, in een net gerold en vervolgens naar het verharde pad achter de strandtenten gesleept. Binnen een half uur was het klusje geklaard. Professionals!! Een uurtje later weer achter het bureau. Just an ordinary day at the office!

Al op grote afstand was het duidelijk dat op de blokken aan de voet van de Haringvlietdam een Grote zilverreiger zat te rusten. Lopend vanaf Rockanje naar het zuiden kreeg ik hem al snel in de smiezen. Het wit stak opvallend goed af tegen het diepgroene zeewier. Deze vogel had niet geïnvesteerd in een goede schutkleur en was niet bang om zich in de kijker te spelen. Fraaie vogel die het opvallend goed doet in ons land sinds het millennium en inmiddels bijna net zo algemeen is als de Blauwe reiger.

Automatisch even de kijker er op gezet en tot mijn verbazing was hij niet alleen: een dozijn Blauwe reigers vergezelden hem. Deze vielen met hun zwart/blauwe kleed in het donkere weer vrijwel volledig weg tegen de achtergrond van het wier en de blauwgrijze basaltblokken. Zelfde type vogel, vrijwel zelfde voedingspatroon. Hier beide aanwezig voor het verschalken van visjes en krabben. Rara.

Deze compositie van groen, grijs en blauw wordt versterkt door het contrasterende wit met als extra accent de oranje/gele snavel, kenmerkend voor de Grote zilverreiger na de paartijd. In die periode is de snavel zwart.

Einde van de middag. Op het vrijwel verlaten strand van Voorne, bij de paal waar Oostvoorne stopt en Rockanje begint, zit een drieteenstrandloper in eenzaamheid zijn uren te slijten. Opvallend, omdat deze vogels meestal in groepjes optrekken. Paria, of een einzelgänger? Mogelijk niet fit, of gewoon een uiltje knappen. Morgen maar weer eens gaan kijken.