All posts by Ad van den Berge

Ongetwijfeld heb je wel eens een strandwandeling gemaakt, bij windkracht 7.

Het zand snijdt door de lucht en geselt alles wat zich op de strandvlakte bevindt.

Ogen geknepen tot spleetjes en het liefst met je rug naar de wind.

Vogels schuilen achter kleine heuveltjes of in het duin.

Voor planten lijkt het schier onmogelijk te overleven.

Toch kom je ze soms tegen, van die taaie exemplaren.

Eenzaam opgekomen uit het arme zand en toch frisgroen met roze of witte bloemen.

Met haar vettige, vlezige stengels en haar lancetvormige blaadjes, uitstekend gewapend tegen uitdroging.

Met deze uitrusting kan ze storm en droogte overwinnen.

Aangespoeld als zaadje en ontloken in het warme zand.

Haar naam is ook bijzonder….: “Zeeraket”.

Hoop echt dat diegene waar deze ballon voor bedoeld was, een fijne dag heeft gehad.

Een lang leven is hem/haar gegund.

Dit restant ligt nu verschrompeld op de vloedlijn en zal wellicht in zijn geheel of in stukjes uiteindelijk in de voedselketen terechtkomen…

Verder commentaar lijkt me overbodig, gewoon je gezonde verstand gebruiken!

Omdat het vandaag regent gaan we ons bezig houden met uitbreiden van onze “expositie” in de aanhangwagen..

Zo hier en daar ontbreken nog enkele soorten…

Afgelopen dagen weer enkele leuke dingen gevonden langs de vloedlijn.

Voorzichtig schoonmaken en plakken maar…

Moet wel tegen een beetje wind kunnen, als we weer op het strand staan om er meer over te vertellen.

“Op de Kwade Hoek ligt een kleine zeehond langs de waterlijn, mijnheer!”

“Ik ben een beetje ongerust want het dier blijft gewoon liggen.

Na een paar geruststellende woorden ben ik naar de Kwade Hoek vertrokken om de situatie met eigen ogen te beoordelen.

Eenmaal ter plaatse, bleek er inderdaad. een jonge gewone zeehond, dicht bij de waterlijn te liggen.

Na een half uur observatie, kon ik geen abnormaal gedrag of afwijkende uiterlijke kenmerken ontdekken.

Af en toe in de bananen houding en nu en dan mee kruipend met de zich terugtrekkende waterlijn.

Afgesproken werd om enige tijd te blijven observeren.

Een uurtje later  besloot onze vriend om, na een paar keer omrollen te vertrekken.

Vermoedelijk met een knipoog…., maar dat heb ik niet echt gezien.

Het enige wat achterbleef waren de sporen……

Een prachtige zeevogel met een spanwijdte van 1,80m.

Deze volwassen Jan-van-gent was helaas niet meer in leven.

Gestrand op de vloedlijn van Maasvlakte2.

Broedt op richels van klifkusten en leeft voornamelijk op volle zee.

Vangt vis door middel van spectaculaire duikvluchten.

Vooral van september tot januari te zien voor onze kust.

Meest bij aanlandige wind.

Niet helemaal onverwacht.

Een melding na de harde Westen wind.

Een strandganger melde het kadaver op de vloedlijn thv. P5, Maasvlakte 2.

Bleek te gaan om een volwassen man, bruinvis.

Paar honderd meter verder lag nog aangespoelde zeevogel: een adulte Jan van Gent.

Beiden geborgen vlgs. protocol EHBZ.

Een prachtige stranddag, vandaag. Veel badgasten. Op een rustige plaats langs de vloedlijn hebben we de landrover met aanhanger, geparkeerd. Educatie voor wie belangstelling heeft! Gedurende de middag hebben we veel wandelaars, oud en jong weten te boeien met leuke strandvondsten en weetjes van de natuur onder en boven de vloedlijn. Voor herhaling vatbaar!

Omringd door een aantal strandgangers zat deze zwarte zee-eend op zijn gemakje langs de waterlijn.

Zo nu en dan ging het beestje te water om na enkele minuten weer terug te keren naar het strand.

Een bijzondere gast op het strand van Rockanje.

Zongedroogd en knapperig.
Een slanke verschijning met een ongewisse afkomst.
Dit exemplaar troffen we aan op strand Rockanje.
Na wat rondvragen zou deze mummie heel goed een "dunlip harder" kunnen zijn (geweest).

Een prachtige avond en een bijna ondergaande zon.

Op het venster van mijn mobiele tel. verschijnt het nummer van mijn collega uit Noordwijk.

“Ad, er ligt een bruinvis op de Maasvlakte!”

Hij was zojuist gebeld door een wandelaar en gaf me het nummer van de melder door.

“Ik sta net voorbij P5, mijnheer. Het is een grote!”

Eenmaal ter plaatse bleek het een volwassen bruinvis, een vrouwtje met een lengte van bijna 1.70m.

Zo op het eerste gezicht leek het dier gestikt.

Maar dit was al wel enige tijd geleden….., zo te ruiken.

Dier geborgen en afgevoerd.