Enkelen van ons zijn zeehondenwachter en reageren op meldingen van gestrande zeezoogdieren.
Om de paar dagen komt er wel een melding binnen en gaan een of meerderen van hen naar de locatie van de stranding.
Maar er zijn dagen dat we bezig zijn met meerdere strandingen op diverse locaties.
Afgelopen donderdag was zo’n dag! Van Ouddorp naar Stellendam en terug naar Ouddorp en weer naar Stelledam, in de middag naar de Maasvlakte en terug naar Stellendam.
Een dier gemarkeerd en gebied afgezet, een dier in observatie en 2 zeehonden naar de opvang.
“Niets om je ongerust over te maken.., lig gewoon uit te rusten”.
Zeehonden moeten af en toe opdrogen om het verharen makkelijker te maken. Ze kunnen dan in het zand rollen en hun rug schuren.
Ook speelt mee dat als je lekker ligt te rusten, je veel minder energie verspilt. Daardoor hoef je je ook weer minder in te spannen om aan eten te komen.
De locatie en de status werden er keurig bij vermeld. Zou al enige tijd geleden zijn overleden. Maar ja…, wat is nu een baby van een walvis?
Natuurlijk denk je in eerste instantie aan een bruinvis, maar een leek kan zich soms vergissen en dan krijg je bijzondere meldingen. Een zeehond en een bruinvis worden regelmatig verward en ook de “haai” en een “walrus” zijn al eens langs gekomen.
Deze keer klopte de omschrijving en een pas geboren bruinvis bleek gestrand op de vloedlijn op het strand van Westvoorne.
Het dier was al enige dagen dood maar nog in goed herkenbare staat.