Op gelijke hoogte met onze Jan-van-gent
Het aardige van Bempton Cliffs is dat je op gelijke hoogte staat met de vliegende Jan-van-genten. Naar schatting zo’n honderd meter boven de zee loopt een wandelpad met een houten hek. Daarachter de vrijwel loodrechte rotswand die boven de zee uittorent. Juist daar is het domein van duizenden Jan-van-genten. Gezeten op de richels richten ze hun nesten in voor het naderende broedseizoen.
Vanuit het standpunt van de Jan-van-gent heeft het hek geen betekenis. Er is ook geen behoefte om het te passeren. Voor de rots is het bijna energieloos zweven door de opwaartse luchtstroming. Boven de rots betekent het voor de vogel hard werken door de tegenreactie in die stroming. Daarnaast heeft hij er niets te zoeken, geen voedsel, geen juiste plaats om te nestelen.
Beide werelden ontmoeten elkaar bij het hek maar interfereren niet. De vogels nemen de mensen waar alsof ze in een aquarium zitten. De mensen zien de vogels als ware het op een 3D scherm. Geen contact, geen reactie, het schuurt langs elkaar heen. Dichterbij kom het niet.
In Nederland hebben we vergelijkbare situaties zoals de kolonies Kleine mantelmeeuwen in het Rotterdamse havengebied of op Texel de kolonies in Utopia en Wagejot. Eveneens kort benaderbaar alleen ontbreekt de hoogte.
De kolonie op de Brempton cliffs worden nauwkeurig bewaakt en geobserveerd vanuit een mooi bezoekerscentrum van de RSPB. En dat op slechts 40 minuten van de ferry in Hull. Jonge Jvg’s doen er wel 3 maanden over voordat ze uitvliegen, betekent dat er tot in augustus veel te zien is. Aanradertje.