Deze volwassen kegelrob met een lengte van 2.70 m, was gestrand na de storm.
Het grote dier lag op de vloedlijn bij P5 op het strand van Maasvlakte2 en was kortgeleden overleden.
Gedeeltelijk nog in het water en had typische verwondingen.
Diepe inkepingen in beide voorflippers en wat strepen op de romp.
De linker flipper was bijna geamputeerd.
Dit alles zou er op kunnen duiden dat het dier in een net heeft vastgezeten.
Toch weer jammer….
Opnieuw een melding van een kleine zeehond op het strand van de Maasvlakte.
Tijdens terugbellen vertelden 2 bezorgde dames dat ze een klein zeehondje hadden aangetroffen bij de blokken voorbij P6.
Het dier zou moeite hebben met ademen en vertoonde geen vlucht reactie.
Bij aankomst troffen we inderdaad een niet alerte jonge grijze zeehond tussen het zeeschuim, op het verwaaide strand.
De 2 dames boden hun hulp aan en met een gezamenlijke inspanning kregen we het zeehondje in de kist.
Na overleg werd besloten het dier door de dierenarts te laten beoordelen.
“Grijsje” ligt nu ter observatie in het opvangcentrum omdat hij inderdaad niet in orde bleek.
Dank, dames!
De storm is mogelijk de reden van de stranding van deze volwassen kegelrob.
Blijkbaar doodmoe of mogelijk niet in goede gezondheid.
Bij het benaderen reageerde de zeehond traag maar dit kan altijd op elk moment veranderen.
Het blijft het grootste roofdier van ons land en voorzichtigheid is daarom geboden.
Besloten werd om het dier met rust te laten en een stuk strand af te zetten om publiek op afstand te houden.
Mensen van de EHBZ en de Dieren Ambulance zijn divers malen gaan kijken of de zeehond nog met rust werd gelaten.
Vanmorgen om 07.00 uur kwam ik weer ter plaatse en bleek het dier gelukkig weer naar zee.
Dit is Bram.
Als pup opgevangen op Terschelling en vorig jaar 15 augustus ook daar weer vrijgelaten.
Vanmorgen lag het dier op de vloedlijn op het strand van de #Maasvlakte.
Nauwelijks nog alert en ernstig benauwd, kortom serieus in de problemen.
Na overleg gevangen en naar opvang gebracht ter beoordeling door een dierenarts.
Een goede foto kost tijd en inspanning.
Juiste belichting…, diafragma…, ongeduldige collega’s..
Onze huisfotograaf, Adriaan ‘t Hart (geen familie van) is een bevlogen man.
Maar na elke vlucht.., volgt weer een landing.
Op de buik deze keer!
Melding: kleine zeehond op strand bij P5 op de Maasvlakte!
De melder hield gelukkig het publiek op een afstand tot wij arriveerden.
We troffen een jonge grijze zeehond, die zich niets aantrok van blaffende honden en nieuwsgierige blikken.
Een duidelijke grommen en dreigen was het enige dat het dier als afschrikmiddel inzette.
Ter voorkoming van verdere complicaties hebben we besloten om het dier te vangen en te verplaatsen naar een rustiger locatie.
Om het dier later te kunnen herkennen hebben we een kleurmerk op de rug aangebracht.
Vanuit Duitsland ben ik al en tijdje onderweg.
Ik had geen doel, geen plan, maar voelde me wel steeds zieker worden,
Ik was erg benauwd en raakte per dag meer vermoeid.
Een paar mensen van de Gate Terminal op Maasvakte2 zagen mij vanmiddag liggen op het strandje van hun terrein.
Een tijdje later verscheen er weer iemand in een blauw jack, die me een tijdje heeft staan bekijken.
Nadat hij foto’s had genomen en had gebeld, heeft die kerel me bij verrassing in mijn nek gegrepen en me daarna in een kist gestopt.
Ik werd meegenomen, heb te eten gekregen en word nu hopelijk een tijdje met rust gelaten..
Op 23 december werden deze 2 jonge grijze zeehonden door ons, in zorgwekkende conditie van het strand op de Maasvlakte gehaald.
Op de bovenste 2 foto’s zie je hoe we ze daar toen aantroffen.
Een al bijna verhaard, maar broodmager en de ander nog in zijn geboortekleed, maar de moeder kwijtgeraakt.
Dankzij een uitstekende verzorging en toewijding van het personeel bij Aseal, konden we ze gisteren weer naar zee terug brengen.
Op de onderste foto zie je hoe ze in blakende gezondheid het ruime sop kiezen!
Vaak wordt onze hulp ingeroepen door Aseal als er weer zeehonden kunnen worden vrijgelaten.
Ze moeten tenslotte eerst weer worden gevangen en dan vervoerd naar de locatie waar ze hun vrijheid terug krijgen.
Zo ook afgelopen zaterdag.
Na het vangen en wegen worden ze in een krat geplaatst en vervolgens in de auto gezet om te worden getransporteerd naar het strand.
Een zachte hand aan het stuur zorgt voor een rustig en ontspannen vervoer.
Eenmaal ter plaatse worden de kratten bij de vloedlijn geplaatst en kunnen de dieren worden vrijgelaten…Zo gaat dat dus….
Al 3 dagen lag de grote grijze kegelrob op het strand en op de zeedijk van West kapelle (Zld).
Vooral veel slapend en het leven moe.
Toch bleef hij lastig te benaderen en kon nog flink dreigend uithalen naar te opdringerig publiek.
Na enkele dagen observeren bleek dat de conditie van het dier zienderogen verslechterde.
Vanmiddag werd , na overleg besloten om het forse dier toch te vangen en naar de opvang te vervoeren.
Een gevaarlijke missie, die een doordacht actieplan vergde.
Uiteindelijk is het gelukt, met hulp van diverse collega’s om het grote dier in een kist te krijgen.
De kist moest nog snel versterkt worden omdat de zeehond dreigde uit te breken.
Uiteindelijk is het machtige dier in de Opvang, door ingrijpen van de dierenarts rustig ingeslapen.
Absoluut het beste, maar toch altijd weer een aangrijpend moment!
