Category Nieuws

De eerste morgen was het meteen raak, maar niet met vogels. Het vakantieadres verlatend om naar het 100 meter verder gelegen haventje te lopen stuitten we op deze dode das op het terras. Aan de verwondingen te zien bij de achterpoten aangereden en met de laatste krachten zich van de weg naar het terras voortgesleept en daar bezweken.

Dassen aan de kust zijn in Cornwall net zo gewoon als vossen bij ons. Meerdere kadavers langs de autowegen gezien. Dit exemplaar was waarschijnlijk aan het foerageren geweest in de tuinen. Tragisch, maar wel de eerste keer dat ik van zo dichtbij een das heb kunnen aanschouwen.

Onlangs een korte vakantie doorgebracht in Cornwall. We zouden het voor deze site een studiereis hebben kunnen noemen of werkbezoek, maar dat zou een vlag zijn die de lading niet dekt. Het was een vakantie waarbij de kust natuurlijk centraal stond. De komende dagen zullen we een paar plaatjes laten zien van kust- en zeevogels die ook bij ons goed bekend zijn maar door de andere biotoop niet aan land komen, laat staan tot broeden.

Bovenstaande afbeelding is nog het meest verwant: een Zilvermeeuw dermate gericht op voedsel van de argeloze voorbijganger dat hij zich van een afstand van 1 meter rustig liet fotograferen, in de haven van St Ives.

Een klein uurtje turen en tellen leverde een beeld op van de huidige populatie voor ons strand.

De wazige foto is door de verrekijker genomen en laat zien wat je met een kijker kunt spotten.

2 Groepen rustende zeehonden op de zandbanken tegenover de Groene punt.

Er leken wat meer gewone zeehonden dan kegelrobben aanwezig.

Het aantal dieren op het droge bedroeg ongeveer 200 stuks.

Over het algemeen gaat men er van uit dat 1/3 van de populatie zich in zee bevindt.

Dat zou betekenen dat een aantal van 300 zeehonden zich voor onze kust bevindt.

De gewone zeehonden krijgen in deze periode haar jongen en nieuwsgierig heb ik hier dan ook bewust naar gezocht.

Ik heb zeker 14 pups gezien die bij hun moeder in de buurt lagen en in een geval was een pup aan het drinken bij de moeder.

Was even turen maar zeker de moeite waard.

#genieten

Afgelopen maanden zijn er al heel wat ganzen en zeevogels het slachtoffer geworden van de nieuwe variant van de vogelgriep.

Ook de laatste weken zien we weer veel dode vogels..

Met name de grote stern en de kokmeeuw hebben nu zwaar te lijden van het virus.

Er zijn dagen dat we tientallen dode vogels op de stranden tegenkomen.

Zelfs de Jan van Genten sterven nu in grote getalen.

Ook lees ik berichten van vissers die veel dode Jan van Genten hebben zien drijven in de Noordzee.

Onderstaand exemplaar lag op het strand van de Maasvlakte en lijkt ook een slachtoffer van dit virus.

Prachtige vogels, jammer weer…

Algemeen en overal zichtbaar: Kauwtjes. Net als zilvermeeuwen en kraaien sterk aangepast aan de menselijke omgeving. Geen terras is veilig voor ze. Eten wordt van de borden geroofd, koffiemelk cupjes open gepikt.

Opvallend is dat bepaalde soorten zich hier meer in ontwikkeld hebben dan andere. 100.000 jaar geleden begon de symbiose tussen wolf en mens als een uitruil tussen alarmgeblaf van de wolf tegen voedsel resten van de mens en dit heeft geleid tot talloze gespecialiseerde hondenrassen. De vraag is nu wat uit de relatie kauwtje en mens gaat groeien.

Los van deze bespiegeling is de foto geplaatst vanwege de fraaie kuif van het beest. Het kapsel doet wat frans aan. Bewust de scherpte gelegd bij de blauwgrijze nekveren en de automatische oogdetectie van de camera omzeild.

De oplettende lezer is het inmiddels wel duidelijk dat ik een zwak heb voor gewone vogels zoals kraaiachtigen en meeuwen. En dat niet omdat ze makkelijk te fotograferen zijn. Maar vooral om de schoonheid te tonen die door hun algemene aanwezigheid niet gezien wordt. Een kruistocht waarvoor ik gaarne deze site misbruik.

Het blauwachtige licht wordt veroorzaakt door Zeevonk, een bolvormig, ééncellig organisme. Als Zeevonk in beweging wordt gebracht door bijvoorbeeld het breken van een golf, ontstaat hierbij een chemische reactie waardoor hij gaat oplichten met een magische blauwe kleur. Het oplichten is bedoeld om vijanden af te schrikken.

Zeevonk is zichtbaar op zwoele nachten langs de gehele Nederlandse kust, maar laat zich niet voorspellen.

Voor meer zeevonk pret en een filmpje:https://www.facebook.com/joyce.oorschot.58

Joyce

Misschien minder tot de verbeelding sprekend dan een zeezoogdier zoals zeehond of bruinvis maar deze plant, vrij algemeen aan de kust van Voorne en Goeree, is zeldzaam. Zeewolfsmelk, een zout resistente plant, die vlakbij de vloedlijn te vinden is. Gewoon met de wortels in het zand op het strand. De vruchten en zaden worden door de zee meegenomen en elders in het vloedmerk gedropt. En zo wandelt de plant langs de kust van Europa. Nederland is zo’n beetje het matje.

De naam heeft te maken met de witte “melk” die vrijkomt bij het breken van een stengel. Kan brandplekken veroorzaken en is giftig. Niet aan likken dus.

Wanneer je dan de rups uit ons vorige bericht aantreft op deze (voor hem) waardplant, heb je twee “rode lijst” soorten op 1 plaatje. En dan ontkom je er niet aan hier aandacht aan te besteden. Twee bijzondere strandbewoners die nog zeldzaam zijn ook. Gewoon op het strand van Voorne. Bijzonder strand….

Mooie naam, lang woord en je kan er makkelijk de pagina mee vullen: de Wolfsmelkpijlstaartrups. Een zeldzame verschijning, maar op Voorne en Goeree kan je hem jaarlijks met een beetje zoeken treffen.

In 2020 en 2021 plaatsten we er ook al een paar foto’s op deze site en nu dan weer. Het is net zo iets als goede koffie, elke ochtend een attractie en gaat nooit vervelen.

Dit exemplaar ondernam de reis via een helmstengel van de ene Zeewolfsmelkplant (zijn waardplant) naar de andere en werd onderweg geconfronteerd met een stevige wind. Alle poten waren nodig om de weg te kunnen vervolgen. Gelukkig beschikt hij over een behoorlijk aantal.

• 

• 

• 

De functie van zeehondenwachter is een resultaat van het “zeehondenakkoord” tussen de overheid en allen betrokken partijen.

Gevolg: “een terughoudende opvang, altijd werken volgens een afgesproken protocol en waken over het welzijn van gestrande dieren”.

Vandaar een nieuwe opleiding met een theoretisch- en praktisch examen.

De voorlichting naar het publiek gaat een steeds grotere rol spelen en de rustplaats van de zeehond op het strand zal zoveel mogelijk veilig worden gesteld.

Ernstig zieke dieren en gewonde of verstrikte dieren kunnen, na overleg soms wel direct opgevangen worden.

Voor de andere dieren is een observatie termijn afgesproken.

Dit geldt overigens niet voor bruinvissen en dolfijnen.

Als zij levend aanspoelen zijn ze bijna altijd in nood en wordt er direct samen gewerkt met SOS Dolfijn.

3 Van onze vrijwilligers zijn afgelopen weken geslaagd en hebben een overeenkomst getekend met het opvangcentrum Aseal in Stellendam.

Omdat we de voorlichting en educatie belangrijk vinden is de kans groot dat je een van hen een keer zult tegenkomen op het strand.

Mag ik je voorstellen aan de nieuwe zeehondenwachters (van rechts naar links):

-Marjolein van Oosten

-Ad van den Berge

-Martin de Boer.

De kust van Voorne is een bijzonder mooi gebied. Je kunt beter zeggen mooi en bijzonder. Bos, duin, strand en slikken liggen dicht bij elkaar en als je op weg bent naar de vloedlijn kan je van alles tegen komen. Zoals deze jonge Buizerd, herkenbaar aan de wit gerande veren. 100 meter verder en je staat tussen de sterns en de meeuwen….