Afgelopen woensdag ochtend kregen we een opvallende melding van Huibert en Wim, 2 vissers op het Maasvlakte strand.

Er zou een heel klein, wit zeehondje tegen de duinen aanliggen en nog tekenen van leven vertonen.

Omdat we door een andere melding al in de buurt waren, stonden we binnen enkele minuten bij het zeehondje.

Tot onze verbazing troffen we een net geboren pup van de grijze zeehond, die al over een behoorlijke afstand had rondgekropen.

Wat hoger in de duinen vonden we de nageboorte in het zand.

Normaal vindt het geboorteseizoen rond de kerst plaats, dus dit was een opmerkelijke gebeurtenis.

In Engeland en Schotland ligt het geboorte seizoen veel eerder en mogelijk betrof het hier een moederdier uit die regio.

Grijze zeehonden staan er immers om bekend dat ze flinke afstanden kunnen afleggen.

Na overleg met Aseal is afgesproken om de huilende pup de volgende 24 uur in de gaten te houden en de omgeving veilig te stellen.

Moeder moet immers de kans krijgen om haar pup te regelmatig te kunnen zogen op het strand.

De pup hebben we gewogen en een klein kleurmerk maakte het dier herkenbaar.

De hele dag zijn we in de buurt gebleven, maar helaas geen moederdier meer gezien.

De volgende ochtend troffen we de pup slapend aan in het schuim bij de branding en na opnieuw wegen bleek het dier te zijn afgevallen.

Conclusie: Helaas geen moederdier meer geweest.

Uiteindelijk is in goed overleg besloten om de verlaten pup mee te nemen naar het opvangcentrum.

Hopelijk gaat het kleine dier het redden!