Tag #Maasvlaktestrand

Judith en Arjen, twee vrijwilligers achter onze stichting, lopen veelvuldig te struinen langs de vloedlijn waar altijd wel wat bijzonders te vinden is. Zo ook onlangs toen ze een grote rode boei tegen kwamen op het strand van de Maasvlakte. Loodzwaar, door een kleine lek in de afsluiting waren er zand en zeewater ingesijpeld. De boei rolt al enige tijd in de branding en kan geen “afnemer” vinden vanwege zijn gewicht. Maar fungeert hierdoor als markant punt waar iedere wandelaar naar toegezogen wordt. De attractie is dan toch om even te proberen hem te verplaatsen.

Terwijl Judith zich verbaasde over de omvang en het gewicht van de boei, inspecteerde Arjen het strand en riep enthousiast: een haai! En daar lag hij of zij, in de luwte van de boei. Prachtig van kleur, rood met stippen, nog vers, heldere ogen. Nog maar zojuist overleden. Een hondshaai. Algemeen in de Noordzee maar je vindt ze niet vaak aan de kust. Soms dood aangespoeld of levend ingesloten in een strandplas. Kunnen tot 80 centimeter lang worden en ca 3 kg zwaar. Zo zie je maar hoe verrassend een strandwandeling kan zijn, je ziet een boei en vindt een haai. (foto’s Judith Barendregt)

• 

• 

Een echte zeevogel, de zeekoet.

Broedvogel van eilanden in de Atlantische oceaan en rotskusten op het vasteland aan de westkant van Engeland, IJsland en Noorwegen.

Zeekoeten duiken naar vis, kreeftjes en kleine ongewervelde dieren.

Komt verder nauwelijks aan land en is bij ons regelmatig te zien tijdens de vogeltrek langs de kust.

Tip!

Ga eens kijken bij de vogeltellers op de Maasvlakte, tijdens de vogeltrek.

Ze zijn elke zondagmorgen in voor- en najaar te vinden op de trektelpost bij P6.

Je moet wel een vroege vogel zijn want ze zitten er al bij het eerste licht.

 

Als woord ietwat verwarrend tot je de foto beter bekijkt.

Wat we zien is de doorzichtige broek van een garnaal. Een afgeworpen kledingstuk waar het diertje blijkbaar is uitgegroeid. Door een paar maal te vervellen passen ze uiteindelijk in hun volwassen smoking.

De meesten onder ons kennen wel een aantal recepten om deze doorzichtige spriet en pootachtige op te dienen.

Dat ze regelmatig stoned zijn weet ook iedereen. https://youtu.be/Yq54Ztq7ckY

Minder bekend is echter dat ze achteruit zwemmen, voornamelijk ’s nachts jagen en zich overdag vaak in het zand schuilhouden. Zij worden namelijk door veel andere dieren ook als een lekker hapje beschouwd. Hun bijna doorzichtig lichaam zorgt ervoor dat de bodem door hun lijf zichtbaar is en daardoor voor een prima camouflage zorgt. Ook houden ze van wat warmer water en verblijven in de winter dan ook wat verder van de kust.

Beetje schuw en vrij doorzichtig, maar hebben hun hart op de juiste plek zitten: in de kop!

Zodra we weer met de “avonturen strandrover” op de stranden komen, gaan we zeker weer korren. De garnaal wordt dan vaak gevangen en laat zich op die manier goed bekijken voor we ze weer terug zetten.

Misschien tot dan!

Ad, je auto is klaar!

Een appje van Ron Bolleboom uit Pijnacker, de landrover specialist uit Pijnacker: “Je kunt de auto komen op halen”.

Dat hoefde Ron geen 2 maal te zeggen en al snel reed ik Oostvoorne weer binnen in de gerepareerde “avonturen strandrover”.

Eenmaal thuis bleken er tot mijn grote verbazing 3 vrolijke verstekelingen aan boord.

Na een vragende mail naar Ron, kreeg ik het volgende antwoord: “Jij redt toch zeehonden? Deze 3 heb je nu gered van de puinbak!”

Ze hebben een leuke plek gekregen aan het water…

Dank je wel, Ron.

Op het Maasvlaktestrand werd vandaag een kortsnuitzeepaardje gevonden en die zien we in Nederland niet zo vaak. Helaas een dood exemplaar van een kortsnuitzeepaardje, aangespoeld en inmiddels door de zon gedroogd. 

Zeepaardjes leven tussen wier en zeegras, met hun lange staart grijpen ze zichzelf hieraan vast en zijn zo onzichtbaar voor hun omgeving. Door de harde wind van de afgelopen weken is het dan ook niet onwaarschijnlijk dat dit exemplaar met losgekomen zeewier is aangespoeld op het strand.

Zeldzaam
Dit kortsnuitzeepaardje is een zeldzame bezoeker van de Nederlandse kust, dit is het uiterst noordelijke deel van het verspreidingsgebied. Sinds 2002 worden de kortsnuitzeepaardjes in de Noordzee, Oosterschelde en waddengebied steeds vaker gevonden, toch blijft het heel bijzonder er één te vinden.

Kenmerken
Het zeepaardje is familie van de zeenaalden. Dit exemplaar heeft een lengte van 5,2 cm (gemiddelde lengte) maar kan oplopen tot 15 cm. Hij heeft een harde beenplaten huid (zoals zeenaalden) en zeer goed gecamoufleerd door de bruin- en grijstinten. Deze dieren hebben geen tanden en maag, eten daarom voordurend. Met de zuigsnuit zuigt het zeepaardje kleine kreeftachtigen of minieme visjes. Vijanden zijn grote kreeftachtigen (krabben).

Voortplanting
De voortplanting van zeepaardjes is bijzonder. De eitjes en later ook de net uitgekomen larven worden door het mannetje in een broedbuidel op de buik bewaard. Bij de paring grijpen beide staarten in elkaar en brengt het vrouwtje de eicellen in de buidel. Daarna bevrucht het mannetje de eieren. De embryo’s blijven in de buidel en worden door het mannetje verzorgd tot ze zelfstandig kunnen leven. En… zeepaardjes blijven hun hele leven trouw blijven aan hun partner.

Zeepaardjes zijn sterk territoriumgebonden, dus wie weet gaan we ze vaker zien!