Verrassende kleur: blauw
Een klein, maar opvallend beestje van onnederlandse allure in onze donkere winterdagen: het ijsvogeltje. Beroemd om zijn ijsblauwe kleur contrasterend met de roodbruine borst, de witte halsvlek en de knalrode poten. Anders dan zijn naam doet vermoeden is het beestje niet opgewassen tegen strenge vorstperiodes. Bevroren wateroppervlaktes zijn funest voor deze 100% viseter en maken de kans op overleven klein.
Door de zachte winters van de laatste jaren is het bestand toegenomen tot een aantal duizenden en hoewel geen zeldzaamheid meer blijft het zien van dit beestje altijd bijzonder. In deze watergang op de kop van Schouwen kan je er een aantal aantreffen. Na de afgelopen vorstperiode ben ik er weer eens langs gegaan en trof tot mijn opluchting mijn oude kameraad in goede conditie aan. Donker weer en slootkant op het noorden maakten de omstandigheden voor een foto niet ideaal, daarnaast was de afstand groot. Voor degenen die bekend zijn met de situatie ter plaatse: in de onscherpe achtergrond kan men de zilverreiger zien die daar steevast loopt te struinen.
Met bevroren binnenwateren wijken de ijsvogels uit naar de zoute zee en kan men ze ook aan de kust vinden. Zoute vis is ook vis tenslotte. Overigens biedt een vorstperiode met een hoge luchtdruk en veel zon een mooie gelegenheid om ze goed in beeld te krijgen. Hak een wak op de ideale fotolocatie en wacht rustig af. Menig topfoto is zo gemaakt. Bedacht me dit bij de lentetemperatuur van afgelopen week…….
Net voordat ik mijn spullen wilde opbergen nam mijn vriend nog onderstaande duikvlucht, overigens zonder succes.