Archives 2019

Vooral in de wintermaanden zien we ze veelvuldig aan de kust: drieteentjes, officieel drieteenstrandlopers. Overwinteraars uit Groenland. De aantallen in october zijn nog veel groter, een deel trekt nog verder door naar zuidelijker stranden. Maar deze vier zijn hier gebleven. Wanneer je langs de vloedlijn wandelt dan lopen ze altijd voor je uit, vliegen op en landen weer even verder. Tot je weer te dicht bij komt en dit proces zich herhaalt. Wanneer leren ze eens dat het slimmer is om achter de wandelaar te landen……..

Heerlijk in de najaarszon, deze aalscholvers in winterkleed . Een adult met twee onvolwassen soortgenoten. De laatsten gekenmerkt door hun bruine kleed met witte borst. Let op de fraaie groene ogen van de adult die mooi afsteken bij het donkere kleed en het geel aan de kop. En dan te bedenken dat dit nog maar een schijntje is van het prachtkleed dat we over een paar maanden weer mogen verwachten. Voor nu moeten we het doen met het meer ingetogen winterkleed.

Zaterdag overdag kreeg ik een foto toegestuurd van een spoor, gemaakt door een zeehond.

Het beestje was al enige tijd ervoor weer terug gebobbert naar zee.

Het spoor leek gemaakt door een nog jonge gewone zeehond.

Wellicht niets aan de hand, maar toch de volgende ochtend heel vroeg even gaan kijken, je weet maar nooit!

In het donker bij de vloedlijn lag inderdaad een kleine zeehond.

Benauwd en behoorlijk veel bloed om de bek.

Na overleg met de opvang hebben we besloten om het verzwakte dier te vangen.

Na wat sluipwerk en tactische manoeuvres het dier uiteindelijk naar Aseal kunnen transporteren.

Eerste dag van december , een mooie zondagmiddag. Heerlijk weer voor een strandwandeling. Vlak bij het strand duikt deze grijze zeehond op. Met een verbaasde blik wordt even contact gezocht, maar dat is weer een te menselijke interpretatie. Ik houd het op een vrouwtje. Nieuwsgierig is ze wel, zwemt 800 meter met me mee en duikt telkens weer op, dan is het spelletje over.

Deze bonte piet, ook wel scholekster genoemd, doet zijn naam eer aan. Geringd met twee ringen aan beide poten, sjokt hij voort langs de waterkant, als een bonte harlekijn. Kan het niet een ringetje minder?? Waarschijnlijk een makkelijk te vangen exemplaar, 4 keer reeds was hij het haasje. Hoe meer , hoe zwaarder, hoe logger en hoe makkelijker te vangen. Maar dat is een te simpel gedacht. De vier ringen zijn tegelijkertijd aangebracht en geven samen de noodzakelijke informatie waar, wanneer en door wie het ringen is geschied. Kleur- en lettercode zijn makkelijk met een kijker af te lezen, op deze foto echter net niet volledig. Nog drie keer terug gegaan om de informatie compleet te krijgen: Piet niet meer gezien . Blijft over “Brouwersdam 6 november 4.42 PM……”.

Het Wellant College in Brielle had ons uitgenodigd om 4 lesuren te verzorgen voor hun leerlingen.

Het thema was uiteraard “de Zee”

Een inspannende en leuke dag, zowel voor ons als voor de toehoorders.

De meeste kinderen zullen vanaf nu ongetwijfeld met een andere en meer nieuwsgierige blik over zee kijken.

In de ochtend kregen we al vroeg een melding.

Er zou een kadaver liggen op het strand, bij P6 op de Maasvlakte.

Eenmaal ter plaatse konden we geen dood dier ontdekken.

Net toen we ons omdraaiden om even verder te gaan kijken, zagen we een klein zeehondje liggen.

Ietwat verscholen tegen de duinrand.

Het dier had bloed aan de kop en was weinig alert.

Na overleg hebben we besloten het dier te vangen en naar de opvang te vervoeren.

Zowel op strand #Maasvlakte als op de stranden van Voorne en Goeree hebben we ze alweer gespot.

De sneeuwgorzen!

Pablo Guebey heeft ze prachtig op de foto kunnen krijgen.

Dank Pablo

Voorzichtig even aantikken met de punt van mijn schoen.

Dan voel je dat het geen hout is.

Mijn interesse is gewekt.

Eenmaal opgeraapt, zie ik dat het stukje schedel met de aanzet van een slagtand is.

Een prachtige vondst.

Bij de spuisluis aan de Brouwersdam weer eens grijze zeehonden zitten spotten. Met de telelens tussen de spijlen van het hek door en dan maar hopen dat je snel het juiste moment kan pakken: waar komen ze boven, kan ik twee koppen tegelijk in beeld krijgen, krijg ik ze wel in beeld?? Je hebt met de lens weinig bewegingsruimte tussen de spijlen. Veel van de opnamen zijn rijp voor de digitale prullenbak. Zo ook deze: te laat, wist ik. Maar thuis met de opname op het beeldscherm bedacht ik me: 5 vingers met nagels in actie zie je zelden. Vandaar dat ik de lezer deze opname toch niet wil onthouden.