All posts by Ad van den Berge

Pop up, nu online!

Door het contactverbod i.v.m. de corona problematiek zou het onverantwoord zijn om met de aanhanger op locatie te verschijnen.

De nieuwsitems hebben sinds vorige week een andere invulling gekregen. Uitgebreide info in plaats van snelle berichtgeving.

Op deze manier kunnen we jullie toch de verhalen brengen die we normaliter bij de avonturen aanhanger vertellen.

Veel leesplezier en hopelijk zien we elkaar deze zomer weer op het strand.


Zeehond op het fossielenstrand.

Renate was weer aan het zoeken op een zonovergoten Maasvlakte strand.

Haar belangstelling gaat voornamelijk uit naar fossielen. Restanten uit de tijd dat Engeland nog verbonden was met Nederland.

Deze keer echter trof ze een vermoeid en gewond zeehondje aan op de vloedlijn.

Door haar alertheid en haar melding ontmoeten we Renate een half uur later, in de buurt van het gestrande dier.

Uit een eerste onderzoek bleek dat de jonge kegelrob slechts lichte verwondingen had, maar wel erg vermoeid leek.

Na overleg met de opvang is besloten het dier over te brengen naar een locatie waar geen mensen mochten komen en waar we het zeehondje goed in de gaten konden houden.

We hebben een geel kleurmerk aangebracht, zodat we het dier later zouden kunnen herkennen en hem een zonnig en verscholen plekje gegeven.

Dank voor je hulp en de foto’s, Renate!


Mondkapje en handschoenen.

Niet vanwege het corona virus, maar omdat verzwakte en dode zeezoogdieren, die gestrand zijn, behoorlijk wat bedreigende ziektes bij zich kunnen dragen.

Een goede bescherming is dus noodzakelijk als we er bij worden geroepen om ze te beschrijven en te bergen.

Vanmiddag liepen er honderden mensen op het Maasvlakte strand. Loslopende honden, nieuwsgierige kinderen en hun ouders.

Het is dus zaak om zo snel mogelijk te reageren op dit soort strandingen.

Binnen een half uur na de melding is deze onfortuinlijke, gewone zeehond dan ook door ons geborgen op de Maasvlakte2.


Te druk voor zeehonden op het strand..

Bart belde om een zeehondje te melden wat tussen de blokken bij P6 op de Maasvlakte lag.

Het dier trok zich weinig aan van de omstanders en had verder weinig intentie om naar zee te vertrekken.

Wellicht door de maatregelen tegen het coronavirus, was het nu veel drukker op de stranden dan normaal.

Bart is bij het dier gebleven tot wij ter plaatse kwamen en heeft andere wandelaars op een afstand gehouden.

Dank hiervoor!

Een ongelukkige combinatie: veel wandelaars en een vermoeide zeehond.

Na overleg de grijze zeehond verplaatst naar een rustiger locatie.

Wordt door ons in de gaten gehouden.


Sepia in originele verpakking

De langgerekte, witte rugschilden vinden we vaak op het strand.

Het skelet, of eigenlijk de schelp van de zeekat, een inheemse, tienarmige inktvis, vaak verzameld en gebruikt als aanvullend voer voor kooivogels.

Tijdens een inzet voor een gewonde kegelrob, kwam ik deze Sepia of zeekat tegen in originele verpakking.

Net aangespoeld en nog niet aangevreten door de meeuwen op het strand.

Een tamelijk onverwachte en zeldzame ontmoeting.

De gewonde zeehond is overigens ter revalidatie naar Aseal gebracht.


Verstrikt in visnet

De 4 jongelui stonden al op ons te wachten toen we het strand van de Kwade Hoek op reden.

Zij hadden het dier ontdekt langs de waterlijn en onmiddellijk de Opvang gebeld.

Op ons verzoek hebben ze andere wandelaars bij het dier weggehouden. Complimenten hiervoor!

Een jonge kegelrob lag op de buik langs de waterlijn en probeerde het strand op te komen.

Doordat er een visnet strak om de nek en voorflappen zat, lukte dit maar moeizaam en het was duidelijk dat we snel moesten ingrijpen.

Dit werd spannend…, het dier lag op de waterlijn en kon direct het water in vluchten.

Met beleid en met wat afleiding is het ons uiteindelijk gelukt het nog alerte dier te pakken te krijgen.

Het water kwam nu snel op dus waren we geen minuut te vroeg…..

Uiteindelijk is besloten het dier bij Aseal van het insnijdende net te verlossen.

Omdat de verwonding ernstiger en de conditie slechter waren dan gedacht is het dier opgenomen ter revalidatie.


Een bakje roggen

Vandaag vond ik enkele eikapsels van verschillende roggen op het Maasvlaktestrand.

Net als sommige haaiensoorten produceren roggen meerdere eikapsels met daarin hun nageslacht. Eenmaal volgroeid kruipt de kleine rog uit het kapsel, wat dan vaak als leeg omhulsel aanspoelt.

Als je ze vindt kun je ze het best wellen in een bakje met water, dan zie je uiteindelijk de ware grote van de eikapsels.

Determineren wordt dan een stuk makkelijker.

In dit bakje drijven de eikapsels van de stekelrog, de golfrog en de gevlekte rog.



Bij het eerste licht #Maasvlakte

Eind van de middag had ik Marion aan de telefoon. Ze had een kadaver gemeld en ik wilde graag iets meer weten over de locatie.

Terloops melde ze dat er een levende zeehond op het strand had gelegen, die door wandelaars het water in was gejaagd.

Later kreeg ik nog een berichtje van haar, dat het dier toch weer terug op het strand kwam als de kust weer veilig was.

Marion was er duidelijk niet gerust op…. en ik ook niet.

Het was inmiddels donker en ik besloot de volgende morgen bij het eerste licht te gaan kijken.

Wekker om 05 uur en vanaf 06 uur ben ik gaan zoeken.. Spoedig zouden de eerste wandelaars immers al weer op het strand verschijnen.

Gelukkig vond ik het sterk verzwakte dier al vlug tussen P5 en P6 op het strand, op de vloedlijn.

Na overleg gevangen en naar Aseal gebracht.

Dank voor je melding, Marion en dank voor je hulp bij het sjouwen, Pablo!


Schone schijn

Vanmorgen met een groep enthousiaste vrijwilligers het strand bij de Haringvlietdam schoongemaakt. Een samenwerking tussen “Schone Rivieren”, Westvoorne en St Strand in Zicht,Voorne Maasvlakte.

Na een inleiding door ons bij de “avonturen strandrover”, ging men aan het werk.

Op het eerste gezicht een mooi schoon strand en weinig zwerfvuil te vinden. Ging je echter door de knieƫn dan pas ontdekte je de vele stukjes plastic, nylon, dopjes, peuken en ander weggegooid materiaal.

Wellicht een druppel op een gloeiende plaat, maar ik denk dat veel andere wandelaars met een licht schuldgevoel naar huis zijn gegaan..

Een goed voorbeeld doet goed volgen!