Kwallen op de vloedlijn!

Het is weer aflandige wind en de bovenste laag van het zeewater wordt richting zee geblazen.

Hierdoor stroomt de onderlaag richting het strand en zorgt ervoor dat de aanwezige kwallen op het strand terecht komen.

Omdat een kwal vaak in grote aantallen bij elkaar “zwemt”, kun je ze, met Oosten wind, soms massaal op de vloedlijn aantreffen.

Hun voortplanting gebeurt via een generatiewisseling en de kans op een bevruchting is groter als je met velen bij elkaar in de buurt bent.

Hoewel kwallen bekend staan om hun gemene irritaties na aanraken van de slierten aan de onderkant, zijn de exemplaren op de foto totaal onschuldig.

Het betreft in dit geval: oorkwallen.

Je kunt ze herkennen aan 4 cirkels op hun rug en deze soort “straalt” niet bij aanraken.

Deze cirkels zijn in feite oorvormige geslachtsorganen.

De oorkwal komt voor in alle zeeën en voedt zich met plankton, wormpjes, kreeftjes en soms ook visjes.


Creatief met strand

Al weer onze 4e combi met de Natuurklas.

Een leuke workshop na een virtuele wandeling langs de vloedlijn bij de Avonturen Strandrover.

En natuurlijk een fijne locatie op het plein van de druk bezochte Jachthaven in Bruinisse.

3 Nationaliteiten, maar zeker geen Babylonische spraakverwarring.

Handen, voeten en een beetje kennis van de taal zorgen voor een internationale, creatieve samenwerking.

Ons Pop-up museum kreeg tussendoor nog redelijk wat bezoek van passanten.

Het was absoluut weer een leuke middag in Zeeland.


Even virtueel strandvlooien

Het heeft afgelopen dagen flink gewaaid en dan blijft de vloedmerk altijd weer een interessant gebied.

Vaak zie je dan wat meer aanspoelsels en er kunnen interessante zaken bij liggen.

Het eerste wat opvalt op dit stukje vloedlijn is de waaiervormige “kwal”.

Als je beter kijkt zie dat het niet gaat om een kwal maar om slijmerige strengen, die aan een kant met elkaar zijn verbonden.

Het betreft diverse ei strengen van de gewone pijlinktvis.

En als je van nog dichterbij kijkt zie je zelfs de jonge inktvisjes in de strengen zitten.

In het voorjaar komen deze inktvissen naar het ondiepe water van de Noordzee om te paren en hun ei strengen te produceren.

Bij aflandige wind kun je ze dan wel eens op de vloedlijn vinden.

Ook zie je een gewone zwemkrab en diverse soorten schelpen.

Het kan leuk zijn om te proberen de schelpen op naam te brengen.

Een zoekkaart of een boekje over strandvondsten kan daar bij helpen.

Op ons stukje vloedlijn: oa. Noordse- en geknobbelde hartschelp, kokkel, halfgeknotte strandschelp, venusschelp, zeeboontjes én een verdroogd mosdiertje.


Zoekplaatje gestrand

Zomaar een klein stukje “vloedlijn” bij P6 op het strand van Maasvalkte2, vanmorgen.

Een lange strook met aangespoelde zeesterren, schelpen, krabben en ander materiaal.

Te veel om gelijk te overzien en daarbij waren een aantal gulzige meeuwen onze directe concurrenten.

Een foto was de oplossing! Een stukje bevroren in de tijd om thuis op het gemakje nog eens uit te pluizen…

Kijk maar eens goed….

Pootjes van blaasjeskrab, strandkrab, pootje van noordzeekrab, mosselen, zeepokken, garnaal, zeeboontje…, oester en natuurlijk een aantal zeesterren.

Zie jij ze ook?


Het seizoen gaat weer beginnen!

Medio september, een laatste eruptie van de zomer. Op sommige plaatsen in Nederland bereikte het kwik de 30 graden. Op het strand was het ondanks het bijna windstille weer goed uit te houden. Verstilde nazomer dag. Als voorbode van het najaar kwam ik ze tegen: drieteenstrandlopers, de eerste groepjes meldden zich. Zomers kan je ook nog wel eens een enkele achterblijver aantreffen maar het voor- en het najaar is de tijd van de grote aantallen. Overwinteraars komen binnen tezamen met de doortrekkers. Groenland – West Europese kust vv. In de winter blijven er in Nederland zo’n 15.000 hangen. De komende maanden wordt het dus weer leuk op het strand. Wind, golven en heel veel drietenen! De zomer is afgelopen, het seizoen gaat weer beginnen!


Ook de zee heeft zo haar grenzen.

Ergens moet je een lijn trekken, dacht de zee en nam wat van haar spulletjes mee… Hiermee “merkte” ze de zilte grens van haar bestaan.

Op deze manier laat de zee een afdruk van de vloed na op het strand: het vloedmerk, de vloedlijn of de hoogwaterlijn.

Als het hoog tij is bereikt, blijft de waterstand even op het zelfde niveau en kunnen zand, schelpjes, wieren en andere zaken bezinken en achterblijven als het tij weer afneemt.

Omdat het funcioneren van eb en vloed afhankelijk is van de stand van de aarde ten opzichte van de zon en de maan, varieert de plaats van de vloedlijn per keer. Tijdens volle maan en nieuwe maan “trekken” de maan en de zon wat harder aan het water en is het effect van eb en vloed groter dan tijdens halve maan. Wanneer het verschil tussen eb en vloed het grootst is, noemen we dit “springtij”.

Tijdens de hele maan cyclus neemt het verschil tussen hoog en laag dus toe en weer af. Maar ook de windrichting heeft invloed op de hoogte van het water. Daarom zie je meerdere hoogwaterlijnen op het strand.

-vloedlijnen-

De hoogwaterlijn is een verzameling van aangespoelde zaken en haar aantrekkingskracht is groot. Niet alleen voor nieuwsgierige lui zoals ik, maar ook vogels, insecten en kreeftjes vinden hier hun voedsel. Zo kom je nogal wat wiervliegen en zandvlooien tegen als je in het vloedmerk snuffelt.

De verzameling spulletjes die de zee op het strand achterlaat, bevat helaas ook nogal wat menselijk afval. Gisteravond kwamen we weer wat achtergelaten/verloren vistuig tegen. Gelukkig had ik mijn schoenen aan..!

hengeldraad met haak

De vloedlijn is dus ook een interessante afspiegeling van wat er zich zoal in onze zee bevindt.

Ik loop er altijd even langs, je weet maar nooit……


Kleuren van de lente VIII

Zandstrand, zee en vloedlijn roepen geen beelden op van groen. De dominante kleuren hier zijn blauw en grijs van lucht en zee, wit van schuimkoppen en de zachtlichte cremekleur van het zand. Groen begint pas bij de duinen, aangespoeld wier daargelaten. Een zeeman draagt geen groene boswachterstrui en de boswachter geen blauwe jopper. Zo heeft de natuur ons met haar kleuren een code opgelegd die door menig burger gerespecteerd wordt.

10 meter boven de vloedlijn tussen de schelpen echter schiet al dit mooie plantje met frisgroene kleur omhoog: zeewolfsmelk. Zout, zon en wind trotserend. Aan de kust van Voorne en de Delta gewoon, maar noordelijker minder algemeen voorkomend.

De plant voelt zich uitstekend thuis aan de zeereep. Opvallend uiterlijk, mocht men twijfelen: bij het afbreken van een stukje stengel komt een wit melkachtig sap vrij dat giftig is. De herkomst van de naam laat zich makkelijk raden. In de zomermaanden wordt deze plant de waardplant van de schitterende wolfsmelkpijlstaartrups waar we vorig jaar al eerder over schreven en die we deze zomer weer hopen waar te nemen.


Eieren op het strand

Niet alleen onze gevleugelde vrienden leggen eieren. Ook van andere dieren vinden we langs de vloedlijn rond Pasen eieren of de sporen ervan…  Wij hebben er zes verzameld voor je, herken je ze?

1) Eikapsel van de Hondshaai
Deze kleine, slanke haai, legt haar eitjes in de lente en vroege zomer vlakbij de kust. De eikapsels zijn ongeveer 4-6 cm lang (de draden niet meegerekend). Hierin ontwikkelen de embryo’s zich tussen de 5-11 maanden, afhankelijk van de zeetemperatuur. Bij de geboorte zijn de jonge haaitjes 9-10 cm lang en breken ze zich uit dit eikapsel. Lege kapsels spoelen regelmatig, in kluwen van meer, aan langs de hele Nederlandse kust. Soms ook nog met embryo erin.
Lees ook dit bericht eens. 

2) Eieren van de Gevlochten Fuikhoorn
Een échte aaseter, deze kleine zeeslak levend in slikkige, zandige bodems tot 50 meter diepte. Vaak heerlijk ingegraven in het zand, alleen zijn adembuisje steekt er bovenuit. Met zijn ‘enorm goede neus’, ruikt dit weekdier zijn prooi op 30 meter afstand. Het prachtige huisje vinden regelmatig in de aanspoelsels. Deze eikapsels zijn afgezet op zeewier en lege schelpen.

3) Kraagvormige eimassa’s van de Tepelhoorn
De Tepelhoorn is een huisjeszeeslak, die leeft in zandige kustgebieden, vanaf iets beneden de laagwaterlijn tot een diepte van meer dan 100 meter. In het voorjaar en de zomer zetten zij hun eieren af in het Noordzeegebied. Af en toe vind je deze halfronde kraagvormige eimassa’s, bestaande uit aaneengekitte zandkorrels. Na 1-2 maanden komen de eieren uit, waarna de dieren meteen actief gaan rondkruipen. De dieren kunnen 5-10 jaar worden.

4) Wulk eieren
Deze vuistgrote eiermassa’s zijn van de Wulk, een grote zeeslak die in de diepere delen van de noordzee leeft. In de paartijd van oktober tot maart zet de Wulk deze eieeren af op steen en ander hard materiaal op de zeebodem. 

Ieder kapsel bevat meerdere eitjes, van de duizenden eitjes komen uiteindelijk maar tientallen slakjes uit. De larfjes komen pas uit de eitjes als ze een wat groter en steviger huisje hebben. De schelp kan wel 11 centimeter worden, die spoelen ook regelmatig aan. Deze leegstaande panden worden trouwens graag bewoond door heremietkreeften, die wat ruimer willen gaan wonen!

5) eikapsels van een Stekelrog
Dit ‘zeemeerminnentasje’ is het eikapsel van een stekelrog. Deze vis is net als een haai een kraakbeenvis, ze hebben dus geen graten. Stekelroggen leven in onze streken op zand- en slikbodems, zo’n 20 tot 300 meter diep.

Ook de roggen planten zich voor in het voorjaar. De eieren worden inwendig bevrucht waarna er op de zeebodem eierkapsels worden afgezet, waarin steeds één embryo tot ontwikkeling komt. Per jaar zetten de vrouwtjes tussen de 50-150 eikapsels af! Na 4-5 maanden komen de miniroggen van zo’n 10-12 cm grootte ter wereld. Aan de grootte en vorm van de lege eikapsels kun je zien van welk soort ze zijn. Lees ook; Determineer rogeikapsels

6) Glibbervingers! Eieren van een Inktvis
In het voorjaar trekt de gewone pijlinkvis naar de kust om daar hun eieren af te zetten. Deze spoelen wel eens na een storm aan, wij vonden deze eieren eerder op het Maasvlaktestrand.  In de langwerpige, gelatineuze snoeren van ca. 20 cm lang zetten de vrouwtjes doorzichtige 2 mm grote eieren af. Met een steeltje worden deze in trosjes vastgemaakt op een geschikte ondergrond. Afgelopen jaar filmde we deze en zagen de larfjes nog bewegen. Deze tienarmige inktvis kan wel 75 cm lang worden. 


Livestream strand Rockanje

Het eerste licht, schuimkoppen op de golven of… de zon in de zee zien zakken?
Wist je dat je elk moment van de dag ‘live’ van het uitzicht op ‘onze 1e Slag’ van Rockanje kunt genieten? Zonder een stap buiten de deur te zetten kijk je via de webcam (die je hieronder ziet), die 24 uur per dag live beeld laat zien. Strand in Zicht!

‘Live’ genieten van onze prachtige kust.


Haal ook het strand van Zoutelande, Texel of Zandvoort in huis! Langs onze kust zijn namelijk nog veel meer livestreams te vinden gericht op het strand en de zee.
Neem snel een kijkje: https://www.strandweer.nu/livestreams