De meesten onder ons hebben bij het zien van dit doorschijnende schepsel een negatieve associatie. Schrijnende verhalen over branderige en pijnlijke aanvaringen of een koude en slijmerige sensatie tussen de tenen als je er per ongeluk met blote voeten op stapt.
Hun schoonheid en hun verrassend wapentuig zullen dit weinig positieve beeld helaas niet snel veranderen, vrees ik.
Vanavond had ik weer een ontmoeting met dit prachtige neteldier en hoewel gestrand, zeker de moeite waard om er een foto aan te wagen.
Onfortuinlijk op het strand achtergebleven, naakt en kwetsbaar in schoonheid.
Een bijna volmaakte kompaskwal met haar venijnige neteldraden weerloos op het natte zand.
Naast zeeanemonen, poliepen en koralen zijn kwallen ook neteldieren.
Ze hebben tentakels met daar op een aantal blaasjes, gevuld met gif waarin zich een draadje bevindt. Aan het uiteinde daarvan zit een soort harpoentje. Als een haartje, dat op het blaasje zit wordt aangeraakt schiet het draadje naar buiten en loopt het gif langs de draad naar het aangeschoten slachtoffer. Dit “afvuren” kan soms gebeuren met meer dan 100 km per uur.
Op deze doeltreffende manier kan de kwal zich verdedigen of er kleine andere diertjes mee verlammen en opeten.
Een kwal is normaliter niet echt een grote bedreiging voor ons want wij zijn groot en zij zijn klein…..
Toch kunnen we bij aanraking van de tentakels wel een poosje een pijnlijk en netelig gevoel ervaren.
Maar ik blijf het schitterende dieren vinden.
