All posts by Ad van den Berge

Marleen heeft het dier gemeld en wij hebben direct gereageerd.

“Het diertje ligt te rillen en heeft wondjes aan het hoofd en ook het rechter oog lijkt aangedaan”.

Na nogmaals bellen was de exacte locatie duidelijk en konden we op pad.

Vanaf de strandovergang was het namelijk nog een 15 minuten lopen. Kist, handschoenen en andere spullen mee en sjokken maar……..

Op de strandhaak bij de Slufter op de Maasvlakte lag een jonge kegelrob. Niet alert, oogproblemen en een paar flinke wonden op de kop..

Natuurlijk konden we dit dier niet laten liggen! De meeuwen zaten immers al klaar om aan dit maal te beginnen.

Gevangen.., 32 kg mee gesjouwd richting de auto en naar Aseal gebracht.

Dank je wel, Marleen!

Net terug van het opvangcentrum, krijgen we weer een melding.

Een kleine zeehond, hoog op het strand en niet van plan om naar zee te vertrekken.

De melder was zo sportief om bij de zeehond te blijven en ons de exacte locatie te duiden.

Zwaaiend in de duinen loodste hij ons naar de “plaats delict’.

Het dier had inmiddels flink wat belangstelling op de zondagmiddag, maar trok zich er weinig van aan.

Na een korte inspectie bleek het dier kerngezond en gewoon lekker te willen slapen.

Omdat de combinatie met loslopende honden, nieuwsgierige wandelaars en zeehonden niet ideaal is, hebben we het dier verplaatst naar een rustiger locatie.

Ondanks de harde wind en de flinke buien, was de melder, Jos bij het zeehondje gebleven in afwachting van onze komst.

Live locatie gedeeld en rijden maar…..

Toch nog 25 minuten rijden voor we ter plaats waren.

We troffen een jonge kegelrob met diverse oude verwondingen.

Weinig alert en niet van plan om weer terug te gaan in zee.

Na overleg is besloten om het dier te vangen en naar Aseal te brengen voor controle.

Het dier bleek een flinke verhoging te hebbben en een geinfecteerde wond.

We hebben de kegelrob achtergelaten in de goede handen van de verzorgers van de opvang.

Dank je wel, Jos!

“U spreekt met Kees, even voorbij P5, iets naar het noorden!

Hij en zijn vrouw stonden ons op te wachten en liepen mee om de locatie aan te wijzen.

Altijd fijn als de melder op deze manier mee helpt.

Ietwat verscholen.., in het stuifzand lag de gewonde kegelrob.

Dankzij de melders hebben we het onfortuinlijke dier kunnen vangen.

Na overleg direct overgebracht naar Aseal.

Gisteren werd er door de EHBZ gereageerd op een melding van een kadaver op strand van Ouddorp.

Eenmaal ter plaatse werd een dode zeehond aangetroffen met zwerfafval rond de nek.

Ondanks dat er nog onderzoek gaat plaatsvinden bij Aseal, laat het zich raden dat dit dier geleden heeft.

Verder spreekt de foto voor zichzelf.

Voor meer info kijk dan op https://ehbz-nederland.nl/

Op uitnodiging van opvangcentrum Aseal in Stellendam hebben we een pop up presentatie verzorgd.

Tijdens de vakanties is er dan een “Meet and Greet” voor het aanwezige publiek.

Dit kan dan bijvoorbeeld een ontmoeting zijn met de dierenarts, de verzorging, SOS dolfijn of, in dit geval met onze stichting.

Met onze “avonturen strandrover” naar binnen was geen optie, dus hebben we de inhoud hiervan naar de expositie ruimte gesjouwd.

Het thema: “Het leven rondom de vloedlijn en voor de kust”.

Als je naar de aandachtige gezichtjes van de jonge toehoorders keek, was dit duidelijk een succes.

Volgende week vrijdag om 11.30 uur staan we er weer.

Tijdens een observatie van een jonge grijze zeehond op de #Maasvlakte stuitten we op een nog vers kadaver van een kleine haai.

In een plasje, achtergebleven na dat het tij was gezakt.

Met een lengte van 50 cm een bijna volwassen, vrouwelijk exemplaar.

Eenmaal volgroeid kan de hondshaai wel 75 cm worden.

Sinds de jaren ’70 is dit prachtige dier de meest voorkomende haaiensoort in onze Noordzee.

De eikapsels van deze haai worden vaak in de winter op strand aangetroffen.

Ondanks dat ze regelmatig worden gevangen en gegeten neemt hun aantal de laatste jaren weer iets toe.

Op de onderste foto is mooi te zien dat hun stugge huid niet uit schubben bestaat, maar uit “tandjes”.

We gaan proberen dit dier te laten prepareren om het te kunnen laten zien tijdens een van onze “pop ups”.

Soms zie je oude bekenden nog een paar maal terug.

Op 23 januari al een keer verplaatst van de Maasvlakte naar een rustiger locatie en gemarkeerd met een gele M.

Afgelopen zaterdag is het dier diverse malen gemeld.

In verband met veel loslopende honden opnieuw verplaatst, maar gewoon weer terug gezwommen naar de Maasvlakte.

Ook zondag lag het dier opnieuw op het slufterstrand te rusten en hebben we de kegelrob een tijdje in de gaten gehouden.

Later in de ochtend is de koppige jonge zeehond toch naar zee vertrokken.

Foto is van Pablo.nl

Grotendeels verhaard maar wel erg klein, lag dit jonge dier verscholen achter een verwaaide duindoorn.

Tussen strandtent Iloon en de vuurtoren van Ouddorp, tegen de duinen.

Gelukkig was de melder op afstand gebleven en konden we daarom dit “wurmpje” rustig bekijken bij aankomst.

De grootte alléén is niet een beslissende factor om je zorgen te maken.

Ook de mate van alertheid, de temperatuur en de ademhaling spelen een rol in de beslissing of het dier wordt mee genomen.

Liever laten we ze liggen of worden ze verplaatst naar een rustiger locatie.

Na observatie en overleg is, in dit geval besloten om de jonge kegelrob naar de opvang over te brengen.

Gisteren hebben we een avond mogen verzorgen voor het NLGO in Ouddorp.

De presentatie bestond uit 4 gedeelten: Virtuele wandeling naar de Vloedlijn, Educatie, Zeezoogdieren en Eerste Hulp en tenslotte een ludieke quiz.

Doel was om ons netwerk te vergroten, nieuwe vrijwilligers te werven en mogelijk een partner te vinden die ons financieel zou willen steunen.

Onze “pop up” en gastlessen zijn zo succesvol dat we zeker wat steun kunnen gebruiken.