Tag grutto

Het was dit jaar nog niet gelukt hem voor de lens te krijgen. En de Grutto, want daar hebben we het over, is een vogel die je niet genoeg kunt vastleggen. Misschien wel de mooiste weidevogel die we kunnen waarnemen.

Laatste deel van een namiddag wandeling kwam ik dit exemplaar tegen, net terug uit het Afrika. Geland in het natte weidegebied op Schouwen.

Snel een plaatje gemaakt voor wat het waard was. Wulp op de voorgrond, scherp gesteld op de Grutto een paar meter verderop. Misschien wel een aardig prentje, Wulp onscherp en Grutto scherp. De eerste wel genoeg gezien deze winter, nu aandacht voor de ” nieuwkomer”.

De (onderwerpherkennings)software van de camera nam echter de regie over. Niet de Grutto maar de Wulp werd scherp. Intelligente camera’s prima, maar ze moeten niet eigenwijs worden.

Twee Grutto’s zijn zojuist geland op de natte graslanden van Schouwen, mogelijk na een lange vlucht uit West- Afrika.

Vochtige graslanden vormen de ideale plaats om te broeden, voldoende voedsel voor de kuikens. In een uitgedroogde bodem is het moeilijk wat te vinden.

Goed zicht op de machtige vleugels van de voorste Grutto. Naast de kracht die ze uitstralen valt vooral de verfijnde bouw op die aanpassing in de lucht mogelijk maakt om zo alle energie uit de slagen te halen.

Vanaf medio februari kunnen we de Grutto’s weer begroeten. Het zal wel niet zo zijn dat deze opname van 25 maart dan ook de landing vastlegt van de terugkomst uit Afrika, maar enige romantiek mag de fotograaf toch wel eigen zijn.

In 2015 werd na een oproep van het radioprogramma Vroege Vogels in samenwerking met de Vogelbescherming de Grutto uitgeroepen tot nationale vogel, in veel landen een bekend begrip. De uitkomst van de oproep is een goede keuze, de grutto is voor de stoffering van ons weidelandschap de krent in de pap. Omgekeerd is Nederland van cruciaal belang voor de populatie van de grutto. Een enquête onder de grutto’s zou Nederland de titel op kunnen leveren van “Grutto’s Natie”.

Hoe zit het? Zo’n 80% van de grutto’s in Europa broedt in ons land. Vanaf februari/maart tot eind augustus zijn ze hier aanwezig. Overwintering vindt plaats in Afrika met Portugal als belangrijke tussenstop op hun reis. Dit laatste land vormt met Nederland een kritische schakel in de keten. Gelukkig is een aanslag op hun pleisterplaats aan de Taag door de Portugese rechter dit voorjaar voorkomen door de uitbreiding van het vliegveld aldaar (voorlopig) te blokkeren. Dit aanhangig gemaakt door milieuorganisaties in dat land. We maken vorderingen in Europa.

Maar Nederland heeft ook veel huiswerk te doen. Het aantal broedparen is in 50 jaar gedaald met 80.000 tot zo’n 40.000, vnl door inperking van het areaal natte graslanden en het maaibeleid. Een dit voorjaar gestarte petitie van de Vogelbescherming om meer geschikte gebieden voor de broedende grutto’s te creëren leverde 86.000 handtekeningen op. De petitie is inmiddels aangeboden aan de Tweede Kamer. Als voorbeeld van een geschikt gebied geldt de Eempolder waar men een goede strategie heeft ontwikkeld die succes lijkt af te werpen,natte weilanden, afspraken met boeren over maaien. (Op youtube is een interessante rapportage hierover te vinden van Vroege Vogels)

Belangrijke broedgebieden in ons land zijn de lager gelegen weilanden in Zuid- en Noord-Holland, Kop van Overijssel, Friesland en Groningen en Ameland, Schiermonnikoog en Terschelling (info Sovon). Laat nu op dat laatste eiland deze foto afgelopen week gemaakt zijn. De populatie van de grutto is een graadmeter van onze verantwoordelijkheid tav het milieu. Mooie gedachte als U deze schoonheid ziet.

Bij de eerste fietstocht op Terschelling was het binnen 1 kilometer al raak. In het weidegebied onder het dorpje Lies werden we getrakteerd op grote aantallen grutto’s in en om de weilanden. Kleine kruidige percelen die goed dekking bieden aan de broedende weidevogels en hun jongen. Grutto’s, scholeksters en tureluurs voerden de boventoon. Op een paaltje deze grutto. Vogels op paaltjes weten altijd te boeien. Door het hoogteverschil worden ze als het ware uit het landschap getild en speciaal aan de toeschouwer getoond. Daarnaast kan je nog filosofische gedachten hebben bij de paaltjes, doorleefde door weer en wind geteisterde gecultiveerde stukjes van een boom, die de ideale ondergrond zijn voor vogels die je normaal gesproken niet in een boom ziet.

De vogel heeft natuurlijk zijn eigen motieven. Gebruikt het paaltje als uitkijkpost voor naderend gevaar en om de jongen te waarschuwen dekking te zoeken in het lange gras.

Het fietspad voerde langs de paaltjes rondom het weiland en om de 50 meter stond er wel eentje op zijn uitkijkpost. Zelden werd er opgevlogen, fietsende passanten werden gedoogd.

Grutto’s op een paaltje. In het voorjaar staan ze steevast zo afgebeeld op de voorpagina van natuurtijdschriften. Een bijzonderheid als je in een laag-intensief broedgebied voor deze vogels woont, zoals Voorne. Grutto’s genoeg, maar buiten het broedseizoen en niet in deze houding. De wens om nog eens een keer zo’n prentje te maken, werd hier binnen een half uur ingewilligd.

Deze foto plaatsen we speciaal voor de trouwste lezer van deze rubriek. Dagelijkse volger van onze site, woonachtig in het Groene Hart en daar zeer vertrouwd met deze vogel die in 2015 werd uitgeroepen tot onze nationale trots. Vandaag is zijn geboortedag, waarvoor we dit bericht als cadeau op zijn digitale mat deponeren. Geachte heer Th. de K. te B: van harte gefeliciteerd!!!