Hallo!
Natuurlijk zeg ik dat niet….
Gewoon een behoedzame ontmoeting op basis van respect voor elkaar.
Lekker laten liggen.., ik kom straks nog wel eens kijken of alles goed gaat..
Zeehondje dood gebeten door honden.
Dit gebeurde dus op een van de stranden van onze kust.
2 Loslopende honden die een gestrand zeehondje hebben doodgebeten.
(Bron: @ReneOudshoorn op twitter)
Strandgangers, houdt alstublieft uw honden aan de lijn bij het zien van een gestrand dier!!!!
Opnieuw een zeekoet gestrand.
Ook deze keer kregen we de melding via Aseal, het opvangcentrum voor zeehonden.
Marion was met haar man aan het wandelen op het strand bij de Westplaat toen ze een zeekoet tegen kwamen op het pad, tussen de begroeiing.
Wel een bijzondere locatie voor een vogel die zijn habitat op zee heeft.
Wellicht dat de storm van 2 dagen geleden hier mee te maken heeft gehad.
Het dier was nog redelijk alert maar duidelijk in een slechte conditie.
Gelukkig heeft Marion de vogel gemeld en zijn we direct naar de Westplaat gereden om het dier hulp te bieden.
Terwijl Marion op onze komst stond te wachten is ze bij de vogel gebleven om te zorgen dat er geen honden in de buurt konden komen.
Het dier liet zich gelukkig snel vangen, maar protesteerde fel tegen zijn nieuwe verblijfruimte.
Met de zeekoet in de “strandrover” zijn we naar huis gereden, waar de dierenambulance van de dierenbescherming de vogel heeft opgehaald en direct naar de opvang, in Rotterdam heeft gebracht,
Overdracht van de zeekoet.
De vogel liet zich niet zonder slag of stoot oppakken en pikte stevig naar de helpende hand.
Handschoenen zijn dan ook geen overbodige luxe.
Nu maar hopen op een spoedig herstel.
Zeekoet gestrand.
Zondagochtend had Paul van den Hoven uit Poortugaal een bijzondere ontmoeting tijdens een strandwandeling met zijn gezin op Maasvlakte2.
Er zat iets langs de waterlijn: “Zwart met wit, een puntige snavel en rustend op het nog natte zand”. Een bijzondere vogel met een vage gelijkenis met een kleine pinguïn..
Paul had het gelijk goed: “een zeekoet!”
Een zeevogel die alleen aan land komt om te broeden aan de westkust van Engeland, IJsland en Noorwegen en op eilanden in de Atlantische oceaan.. Overwinterd in groepjes voor onze kust.
Al snel bleek het dier verzwakt of gewond en was niet meer alert.
Paul heeft besloten om het dier direct te melden en via Aseal kwam de melding bij ons.
We hebben toen snel terug gebeld naar Paul voor de exacte locatie.
Hij gaf aan om bij de onfortuinlijke vogel te blijven om mensen en honden op afstand te houden en wij gingen direct op weg om het dier hulp te bieden.
20 Minuten later was de verzwakte vogel gevangen en konden we er voor zorgen dat het dier naar de opvang werd gebracht.
Dankzij adequaat optreden van de fam. van den Hoven, die tevens de foto van de zeekoet heeft gemaakt.
Dank!
Een jonge bekende..
Deze jonge zeehond is enige dagen geleden gemerkt met een gele stip op de rug. Dit om herkenning en observatie makkelijker te maken. Het dier is daarna en tijdje in de gaten gehouden.
Afgelopen zaterdag ochtend werd het dier opnieuw gemeld en dan zie je hoe belangrijk het kan zijn om het dier te kunnen herkennen aan de gele stip op de rug.
Een tweede ontmoeting, een tweede kans!
Wel of niet ingrijpen..
Op 8 oktober werden de zeehondenwachters gebeld over een kleine zeehond op het Maasvlakte strand.
(bron: https://waarneming.nl/observation/201243721/ )
Het dier zou bij benadering blijven liggen en leek niet in orde.
De melder was zo verstandig geweest het dier verder met rust te laten.
Omdat er op die locatie veel honden worden uitgelaten, was een snelle inzet van een zeehondenwachter wenselijk.
Bij de zeehond aangekomen bleek het te gaan om een nog jonge, gewone zeehond met een wondje en wat bloed aan de bek.
Het dier is op het strand onderzocht en na overleg met het opvangcentrum verplaatst naar een rustiger locatie, want de conditie leek in orde en de alertheid was goed. Sommige dieren hebben gewoon even te tijd én rust nodig om te herstellen van een blessure.
Een kleurmerk op de rug maakt herkenning makkelijker bij een nieuwe melding en tijdens het observeren door ze zeehondenwachters.
Het dier is een tijdje goed in de gaten gehouden en uiteindelijk weer naar zee vertrokken.
Lederschildpad in Oosterschelde
Gisteren ontdekt en daarna in de gaten gehouden door Rijkswaterstaat en de politie.
Een heuse lederschildpad van bijna 2,5 meter!
Hoewel een echte kosmopoliet is het en zeer zeldzame waarneming in ons gebied.
Het dier legt zijn eieren op de stranden van de Afrikaanse kust en Suriname, maar wordt in alle wereldzeeën aangetroffen.
Het is een van de grootste reptielen ter wereld, kan wel tot 900 kg wegen en heeft als enige reptiel de mogelijkheid om het lichaam zelf warm houden. Het oliehoudend bindweefsel op de rug zorgt daarnaast voor een extra isolatie. Vandaar dat het dier zelfs in de poolstreken kan overleven.
De lederschildpad leeft voornamelijk van kwallen en op de foto (van RWS) zie je dat hij er een aan het eten is. De vorm van de bek en het spijsverteringskanaal zijn dan ook aangepast aan het eten van weekdieren.
De grootte, het ontbreken van hoornplaten op het schild en de 7 kielen op de rug zijn kenmerkend voor deze soort.
Ondanks een bijna genezen hoofdwond lijkt het dier gezond en vindt het hopelijk de weg terug via de Oosterscheldekering.
Help! …of toch niet?
Als je er een tegenkomt…, een zeehond, luierend op het strand.
Of gewoon te moe of te ziek/gewond om weg te vluchten, wat doe je dan?
Het eerste dat je je moet beseffen is dat het wilde dieren zijn, die flink kunnen bijten.
Daarnaast brengt een bedreiging voor hen al snel veel stress met zich mee.
BLIJF DUS ALTIJD OP AFSTAND!
Dit dier bleek erg moe en kreeg maar geen rust door de vele nieuwsgierige omstanders (en honden).
De zeehond is dus uiteindelijk verplaatst door 2 Zeehondenwachters naar een ongestoorde omgeving, waar toen ook deze foto is genomen.
Een “zeehondenwachter” is de enige die dergelijke situaties kan en mag inschatten, altijd in overleg met een opvangcentrum. Aan hen dus ook de taak om de zeehonden te benaderen en ze, indien nodig te vangen.
Houdt dus afstand, stoor ze niet en geniet van deze prachtige dieren.
Waarschuwing!
Dit zeehondje is vanmorgen aangespoeld op het strand van Rockanje.
Als je goed kijkt naar de foto zie je een aantal sporen van een hond, die blijkbaar aan het kadaver heeft kunnen snuffelen.
Het dode dier lijkt behoorlijk “schoon”, maar vergis je niet.
Een dergelijk kadaver kan diverse ziekteverwekkers bij zich hebben die overdraagbaar zijn naar mens en dier.
Daarom is het zaak dat een dergelijk kadaver direct wordt gemeld bij het opvangcentrum en door zeehondenwachters wordt geborgen op een verantwoorde en veilige manier.
Dus voor alle duidelijkheid: “Niet aankomen en je hond aan de lijn!”
Bruinvis…
Melding via SOS Dolfijn: “Een dode bruinvis bij P6, Maasvlaktestrand.”
Daar wordt op dit moment hard gewerkt door baggeraars om weer nieuw zand op te spuiten en het kadaver lag dan ook tussen de grote gravers, vlakbij de rijplaten op de vloedlijn.
De landrover kon ik nu naast de machines parkeren en dit scheelde weer een heel stuk sjouwen!
Volgens het strandingsprotocol heb ik het geslacht bepaald en de lengte opgemeten. Het betrof een nog jong vrouwtje bruinvis met een lengte van 1.15m. Nog enkele foto’s gemaakt en alle gegevens doorgegeven.
Tot slot het kadaver van de kleine walvis netjes geborgen en afgevoerd.