Tag blauwe reiger

Aan reigers geen gebrek op de Zeeuwse en Zuidhollandse eilanden. Blauwe reigers, Grote en Kleine zilverreigers zijn in grote aantallen te zien. Ook de Roerdomp is er te horen en de meldingen van de Koereiger nemen toe. Maar 1 soort, de Purperreiger, laat zich hier slechts in de trektijd zien. Hun ideale habitat zijn de ondiepe veenplassen met veel riet waar ze van mei tot september te vinden zijn.

Een trouwe bezoeker van onze site, mevrouw W. K. te N.d.B, nodigde ons onlangs uit voor een bezoek aan het Naardermeer om het gat in onze reiger-beleving te dichten. En zo geschiedde. Een prachtige tocht met een fluisterboot bracht ons tot in het ongerepte centrum van Nederlands eerste beschermde natuurgebied waar we tientallen Purperreigers hebben kunnen waarnemen. Kenmerkend onderscheid in de vlucht: de donkere kleur, nadrukkelijkere S- bocht van de nek en de poten met opvallend lange, gespreide tenen.

Bewolkte lucht en grote afstand tot de vogels zaten het maken van de ideale opname in de weg, maar een doorsnee plaatje zat er nog wel in. In ieder geval heeft de excursie ons extra gescherpt voor de najaarstrek. Dank mevrouw W.K. !

Al op grote afstand was het duidelijk dat op de blokken aan de voet van de Haringvlietdam een Grote zilverreiger zat te rusten. Lopend vanaf Rockanje naar het zuiden kreeg ik hem al snel in de smiezen. Het wit stak opvallend goed af tegen het diepgroene zeewier. Deze vogel had niet geïnvesteerd in een goede schutkleur en was niet bang om zich in de kijker te spelen. Fraaie vogel die het opvallend goed doet in ons land sinds het millennium en inmiddels bijna net zo algemeen is als de Blauwe reiger.

Automatisch even de kijker er op gezet en tot mijn verbazing was hij niet alleen: een dozijn Blauwe reigers vergezelden hem. Deze vielen met hun zwart/blauwe kleed in het donkere weer vrijwel volledig weg tegen de achtergrond van het wier en de blauwgrijze basaltblokken. Zelfde type vogel, vrijwel zelfde voedingspatroon. Hier beide aanwezig voor het verschalken van visjes en krabben. Rara.

Deze compositie van groen, grijs en blauw wordt versterkt door het contrasterende wit met als extra accent de oranje/gele snavel, kenmerkend voor de Grote zilverreiger na de paartijd. In die periode is de snavel zwart.

Zondag zou de dooi invallen maar tot in de middag bleef het venijnig koud. Ook voor deze reigers, twee grote zilver- en een blauwe, die zaten te wachten op betere tijden.

Het gaat goed met de grote zilverreiger in ons land. Twintig jaar geleden een uitzondering, nu soms meer waar te nemen dan de blauwe. Beide soorten verdagen elkaar. Of er is genoeg voedsel, danwel hebben ze net een andere voorkeur: ze worden vaak bij elkaar in de buurt gesignaleerd. Muizen, mollen, vissen en ratten staan op het menu. Bijna even groot, de blauwe is iets forser, de grote zilver iets ranker. De blauwe wordt door velen als onsympathiek gezien en de ander als sereen en sierlijk. Wat een kleurtje al niet kan doen.

Opvallend aan dit plaatje is dat de blauwe kleiner oogt. Hoe kan dit? Dieper door zijn knieën gezakt lijkt me in deze ruststand onwaarschijnlijk. Bij nader inzoomen blijken zijn tenen niet zichtbaar in tegenstelling tot die van de twee andere. Het lijkt er op dat deze onder het bevroren wateroppervlakte zitten. Zoiets zie je pas thuis bij het bekijken van de details op het grote scherm. De volgende dag toch maar even teruggereden maar geen dode vastgevroren reiger gevonden. Rara..