Hoewel het geboorteseizoen pas over 2 maanden begint, vond Walter gisteren al een kadaver van een te vroeg geboren pup.
Hij stuurde ons deze foto en een locatie.
Blijft toch altijd weer een aandoenlijk plaatje.
We zijn benieuwd wat ons de komende maanden weer staat te wachten.
Je kunt ze weer tegenkomen, een klein zeehondje dat zich schijnbaar niet zo lekker voelt.
Ze liggen op het strand en lijken weinig zin te hebben om te vluchten.
Lijken uitgeput en hebben soms een moeizame ademhaling.
Nu het weer verslechtert en de jonge gewone zeehonden al wat ouder zijn geworden, zie je weer een toename van longworm infecties.
Deze dieren worden door ons nauwlettend in de gaten gehouden en vaak van een kleurtje voorzien om ze beter te kunnen herkennen bij meer meldingen.
Sommigen worden beter en anderen verslechteren soms snel.
Bij aantreffen bel dan onmiddellijk 0630488824 , 144 of het dichtstbijzijnde opvangcentrum.
Houd afstand en mocht u een hond bij zich hebben, doe die dan aan de lijn.
Wij proberen zo min mogelijk in te grijpen, maar dieren laten we absoluut niet lijden.
Deze beelden zijn aangrijpend en maken me triest.
De melding kregen we zaterdag middag van een Duitse wandelaar op het strand van Ouddorp.
Een nog jonge grijze zeehond die gestikt was in een net.
Helaas gebeurd dit vaker en dit soort verstrikkingen lijken zelfs nog toe te nemen.
Dit is dierenleed, veroorzaakt door menselijk handelen!
as. Zondag is ook onze stichting weer van de partij op de Duinendag.
Van 11 tot 16 uur staan we op het kabouterveld, bij BC de Tenellaplas, met onze pop up presentatie.
Hier kunt u kennis maken met het leven in zee en op de vloedlijn.
Deze dag wordt georganiseerd door het IVN en het ZHL en de route bevindt zich rond de Tenellaplas en de door de Heveringen.
Al lang niet meer zeldzaam. Na de moeilijke jaren in de vorige eeuw wordt onze kust weer ruim bevolkt door de Gewone en Grijze zeehond. Gemakkelijk en veelvuldig waar te nemen maar het blijft nog steeds bijzonder.
Beide soorten komen in ruime aantallen voor in het deltagebied. Op het strand maar vooral ook op de banken voor onze kust. Voor die laatste plekken is een verrekijker wel handig, maar weet je eenmaal hoe en waar je moet kijken dan zie je er iedere dag tientallen.
Na de harde wind van een paar dagen geleden en de springvloed, is het altijd weer leuk om langs de vloedlijn op zoek te gaan naar aanspoelsels.
Deze keer bleken de schelpen van de wulk meer dan normaal aanwezig op het vloedmerk.
Gedwongen door een sluimerende oer dwang om te verzamelen, had ik al snel mijn zakken volledig gevuld met de schelpen van deze zeeslak.
Dan kom je verzadigd thuis…, en dan?
Bewaren of niet?
De foto toont het resultaat.
Wellicht leuk om te weten:
De blauwe exemplaren zijn fossielen en de bruine zijn bedekt met restanten van poliepen.
We noemen dit zeerasp.
Omdat deze poliepen graag samenwerken met een heremietkreeft zou het zo maar kunnen dat deze kreeften de laatste bewoners zijn geweest van die bruine wulken.
Tijdens de expeditie op het strand hadden we een leuke ontmoeting met een vrolijk geklede dame uitgerust met met een kleurig versierde wandelstok.
Ze stuurde ons een paar dagen later het volgende stukje:
In etappes loop ik langs de kust van C(adzand) naar D(elfzijl). Deze wandelingen ervaar ik als erg
inspirerend en ik geniet volop van onze prachtige kust. Al lopende langs het strand, mij
verwonderend over de prachtige kustlijn, de schelpen, veren, de verschillende soorten en kleuren
zeewier, besef ik hoe weinig ik eigenlijk weet van de natuur van strand en zee. Allerlei vragen komen
bij mij op zoals:
. waarom vind ik op de ene plek heel veel scheermessen en op een ander stuk strand bijna niet;
. hoe komt het dat er op een bepaalde plek heel veel krabbenlijven liggen;
. waarom liggen er op sommige plekken heel veel schelpen die nog aan elkaar zitten;
. hoe komt het dat de gaatjes in de schelpen, die zijn leeggegeten, vaak op de punt zitten;
. welke functie hebben kwallen op het strand;
. kun je het zeewier van ons strand eten;
Op 17 augustus trof ik op mijn wandeling de vrijwilligers van stichting ‘strand in zicht’
tijdens hun strandexpeditie en kreeg ik op veel van mijn vragen een antwoord en een prachtige
zoekkaart cadeau. Ad dank daarvoor!
Op mijn wandelingen verzamel ik zoveel mogelijk het afval dat ik thuis weggooi.
Hier en daar maak ik een mandala op het strand en deze mandala’s zijn een inspiratiebron voor mijn
lessen in mandalatekenen. Een paar foto’s en tekeningen.
Yvonne van Meteren
www.mandalas.nl
Deze machtige vogel is de grootste meeuw in ons land.
Met een spanwijdte van ruim anderhalve meter valt de vogel onmiddellijk op tussen de kleinere soorten meeuwen.
De meeuw broedt aan de rots kusten van Engeland, IJsland, Noorwegen en een paar tegenwoordig ook in ons land.
Dit dier werd door een strandbezoeker aangetroffen op de vloedlijn van het Maasvlakte strand,
Vlak bij een windmolen lag het dier met de vleugels gespreid in het natte zand, niet meer in staat om op te vliegen.
Na de melding zijn we direct gaan kijken om de conditie van het onfortuinlijke dier te beoordelen.
De vleugels leken nog intact maar het dier was niet meer alert.
Omdat de vogel geen verschijnselen van vogelgriep vertoonde hebben we het dier meegenomen voor opvang.
Al een paar dagen kregen we meldingen over dode vissen op de waterlijn van het strand bij Rockanje.
Omdat er geen enkele actie werd ondernomen hebben we als stichting Strand in Zicht besloten om de kadavers zelf op te ruimen.
Een dergelijke hoeveelheid kadavers op het badstrand vinden wij zeer ongewenst.
Niemand is tenslotte gebaad bij een zieke hond of zieke kinderen.
We hebben meer dan 300 kadavers opgeraapt, waarvan er diverse exemplaren bijna 1meter lang waren.
Het betrof allemaal zoetwatervissen, die waarschijnlijk zijn gesneuveld toen ze in de zoute zee terecht zijn gekomen.
Gezien de locatie lijken ze allemaal uit het Haringvliet te komen.
Na een paar uur rapen was het strand weer redelijk schoon, maar voor de meeuwen hebben we er wel een paar laten liggen. 🙂
Vind je het leuk om meer te weten te komen over het leven rondom de vloedlijn en in de Noordzee, dan is dit je kans!
We gaan op expeditie langs de vloedlijn én natuurlijk zeehonden spotten.
Op zaterdag 17 augustus vertrekken we te voet vanaf de 2e Slag naar de Groene Punt. Vertrekpunt is bij de zeezoogdieren ambulance en het Pop-Up museum op de boulevard van de 2e Slag. De vertrektijd is 09.00 uur en we verwachten rond 11.30 terug te zijn en de afstand is 4 km.
Er rusten vaak meer dan honderd zeehonden op de Hinderplaat en met een beetje geluk gaan we deze ook zien.
Een zeehondenwachter en 4 strandwachters leiden deze expeditie.
Ook gaan we ontdekken welke visjes, krabben en garnalen voor de kust zitten. We doen dit door met een kornet over de bodem te slepen en dan te kijken wat we allemaal hebben gevangen.
De kosten van deze tocht zijn 10 euro voor een volwassene en 6 euro voor een kind. U helpt hiermee onze stichting om de eerste hulp te kunnen verlenen aan gewonde en verweesde zeezoogdieren.
Tip: neem een verrekijker mee en een zakje/tasje om je vondsten mee te kunnen nemen.
Je kunt je aanmelden door een mail te sturen, met vermelding van het aantal deelnemers naar: info@voornemaasvlakte.nl
Misschien tot morgen!
