Tag zeevogel

Altijd leuk: Noordse stormvogels. In Nederland alleen voor de kust waar te nemen, soms op het strand maar dan dood aangespoeld! Slachtoffer van plastic dat in de maag gevonden wordt, plastic opgepikt uit de zee in de veronderstelling dat het om eetbaar materiaal gaat, maar dat helaas geen glinsterende stukjes vis blijkt te zijn.

Deze vogel broedt op de richels van steile rotsen in Ierland, Groot-Brittannië, IJsland en Noorwegen. Zo steil mogelijk, is de helling te glooiend dat verliest de vogel zijn interesse. Gewoon van de richel meteen in het diepe duiken en vliegen, van lopen moet hij het niet hebben.

Als echte zeevogel wordt ook op zee gedronken, het overtollige zout wordt door een klier uit het lichaam gefilterd en via een buisje op de neus afgescheiden, hier duidelijk zichtbaar.

De Noordse stormvogel beschikt over een uitzonderlijk goed reukvermogen, bijzonder voor vogels. Op kilometers afstand is hij in staat visolie te ruiken, hetgeen hem in staat stelt drijvende kadavers van dode vissen en zeezoogdieren op te sporen.

De Grote jager broedt om de hoek en is niet te beroerd om een nestje leeg te roven. Vanaf zeer jonge leeftijd is de Noordse stormvogel echter in staat om een maagsap uit te spuwen naar belagers met het gevolg dat bij een voltreffer deze een beschadigd verenkleed oploopt. Te vergelijken met het effect van stookolie op de veren. Vreedzaam samenleven kan met wederzijds begrip maar soms is ondersteuning van afschrikwekkende verdedigingsmiddelen effectiever.

Je ziet ze passerend langs de kust. De enige die aan land komen zijn dood. Aangespoeld met als laatste rustplaats het vloedmerk. Veelal slachtoffer van plastic in hun maag. Opgepikt uit de golven, mooi glinsterende voedsel dat maar geen vis blijkt te zijn en uiteindelijk in de maag voor een onverteerbare bal zorgt.

De Noordse stormvogel leeft op zee, eet op zee, slaapt op zee en drinkt uit zee. Het te zoute water wordt door een klier gefilterd. Het overtollige zout wordt via een buisje op de neus weer afgescheiden. Aan land komen is er niet bij, behalve in de broedtijd.

Op steile rotsen met richels worden nesten gemaakt. Is de rots niet steil maar glooiend dan wordt deze niet goed bevonden en afgekeurd. Steil, om direct te kunnen starten met vliegen.

Welnu in Cornwall voldoet de kust hier prima aan, zo zelfs dat het moeilijk is ze voor de lens te krijgen: meestal zit of sta je boven de vogels. Maar met enige moeite lukt het en blijken er meer te zitten. Bijzonder in de Delta, gewoon in Cornwall.

Alles wat je weggooit komt ergens terecht.

Helaas ook vaak in zee. Je hoeft maar wat beter naar de vloedlijn te kijken en je ziet dat het aanspoelsel soms veel van ons afval bevat.

Veel ervan zijn plastic deeltjes en daar schuilt nu net het gevaar.

Afgezien van het feit dat kleine deeltjes zelfs al in moedermelk worden aangetroffen, kosten ze ook aan zeevogels vaak het leven.

Op de foto zie je de inhoud van de maag van een noordse stormvogel.

Een zeevogel die wel eens dood aanspoelt op het strand en dan voor onderzoek door ons wordt meegenomen.

Deze vogels pikken vaak voedseldeeltjes uit het water en krijgen op deze manier veel plastic binnen.

Wat je weggooit, komt ergens terecht…. dat begrijpt toch iedereen?

Zondagochtend had Paul van den Hoven uit Poortugaal een bijzondere ontmoeting tijdens een strandwandeling met zijn gezin op Maasvlakte2.

Er zat iets langs de waterlijn: “Zwart met wit, een puntige snavel en rustend op het nog natte zand”. Een bijzondere vogel met een vage gelijkenis met een kleine pinguïn..

Paul had het gelijk goed: “een zeekoet!”

Een zeevogel die alleen aan land komt om te broeden aan de westkust van Engeland, IJsland en Noorwegen en op eilanden in de Atlantische oceaan.. Overwinterd in groepjes voor onze kust.

Al snel bleek het dier verzwakt of gewond en was niet meer alert.

Paul heeft besloten om het dier direct te melden en via Aseal kwam de melding bij ons.

We hebben toen snel terug gebeld naar Paul voor de exacte locatie.

Hij gaf aan om bij de onfortuinlijke vogel te blijven om mensen en honden op afstand te houden en wij gingen direct op weg om het dier hulp te bieden.

20 Minuten later was de verzwakte vogel gevangen en konden we er voor zorgen dat het dier naar de opvang werd gebracht.

Dankzij adequaat optreden van de fam. van den Hoven, die tevens de foto van de zeekoet heeft gemaakt.

Dank!