Tag Zeekoet

Wat te doen met een uitgeputte Zeekoet? Grijp je in of laat je het over aan de natuur?

Een schuivend paneel. Voorheen werd alles opgeraapt dat zielig was. Zwakke exemplaren werden opgelapt met als gevolg dat de populatie langzaam verzwakte. We hebben geleerd van het volspuiten van Zeehonden met antibiotica in de jaren 70.

Deze Zeekoet zat vermoeid op het strand van Goeree. Te uitgeput om weg te vliegen, te alert om hem op te nemen en naar Karel Schot te sturen. Laat de natuur zelf beslissen. Gezien de drukke wandelroute waar hij zich bevond hebben we het dier verplaatst naar een rustiger deel om daar op krachten te komen.

De dag erna hem niet meer gezien. Kan van alles betekenen: uitgerust weer zijn reis opgepakt tot beland in de maag van een vos of roofvogel.

In de wintermaanden kan je ze af en toe aan onze kust tegenkomen, zwemmend bij de pieren en haveningangen. Meer kans heb je op het strand waar veelvuldig dode exemplaren aanspoelen. Hoe anders is het in de zomermaanden op de Britse eilanden waar dit de meest algemene alkensoort is. Op Handa Island waren ze overduidelijk in de meerderheid. Details vallen dan weg in de massa. Op deze foto, ingezoomd op een kleiner aantal, komt de vogel beter tot zijn recht.

Een opvallend elegant zomerkleed, subtiel in zijn eenvoud. Twee exemplaren hebben een “witte bril” en een witte streep achter het oog. Een onverklaarde variatie in het kleed die bij noordelijker populaties meer voorkomt.

Alsof het zo heeft moeten zijn, “meant to be” om het maar eens populair te zeggen. “Voorbestemd” in beschaafd Nederlands.

Gisteren schreven we een stukje over de Alk, de pinguïn van het noordelijk halfrond. Het verschil met zijn neefje de Zeekoet werd zijdelings benoemd. De snavel is het meest kenmerkende onderscheid.

En hoewel beide vogels levend niet zo makkelijk te zien zijn hier aan de kust, dook vandaag onverwachts in de zoeker van de camera deze levende Zeekoet op. Hij dook onder en liet zich daarna niet meer zien. Bleef vermoedelijk aan het zicht onttrokken door de steile oeververdediging. Slechts 1 opname van matige kwaliteit maar de koet was duidelijk gestuurd om ons pad te kruisen, dus wie zijn wij om de opname niet te gebruiken.

Duidelijk zichtbaar is de scherpe snavel, anders dan de korte, dikke stompe snavel van de Alk.

Tot de Alken behoort ook de Papegaaiduiker met weer een ander type snavel. We zouden ook deze graag laten zien. Afgelopen donderdag lag er een kadaver op het strand. Helaas ontdaan van zijn hoofd. Vermoedelijk werk van een verzamelaar. Zo heeft ieder wel een hobby of afwijking.

Onderweg naar een gemelde dode bruinvis op strand Ouddorp werden we gebeld over een gestrande tonijn bij de vuurtoren.

We hadden inmiddels begrepen dat een ambulance van RTZ (dierenlot) daar al ter plaatse was, dus konden we ons richten op de bruinvis.

Het probleem was echter dat de melders een gewonde zeekoet hadden gevonden op diezelfde locatie en niet wisten wat te doen.

De dierenambulance die ter plaatse was, wilde het gewonde dier niet mee nemen.

Na het beschrijven en bergen van de bruinvis zijn we direct doorgereden naar de vuurtoren om de gewonde zeekoet over te nemen van de melders.

De dierenambulance van de dierenbescherming heeft de vogel uiteindelijk naar de opvang in Rotterdam gebracht.

Een echte zeevogel, de zeekoet.

Broedvogel van eilanden in de Atlantische oceaan en rotskusten op het vasteland aan de westkant van Engeland, IJsland en Noorwegen.

Zeekoeten duiken naar vis, kreeftjes en kleine ongewervelde dieren.

Komt verder nauwelijks aan land en is bij ons regelmatig te zien tijdens de vogeltrek langs de kust.

Tip!

Ga eens kijken bij de vogeltellers op de Maasvlakte, tijdens de vogeltrek.

Ze zijn elke zondagmorgen in voor- en najaar te vinden op de trektelpost bij P6.

Je moet wel een vroege vogel zijn want ze zitten er al bij het eerste licht.

 

Regelmatig krijgen we een melding van een gewonde/zieke vogel op het strand.

Soms worden ze zelfs naar onze auto gebracht als we bezig zijn met een stranding van een zeehond of bruinvis.

Als het uitkomt gaan we zeker even kijken of accepteren we de aangebrachte vogel.

We geven ze dan thuis over aan de dierenambulance van de dierenbescherming, die de slachtoffers vervolgens naar de vogelopvang Karel Schot in Rotterdam brengt.

Het komt natuurlijk ook wel eens voor dat het lastig is te combineren met de andere werkzaamheden ivm een plotselinge opname van een zeehond of een spoedmelding. In dat geval raden we de mensen aan om zelf even de dierenambulance te bellen.

Afgelopen zaterdag hadden we de mogelijkheid om enkele, door de storm verzwakte zeekoeten mee te nemen.

Ook deze keer kregen we de melding via Aseal, het opvangcentrum voor zeehonden.

Marion was met haar man aan het wandelen op het strand bij de Westplaat toen ze een zeekoet tegen kwamen op het pad, tussen de begroeiing.

Wel een bijzondere locatie voor een vogel die zijn habitat op zee heeft.

Wellicht dat de storm van 2 dagen geleden hier mee te maken heeft gehad.

Het dier was nog redelijk alert maar duidelijk in een slechte conditie.

Gelukkig heeft Marion de vogel gemeld en zijn we direct naar de Westplaat gereden om het dier hulp te bieden.

Terwijl Marion op onze komst stond te wachten is ze bij de vogel gebleven om te zorgen dat er geen honden in de buurt konden komen.

Het dier liet zich gelukkig snel vangen, maar protesteerde fel tegen zijn nieuwe verblijfruimte.

Met de zeekoet in de “strandrover” zijn we naar huis gereden, waar de dierenambulance van de dierenbescherming de vogel heeft opgehaald en direct naar de opvang, in Rotterdam heeft gebracht,

Overdracht van de zeekoet.

De vogel liet zich niet zonder slag of stoot oppakken en pikte stevig naar de helpende hand.

Handschoenen zijn dan ook geen overbodige luxe.

Nu maar hopen op een spoedig herstel.

Zondagochtend had Paul van den Hoven uit Poortugaal een bijzondere ontmoeting tijdens een strandwandeling met zijn gezin op Maasvlakte2.

Er zat iets langs de waterlijn: “Zwart met wit, een puntige snavel en rustend op het nog natte zand”. Een bijzondere vogel met een vage gelijkenis met een kleine pinguïn..

Paul had het gelijk goed: “een zeekoet!”

Een zeevogel die alleen aan land komt om te broeden aan de westkust van Engeland, IJsland en Noorwegen en op eilanden in de Atlantische oceaan.. Overwinterd in groepjes voor onze kust.

Al snel bleek het dier verzwakt of gewond en was niet meer alert.

Paul heeft besloten om het dier direct te melden en via Aseal kwam de melding bij ons.

We hebben toen snel terug gebeld naar Paul voor de exacte locatie.

Hij gaf aan om bij de onfortuinlijke vogel te blijven om mensen en honden op afstand te houden en wij gingen direct op weg om het dier hulp te bieden.

20 Minuten later was de verzwakte vogel gevangen en konden we er voor zorgen dat het dier naar de opvang werd gebracht.

Dankzij adequaat optreden van de fam. van den Hoven, die tevens de foto van de zeekoet heeft gemaakt.

Dank!