Een van de mooiste natuurgebieden van onze kust, ruig en dynamisch: de Kwade Hoek. Veel banken voorde kust, verraderlijke stromingen en bijna altijd veel wind. Talloze schepen hebben hier schipbreukgeleden, menig zeeman heeft hier zijn graf gevonden.
Vanmorgen , in de branding, een oud stuk hout. Met de restanten van houten penverbindingen zichtbaar. Getuigenis van een ramp van ver voor onze tijd? Wie zal het zeggen, maar de gedachte dringt zich wel op.
Tussen al het geweld van de kadavers nu even een plaatje om de fantasie te prikkelen.
Spannend blijft altijd: Waar komt het vandaan, hoe oud is het en wat is het voor soort boom geweest?
Op deze manier worden strandvondsten nog leuker!
Wat aanvankelijk was gemeld als zeedier, bleek een grijze, glimmende en goedgevulde “vuilnisvis”.
Toch maar behoedzaam benaderen en even vastleggen ter lering en vermaak.
Natuurlijk mee genomen en opgeruimd!
Een oplettende strandganger en vogelaar ontdekte de restanten en herkende de staart.
Gezien de lengte een pas geboren bruinvis.
Hoewel het bijna vergane lijfje omwikkeld was met visnet, blijft de doodsoorzaak ongewis.
Netjes geborgen.
Omdat het springtij is geweest, in combinatie met noordwestenwind, was de vloed extra hoog en lagen er veel aanspoelsels op de vloedlijn.
Deze klassieke vondst is gedaan door Monique, tijdens een strandwandeling op de Maasvlakte.
Een fles, met brief en afgesloten met behulp van was.
Vermoedelijk een moderne versie van de vroegere “flessenpost”.
Onze nieuwsgierigheid is groot en het verlangen, de fles te openen natuurlijk ook.
Om dit spannende gevoel nog even te koesteren en een mogelijk opwindend verhaal in stand te houden, hebben we de fles nog steeds niet geopend…
Ook een beetje vrees voor een desillusie.
Misschien laten we hem wel dicht.
Een spannende vloedlijn na een nacht met veel wind.
Natuurlijk moeten we dan even naar het strand.
Uitwaaien en uitkijken naar wat zoal is aangespoeld…
Waar ligt ie dan…?
Aangespoeld of vrij gewoeld?
Dit stuk slagtand lag in elk geval op de laagwaterlijn.
Als je het zo in je hand houdt en bedenkt dat dit mogelijk meer dan 100.000 jaar geleden hier rondliep….
Een bijzondere gewaarwording!
Geen zeezoogdieren gestrand vanmorgen, gelukkig.
Ondanks de forse westenwind en de heftige buien, vannacht.
Wat we wel aantroffen, was een Beer!
Een Grote Beer.
Deze nachtvlinder, met tijgerprint, lag gesneuveld op de vloedlijn.
In zijn verschijning als rups is het dier fors behaard en bruin, vandaar de naam.
