Archives mei 2024

Een Huismus breng je niet in verband met het strand. De mus is een cultuurvolger, te vinden in de bebouwde omgeving met zijn favoriete broedplek onder oude dakpannen. Het vogeltje is erg sociaal en plaats trouw. Een actieradius van een paar honderd meter is al veel, voor hem geen lange struintochten naar verlate stranden.

De Huismus heeft onze site dan ook nooit gehaald, tot vandaag. Op weg naar het strand over het kronkelende duinpad passeerde ik een bouwvallig duinboerderijtje. Op het erfhek keek dit vrouwtje nieuwsgierig naar de passerende vreemdeling. Niet verder denken, tafereeltje vastleggen en plaatsen. Eindelijk een mus nabij het strand.

Op het open terrein van het groene strand van Voorne voelen reeën zich goed thuis. In het voor mensen moeilijk toegankelijke (en verboden) terrein wanen ze zich veilig. Doorsneden door kreekjes is het vrijwel onbegaanbaar. Vanaf het pad langs het gebied zijn de reeen overdag goed te zien. Ook op het niet begroeide deel van het strand zijn talloze sporen te vinden en lopen ze rond. In de wintermaanden in groepsverband en zomers solitair.

Dit exemplaar maakte een uitstapje naar het struweel van de Brielse Gatdam en deed zich te goed aan de jonge blaadjes. Reeen zijn knabbelaars, hapje hier, hapje daar. Kleine voedingsrijke porties, uurtje knabbelen en dan weer herkauwen.

Dat mensen iets willen doen bij de aanblik van een klein zeehondje op het strand, kan ik begrijpen.

Ze zien er dan kwetsbaar uit en men weet vaak niet dat ze ook wel eens op het strand liggen om daar te rusten.

Het zijn tenslotte zoogdieren, al kunnen ze lang onder water blijven.

Afgelopen week werden we geroepen bij een rustende jonge zeehond op het strand van Ouddorp.

De 4 maanden oude kegelrob zag er goed uit en wilde blijkbaar een paar uurtjes rusten.

Wat schetste onze verbazing toen we bij aankomst een jonge man aantroffen die de zeehond water probeerde te geven.

De bezorgde man hebben we snel uit de buurt van de scherpe tanden van het dier gedelegeerd.

De fles water heb ik later voorzichtig weggehaald.

Goed bedoelt, maar zeehonden drinken niet. ze halen het vocht uit de vis die ze vangen.

Gisteren troffen we een jonge kegelrob, die men had proberen te voeren met brood, kaas en tomaten!

Gekker moet het toch niet worden.

Lieve mensen…, laat ze met rust en vermoedt u problemen, bel dan 0630488824 of 144.

Wij verzorgen 4 avonden waar in we een aantal presentaties geven over het leven in en om onze Noordzee.

Woensdag 29 mei: Ontstaan van de Noordzee, de vloedlijn en de haaien en roggen in de Noordzee.

woensdag 5 juni: Zeezoogdieren en zeldzame strandingen als maanvis, schildpad, zeepaard, walrus etc.

woensdag 12 juni: Schelpdieren en andere slijmballen en krabben en kreeften in de Noordzee.

woensdag 19 juni: Gevederde vrienden en wieren en pieren.

Locatie: Bezoekerscentum ZHL, Tenelleplas Rockanje

Aanvang 19.30 uur

Toegang gratis.

Aantal deelnemers maximaal 20.

Aanmelden door te mailen naar advandenberge@gmail.com

Zangvogels zingen. Om indruk te maken op partner en concurrent. Dat wij er van genieten is mooi meegenomen.

Om indruk te maken hebben ze meer instrumenten, zoals zichtbaarheid bijvoorbeeld. Door hoger te zitten op rietpluim of tak of zelfs dominant in de top. Voorbeelden zijn merel en rietzanger. Terwijl andere zich zo onzichtbaar mogelijk houden maar dan extra luid zingen.

Zangvogels staan bekend om hun ingetogen kleed, maar er zijn er ook die juist hierin opvallen. Deze soorten halen alles uit de kast: zang, zichtbaarheid en opvallende verschijning.

De Blauwborst is hier een fraai voorbeeld van. Deze zanger laat dat ook zien in de rietkraag van het groene strand van Voorne. Droomvogeltje om te waar te nemen: mooie zang, fraaie vogel en zittend in de top van het riet. Met de kop in de volle zon. Ideaal om zo vast te leggen.

Maar laat dat nu net niet gelukt zijn. Een zangvogel in actie wil je vastleggen met open bek en dat mist hier. U moet het maar met dit prentje doen.

Overigens is dit stukje volledig vanuit menselijk perspectief opgetekend. Vogels zien kleuren anders en zien andere kleuren. Een Zwarte kraai is voor vogels niet zwart, wie weet hoe ze een blauwe borst ervaren.

Aan de kust zijn we verwend met sterns. Het gaat slechts om een paar soorten maar de aantallen mogen er zijn. Sierlijke vogels, meesterlijke vliegers, een waar genot voor het oog. Op en rond de stranden van de Delta broeden Kleine stern, Visdief en Grote stern.

In de wintermaanden moeten we het zonder doen, een enkele overwinterende Reuze stern daargelaten. Reden om juist nu te genieten. Er is een soort die aan de kust ontbreekt maar wel met een aantal kolonies in ons land te vinden is: de Zwarte stern. Een moerasstern in tegenstelling tot de eerder genoemde zeesterns.

We wilden de Zwarte stern toch een keer laten zien. Enthousiast geworden door de vogelgids die hun vlucht als trager dan die van de zeesterns omschrijft, togen we naar de Zouweboezem bij Ameide om hem vast te leggen. Een trage vlieger is tenslotte makkelijk te fotograferen. Het bleek allemaal weerbarstiger.

Sterns staan bekend om hun luchtacrobatiek en enorme wendbaarheid. Het “trage” bleek een niet waarneembare variatie te zijn. Hier schoten we dus niets mee op. Als je het menu van deze vogel kent, vliegende en op het wateroppervlakte levende insecten, dan begrijp je dat trager niet sloom of langzaam kan betekenen.

Slechts een paar opnamen aan de trip overgehouden. Mooie stern die met zijn zwart getinte delen fraai afsteekt tegen het frisse voorjaarsgroen.

Ben je vaak op het strand te vinden, als vrijwilliger of als liefhebber, dan heb je nu een unieke kans om meer te leren over de fascinerende wereld rond de vloedlijn en in zee.

Zeezoogdieren, kreeften en krabben, haaien en roggen, schelpdieren en andere slijmballen, gevederde vrienden, wieren en pieren.., de vloedlijn en nog meer.
De presentaties beslaan 4 avonden en worden gegeven op woensdagavond 29 mei, 5 juni, 12 juni en 19 juni.
Aanvang 19. 30 uur in het bezoekerscentrum van het ZHL bij de Tenellaplas in Rockanje. U kunt zich aanmelden door een mail te sturen naar advandenberge@gmail.com
Toegang is gratis en er zijn max 20 plaatsen beschikbaar.

Er is een aflandige stormwind, dus een mooi moment om eens naar de Maasvlakte te gaan.

De vogelmigratie is in volle gang.

Tot onze verbazing is deze prachtige Hop aankomen waaien, tegen de harde wind in en door de zandverstuiving heen, een hele uitputtingsvlucht.

Tijd om even iets te eten en te rusten zodat deze Hop weer door kan trekken.

https://www.facebook.com/joyce.oorschot.5

Of hoe je met grauwe kleuren toch een hele mooie vogel maakt. Als je rietlandschap zegt, zeg je automatisch Rietzanger en Rietgors. De namen zijn niet voor niets zo gekozen. De eerste een mooi scherp getekend vogeltje, vaak luid zingend hoog in een rietstengel. De tweede minder talrijk, wat ronder en minder aanwezig met zijn zang. Het kleurenpatroon opgebouwd uit zwart, wit en bruin. De staalkaart van sober en somber. Maar in het veld levert het een verrassend chique combinatie op.

Je herkent de vogel van verre, op een struik of stengel iets uitstekend boven de verdere begroeiing. Zijn oog alleen zichtbaar als het licht er opvalt met zijn kleurloze kleuren die schitteren in de volle zon. 25 centimeter lager en je mist hem.

In een duinmeertje was deze Meerkoet nog druk bezig met de bouw van zijn nest. Een verlate actie, de meeste van zijn soortgenoten zitten al dagen te broeden of zwemmen rond met het kroost. Anderzijds: het warme weer komt eraan en dat broedt toch een stuk makkelijker. Bij hoge temperatuur en felle instraling van de zon zorgt een broedende moeder ook voor bescherming tegen oververhitting, ideale broedtemperatuur schijnt 37 graden te zijn. Langdurig hoger is niet goed evenals langdurig onder de 25 graden.