Archives juni 2024

De Zeehondenwachter

Als zeehondenwachter probeer je te werken volgens de afgesproken protocollen.

Deze zijn niet voor niets afgesproken.

Voor je eigen veiligheid en zeker voor de gezondheid van de gestrande zeezoogdieren.

Om wederzijdse besmettingen te voorkomen dragen we ten alle tijden handschoenen en soms ook een mond kap en een beschermend pak.

We proberen de levende en de dode dieren met respect te behandelen.

Het zijn wilde dieren die we ook in hun waarde willen laten.

Alleen ingrijpen indien nodig en door meer inspanning tot minder opvang te komen.

Helaas zijn er nog steeds lieden die een dikke middelvinger opsteken naar deze afspraken.

Op deze manier willen de zeehondenwachters, aangesloten bij stichting Strand in Zicht duidelijk afstand nemen van contact met onbeschermde handen en het publiceren van onsmakelijke, zogenaamd grappige en ongewenste foto’s van gestrande dieren.

Wij staan voor respect voor de dieren, kwaliteit en bovenal: kennis van zaken!


Ook garnalen vervellen

Garnalen vallen als soort onder de kreeften, net als pissebedden, zandvlooien, zeepokken en natuurlijk krabben.

Als ze groeien wordt hun jasje te klein en moeten ze snel een andere jas aanmeten.

Door te vervellen raken ze hun te krappe kleding kwijt en maken ze een nieuwe jas.

Als je goed zoekt kun je hun oude jasjes vinden op de vloedlijn.

Dit gedragen velletje zat vast aan een kluwen poliepen: gorgelpijp.

En als je nog beter kijkt zie je ook een witte, kantvormige structuur op de uitlopers van deze poliepen.

Dit is een mosdiertje en heet heel toepasselijk: zeevitrage.

Dus mocht je je vervelen tijdens een mooie stranddag, gewoon even langs de vloedlijn speuren.


Badgasten zien ze vliegen..

Soms zitten ze op het strand, maar meestal vliegen ze langs en over de duinen.

Kleine bruine vogels met een witte buik en een licht gevorkt staartje.

Het zijn oeverzwaluwen en ze doen ook in dit geval hun naam eer aan.

Meestal broeden ze in steile wanden of afgravingen in de buurt van zoet water.

Ze graven dan een gang van soms wel meer dan een meter diep en leggen daarin hun eitjes.

De laatste jaren zien we deze vogels ook hun nestjes maken in de steile wanden van de afgekalfde duinen.

Omdat de situatie per jaar verschilt, zie je ook de gaatjes van de nestpijpen elk jaar weer op andere locaties.

Dit jaar zijn ze nadrukkelijk aanwezig op het badstrand en heeft NM de locatie afgeschermd.

Onze strandwachters staan er wel eens bij om uitleg te geven, in de hoop dat men dan de nestjes met rust laat.

Eenmaal uitgevlogen, verblijven de oeverzwaluwen in en rondom rietvelden.

Als het najaar nadert vertrekken de zwaluwen naar het zuiden om in de Sahel te overwinteren.

Dat ons strand uitkiezen zie ik als een compliment en een toegevoegde waarde aan onze mooie stranden.

De foto’s zijn gemaakt door onze strandwachter en fotograaf, Joyce Oudwater.


Weer een wees.

Gisteren werd er weer een klein zeehondje gemeld op het strand van de Maasvlakte.

De pup lag weggekropen tegen een windmolen en huilde zachtjes.

De navelstreng was nog aanwezig en leek heel vers.

Helaas konden we geen moederdier in de buurt ontdekken.

Wel veel wandelaars en een aantal trok zich weer niets aan van de bordjes waarop gevraagd wordt om afstand te houden.

Een eigen foto is blijkbaar belangrijker dan het welzijn van dit dier!

Hopelijk durft moeder terug te komen als het rustig wordt.

Bijna elk uur zijn we gaan kijken en onze hoop was gevestigd op de komende nacht.

Helaas bleek het dier vanmorgen verjaagd, gezien de vele hondensporen.

Later werd de pup een stuk verder weer aangetroffen op het strand.

Na het wegen van de pup bleek het dier flink afgevallen.

Blijkbaar had de pup geen voeding gehad van de moeder.

Ook nu moesten we helaas besluiten om het dier over te brengen naar het opvangcentrum.

weegmoment

Het went nooit…

Bijna wekelijks komt er wel een melding binnen over een dode aangespoelde zeehond of bruinvis.

Aan sommige kadavers is te zien dat ze al langere tijd geleden zijn dood gegaan.

Dan kun je ze niet meer echt in de ogen kijken en wordt het bergen meer een verstandelijk proces.

Dit zeehondje bleek echter net te zijn overleden en ik twijfelde zelfs nog even of het dier wel echt dood was.

Dit bleek helaas het geval, maar die blik van dit mooie dier raakte me toch even!

Het betrof een nog jong mannetje gewone zeehond.

Volgens protocol geborgen en weggebracht.

Jammer weer.


De strandwachter

Op dit moment worden de jongen van de gewone zeehonden geboren en liggen soms op het strand te huilen.

Ook de vogels die op het strand proberen te broeden kunnen nu jongen hebben.

Een extra reden om regelmatig het strand op te gaan en het allemaal in de gaten proberen te houden.

Een goede uitleg en voorlichting zorgt voor meer begrip bij de strand bezoekers.

Vanmorgen is onze strandwachter Marianne met dit doel weer een paar uurtjes op het strand van Rockanje geweest.

Omdat ze de duitse taal uitstekend beheerst, kan ze ook onze oosterburen uitleg geven.

Dank voor je inzet, Marianne!


Alleen op de wereld

Deze pup heeft 2 dagen liggen wachten op de komst van moeder.

Het dier had een verse navelstreng en was blijkbaar nog maar net geboren.

Weggekropen naast een vuilnisbak, lag het diertje te wachten op de eerste voeding van moeder.

Helaas was het die dag erg druk op het strand en scheerden er voortdurend tientallen kitesurfers door de branding.

Moeder heeft zich die dag niet meer laten zien.

We zijn diverse malen gaan kijken en gelukkig lag de pup heel goed verstopt.

Het dier hebben we bij de eerste inzet direct gewogen en we hadden goede hoop dat moeder de volgende nacht toch haar pup zou opzoeken.

Het gewicht zou dan zeker toenemen en dan konden we deze pup gewoon laten liggen op het strand.

Wel hadden we dan, net als nu de omgeving moeten blijven bewaken want het is daar altijd druk met wandelaars en honden.

Helaas bleek vanmorgen dat de pup geen voeding had gekregen en het moederdier niet meer was teruggekomen.

De pasgeboren gewone zeehond is nu in goede handen bij de opvang van Aseal.

Fijn dat dit kan, maar jammer dat het zo moest.


Bericht van SOS Dolfijn

Het is vandaag en de komende dagen onstuimig langs de kust en Wadden met stormachtig weer en harde windstoten. Dit kan er voor zorgen dat verzwakte bruinvissen, dolfijnen of andere walvisachtigen aanspoelen op de kust. Maar wat moet je doen wanneer je een gestrand dier vind? SOS Dolfijn stelde de volgende richtlijnen op.

Duw het dier nooit zomaar terug in zee vanaf het strand want het dier heeft medische zorg nodig. Volg altijd de 4 eerste-hulp-stappen:
1. Een bruinvis of dolfijn haalt adem met het blaasgat boven op zijn hoofd. Zorg dat er geen water of zand in komt.
2. Zorg voor rust: een bruinvis of dolfijn op het strand raakt snel in de stress. Loop rustig, houd mensen en honden op afstand.
3. Een bruinvis of dolfijn op het strand krijgt het snel te warm. Koel het dier daarom met water en natte doeken en zorg indien nodig voor schaduw.
4. Zorg voor de juiste hulp! Bel Stichting SOS Dolfijn op het alarmnummer 06-65098576 en spreek je naam en nummer duidelijk in. Dit activeert de semafoons van het rescue team en je wordt binnen enkele ogenblikken terug gebeld. Volg de aangegeven instructies goed op en zorg goed voor het dier tot hulp ter plaatse is.
#storm #sosdolfijn #dierinnood #noordzee #bruinvis #tandwalvis

1 u.