Een bekende grijsaard op de vloedlijn.
Deze grijze lobbes is inmiddels een bekende onder de zeehondenwachters.
De al bejaarde kegerob is ooit verstrikt geweest en heeft daardoor een litteken rondom de nek.
Daarbij heeft het strand vaak zijn voorkeur om een tijdje bij te komen van het jagen op zijn maaltje vis.
Hij heeft inmiddels een naam: Bulder en is makkelijk te herkennen door het litteken en een opvallend hoge rug.
Dit imposante dier van 2,5 meter is inmiddels al vaak gemeld omdat men bij een stranding denkt dat hij iets om de nek heeft.
De laatste weken verbleef Bulder op het strand van Noordwijk, op Walcheren en later op Schouwen.
Afgelopen zaterdag zijn we gaan kijken op het strand van de Maasvlakte na een melding van de reddingsbrigade.
Ook hier betrof het onze bekende grijsaard.
Gisteren ochtend werd er weer een grote zeehond gemeld op het strand van Ouddorp.
Na contact met de melder zijn we direct gaan kijken.
In de buurt van de vuurtoren lag Bulder bij de waterlijn, lekker te slapen.
Bij benadering bleek hij nog zeer alert en een licht gegrom maakte duidelijk dat hij niet gestoord wenste te worden.
Groot gelijk!
Omdat het ons grootste roofdier is en ze lelijk kunnen uithalen bij benadering hebben we besloten om zijn tijdelijke territorium ruim af te bakenen en een waarschuwing op het zand achter te laten.
Deze verf is absoluut milieu vriendelijk en wordt gebruikt in de bosbouw.
Bij een latere controle bleek Bulder inmiddels weer in zee.
Ben benieuwd waar hij de komende dagen zal opduiken.
