Tag vos

Dit prachtige plaatje is gemaakt door onze fotograaf Joyce Oudwater.

Het nieuwsgierige, jonge vosje staat op het punt om de grote wereld te gaan ontdekken.

Het strand is in de buurt, dus de wisselende omstandigheden maken zijn/haar leven nog spannender.

Vaak zien we, tijdens een wandeling de sporen van een vos langs de hoogwaterlijn.

Hier scharrelen ze dan tussen de aanspoelsels hun kostje bij elkaar.

Ze ruimen de kadavers en de zieke vogels op en pikken ook wel eens een eitje, maar hebben hierdoor ook een slecht imago gekregen.

Helaas niet helemaal terecht omdat ook meeuwen, kraaien en ratten eitjes en jonge vogels eten.

Er wordt op dit moment volop gejaagd op de vos, maar hopelijk wacht dit welpje toch een toekomst.

Voor het hele verhaal van deze vos, zie: https://www.facebook.com/joyce.oorschot.5

Na de kerstdagen zullen de meesten van ons met een bevredigend gevoel terugdenken aan het feestmaal.

Een maal om je een volgende keer weer op te verheugen.

Ook vossen houden van een goede maaltijd, maar winkelen anders dan wij doen.

Ze kennen geen ruilhandel. maar voeden zich met wat voor hen bereikbaar is.

Omdat sommige mensen het makkelijker vinden om wat vergiftigd voedsel neer te leggen dan hun kippen beter te beschermen, heeft dit soms fatale gevolgen voor Rein.

Deze dode vos lag verkrampt en met schuim op de bek, op het strand

Een strandvondst die gemengde gevoelens oproept.

Het kan duiden op tekenen van vergiftiging.

Op het oog niet met zekerheid te zeggen, maar toch….

De laatste weken wordt er op de Maasvlakte fanatiek op gejaagd,

Ze zouden de populatie kleine mantelmeeuwen bijna hebben uitgeroeid!

Afgezien van het feit dat dit niet juist is, vind ik het ingrijpen door mensen op een dergelijke grove wijze, verwerpelijk.

De afgelopen jaren zijn braak liggende stukken terrein door slepen en maaien vrij gemaakt van nesten van de meeuwen en andere vogels.

Hierdoor is het aantal nest mogelijkheden voor de kleine mantelmeeuw al jaren flink afgenomen.

Alle struiken en bomen zijn ondertussen verwijderd en lage begroeiing systematisch weggemaaid.

Van een natuurlijk evenwicht is geen sprake en dat zal er ook niet komen zolang we alles blijven gladstrijken.

Als de vossen zijn verdwenen zal er ongetwijfeld een nieuwe soort ongeremd gaan toenemen.

Waar eindigt dit?

Natuurlijk begrijp ik dat veiligheid een belangrijke factor is, maar een compromis zou toch moeten kunnen?

Naast gewin is verwondering ook een belangrijke factor om je als mens gelukkig te kunnen voelen.

Deze vos hoeft in elk geval niet meer te worden opgejaagd.

Nog maar net overleden lag dit dier op de vloedlijn van het Maasvlakte strand.

Verdronken.., aangeschoten..?

Gelukkig heeft de reddingsbrigade het dier voor ons veilig gesteld en aan ons gegeven.

We zouden hem graag willen laten opzetten.

Nu nog iemand vinden die ons hiermee financieel zou willen helpen.

Tegenwoordig zie je ze wel vaker in Voornes Duin: vossen. Lang zijn we hier er vrijwel van gevrijwaard geweest. Er waren sporadische meldingen van zwervende rekels maar dan voornamelijk op de Maasvlakte. De Waterweg overgezwommen vanuit het Westland. In de Duinen moest ik het doen met verhalen van kennissen die wisten te vertellen dat de neef van hun buurman een exemplaar had gezien, zoiets. Zelf bleef ik ervan verschoond, totdat ik er dit voorjaar eentje zag lopen op de Zeeweg. En nu dan bij toeval tijdens een avondwandeling was het raak, vos op de foto.

Een jong exemplaar dat tegen de schemer op jacht ging. Nog onbevangen en niet schrikachtig. Keek me nieuwsgierig aan en gunde me de tijd om scherp te stellen. Nauwelijks licht, opname van matige kwaliteit (12x tele, F4, 1/80 en ISO 20.000 voor de freaks) maar hij stond erop. Even later vervolgde de vos rustig zijn weg, het bos in op jacht naar een prooi en ik naar huis.